ขอเล่าเรื่องก่อนนะคะ...
คือเราเป็นArtistอิสระคะ ก้อจะวาดรูปอนิเมะลงทวิตประมาณนั้น ส่วนตัวก้อจะชอบงานคอสเพลย์ กับเล่นเกมมากๆเป็นงานอดิเรก 
อยู่มาวันนึงเพื่อนก้อส่งTiktokคอสเพลย์สตรีมเมอร์มาให้เรา เราก้อว่าน่ารักดี เเต่ก้อไม่ได้สนใจอะไรมาก เพื่อนก้อพยายามป้ายยาให้ไปดูสตรีมเค้า เหมือนฟ้ากดดันให้เราต้องเข้าไปดูเค้าคะ...หลอนมาเป็นโฆษณาในIGอีก ก้อเลยตัดสินใจลองเข้าไปดูสตรีมเค้าดู...เค้าน่ารักมาก เฮฮา ปาร์ตี้อารมณ์พี่เอกเลย เค้าพูดEngได้ ก้อเลยลองคุยกันผ่านเเชทในสตรีมก่อน
หลังจากนั่นก้อแอบส่องๆ...ทั้งๆที่ตอนนั้นคนติดตามเค้าหลักพันเกือบหมื่นเเล้ว เเต่ยังไม่มีเเฟนอาร์ต เราก้อเลยวาดเเฟนอาร์ตเเล้วส่งให้เค้าผ่านทางIG เค้าดีใจมากเลยคะ...เลยทำให้เรามีไฟมากๆ เราก้อวาดส่งให้เค้าเรื่อยๆ จนเค้าขอที่จะจ้างเรา เเต่เรามาในฐานะเเฟนคลับเราเลยปฏิเสธการจ้าง เเล้วบอกว่ารูปพวกนั้นเป็นของคุณเเล้ว เค้าเอารูปที่เราวาดไปตั้งเป็นปกต่างๆทุกเเพรตพอร์มเลยคะ...เราก้อแบบ ดีใจมากๆ จนเพื่อนที่เเนะนำเราก่อนหน้านี้บอกว่า...เกินไปนะ555เราก้อคุยกับเค้าเรื่อยๆ มีเเลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันบ้าง อยู่มาวันนึงเค้าติดตามIGเรากลับ...มาดูสตอรี่เรา(กรี๊ดลั่นบ้านเลยคะ) ทุกวันก้อจะเข้าไปดูสตรีมเค้า ส่วนใหญ่เค้าไม่ค่อยตอบข้อความในIGเท่าไหร่...มีบอกเรื่องบางเรื่องที่เป็นเรื่องส่วนตัวบ้าง เเล้วอยู่ๆเค้าก้อส่งข้อความมาว่า " เราเป็นพาทเนอร์ที่ดีที่สุด..." ส่วนที่บอกว่ารัก ชอบ โน้นนี่นั้น เราขอตัดทิ้งนะคะ เพราะเค้าก้อพูดกับทุกคนในสตรีม เพราะแบบนี้เเหละคะเราเลยยังไม่ได้คิดอะไรมากกว่าผู้ติดตาม

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา...เราไปสัมภาษณ์งานที่ญี่ปุ่นมาคะ เราเลยลองชวนเค้าดู
ตอนเเรกเราก้อคิดว่าต้องโดนปฏิเสธเเน่นอน เพราะเราเป็นชาวต่าวชาติด้วย เค้าก้อดูเป็นคนไม่ได้ไว้ใจใครง่าย เพราะเค้ามักจะปฏิเสธการนัดเจอกับทุกคนตลอด นอกจากเพื่อนผู้ชายด้วยกัน แถมภาษาอังกฤษเค้าก้อไม่ได้เเข็งเเรง(เราด้วยคะ)ขนาดนั้น

...เเต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ...เค้านัดเดทกับเราคะ ซึ่งงงมากๆ เเต่เดทที่ว่าเราคิดแบบคนไทยนะ...ว่าเดทแบบเพื่อน เฮฮา ชิลๆ 555
ไม่ได้เตรียมใจอะไรเลย...รู้เเค่ว่าคนญี่ปุ่นเข้าใจยากมาก เเค่นั้นเเหละคะ
เค้าก้อบอกว่าขอนัดเจอกันที่ชานเมืองได้มั้ย(เราอยู่ชินจูกุ)ที่เนริมะ ทางเราก้อโอเค...ไม่มีปัญหา
เค้าก้อมารอเราที่หน้าสถานี...บรรยากาศเหมือนหลุดออกมาจากคอมมิคโชโจเลยคะ555 เค้าหน้าตาดีจริง ลุคผู้ดีๆญี่ปุ่น สไตล์หนุ่มเกียวโต
เราก็ไม่ได้หน้าตาดีไง...บ้านๆเลยเเหละ ผิวเเทนๆตัวเตี้ยๆ
เเต่เสียอย่างเดียว...ไม่โรเเมนติกเลยคะ...เราจำเค้าไม่ได้ เเต่เป็นฝ่ายเค้าที่จำเราได้
เค้าก้อเดินนำเราไปร้านซูขิ...ซึ่งเราทำตัวไม่ถูกมากเลยคะ เราไม่นึกว่าเค้าจะเหมือนหลุดออกมาจากสตรีมขนาดนั้น
เเต่สิ่งที่ไม่เหมือนในสตรีมเลย คือ เค้าเงียบมาก ดูเป็นคนละคนกับในสตรีมเลย เเถมยังจับมือถือตลอดเวลา(ถ้าเป็นคนไทยก้อคือ...ไม่มีมารยาทเเล้ว)
เราก้อเลยถามว่า...นายยุ่งมากเลยใช่มั้ย นายดูมีงานเข้ามานะ
เค้าก้อบอกเราว่าใช่...เเต่ไม่ต้องห่วงวันนี้ฉันเดทกับเทอ
เราก้อโอเค...วัฒนธรรมเราต่างกัน เเละเรามาเจอเค้าในฐานะแฟนคลับ 
เค้าก้อเลี้ยงข้าวเรา ซึ่งเราเกรงใจมาก...เค้าก้อถามว่าเราชอบเล่นเกมมั้ย(?) เเต่เค้าถามเสียงเเบบนิ่งมากกกกกกกกกกก จนสงสัยว่าเค้าโกดเรารึป่าวเนี่ย
เราก้อไปเล่นเกมกัน มีเเต่เราที่ชวนเค้าคุย หรือว่าเค้าฟังเราไม่รู้เรื่อง เเต่เราก้อสนุกนะ เค้าก้อเทคเเคร์ดี...จำรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของเราได้เท่าที่เค้ารู้
มีอยู่เกมนึงที่เราเล่นจนเลือดร้อนเราเลยถอดเสื้อโค๊ทออก เราก้อลืมไปว่าเราใส่ชุดรัดรูปไป...พวกเราน่าจะโดนมองรึป่าว ทำตัวจุดเด่นเกินไรงี้ เค้าเลยเอาเสื้อมาคลุมให้แบบโกดๆนิดนึง(เเหละ) เค้าไม่เหมือนในสตรีมสักนิดเลย...นี่เราทำเค้าโกดจิงๆใช่มั้ยเนี่ย(?)
เราก้อบอกตัวจิงเค้าเงียบมาก เค้าหัวเราะเเค่...หึ (ทั้งๆที่ในสตรีมหัวเราะแทบลั่นบ้าน) เราก้อเริ่มเกร็งยิ่งกว่าเดิม...
เเต่ที่เรางงสุด คือ การไปถ่ายรูปที่ตู้ Purikura...เราก้อเดินตามเค้าเข้าไปในตู้ต้อยๆ พอปิดม่านตู้...เค้าก้อบอก "กอดฉันหน่อยได้มั้ย(?)" 
.......................ช้อก ไม่นึกคนที่ไม่เคยมีแฟนเลยอย่างเรา...จะต้องมากอดสตรีมเมอร์ที่เราชอบในที่ลับตาคน...WTF เหมือนอยู่ในจุดที่หนีไม่ได้ ปฏิเสธก้อไม่ออก เราก้อทำได้เเต่...มึน เค้าก้อน่าจะเห็นว่าเรามึนจิงเเหละ เค้าก้อเลยบอก " พวกเราเหนื่อยกันใช่มั้ย(?)งานหนักมากเลย อยากกอดกันหน่อยมั้ย"
เราก้อโอเคร เค้ากางเเขนขนาดนั้นล้ะ คนมาหาเค้าก้อคือเรา...กอดก้อได้ ซึ่งไอ่ที่เราคิดก้อคือกอดแบบเพื่อนกอด/กอดมิตรภาพอะไรประมาณนั้น
เเต่เค้าทิ้งมาทั้งตัวเลย กอดซุกเหมือนคนรู้จักกันมานาน เเล้วคิดถึง...เเต่เราเพิ่งเจอกันครั้งเเรก!!! 
ช้อก เราก้อบอกว่าเราเพิ่งเคยกอดผู้ชายครั้งเเรก เคยอ่านเเต่ในมังงะ...เค้าก้อหัวเราะเรา ถามแบบ...จิงเหรอ(?) เเต่เราอะ วิญญาณหาทางกลับจะไม่เจอล้ะ
ปกติมีตติ้งเค้าทำแบบนี้มั้ยคะ(อันนี้เราจิงจังมาก)ปกติไม่เคยได้เป็นลักกี้เเฟนเลยคะ หรือแบบศิลปินคนอื่นเค้าเป็นเเบบนี้กับเเฟนคลับด้วยมั้ย เเต่ปกติที่เราเห็นเเฟนคลับคนอื่นของเค้า เค้าไม่เคยโอบเอวเลยนะ ใกล้สุดก้อเล่นเกมจ้องตา...เท่าที่รู้นะคะ
เค้าน่าจะขำกับอะไรเเบบนี้ของเรามั้ง เค้าก้อยื่นมือมาลูบหัวเราจนเราหลุดพูดภาษาไทย สติไม่เหลือเลย...
ตอนถ่ายรูปในตู้ถ่าย รูปส่วนใหญ่ก้อมีเเต่กอด...กอดเยอะมากกกกกกกก ส่วนคนที่เราที่ไม่เคยโดนผู้ชายกอดเลยก้อตัวเอนเลยคะ เกร็งมากกกกกกก
คนญี่ปุ่นเค้าชอบสกินชิพเเบบนี้เหรอคะ(??????) คนที่มีเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นตอบให้ทีคะ
เเต่พอออกมาจากตู้ก้อคือเป็นคนนิ่งเหมือนเดิม ออกไปร้องคาราโอเกะต่อ เราก้อแบบใครมันจะไปร้องไหววะ???!!!!!
พวกเราก้อร้องกันสี่ห้าเพลงก้อนั่งคุยกัน เค้าก้อตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เราก้อเลยถามไปตรงๆว่าเบื่อเรารึป่าว นางก้อเงียบ...เเล้วก้อเปิดมือถือมาดูต่อ เราก้อไม่ได้ว่าอะไร...อยู่ๆนางก้อบอกว่าช่วงนี้ไม่มีเวลาจนไม่อยากทำสตรีมแล้ว เเต่ก้อหยุดไม่ได้ เราก้อปลอบใจเค้า...เเล้วดันเอานิสัยคนต่างชาติมาใช้คือ...ถ้าเจอเพื่อนรู้สึกไม่ดีก้อจะกอดไหล่ปลอบใจ อะไรประมาณนั้น
.......เเล้วนี่ดันลืม...เค้าก้อบอกเอาสิ...มานั่งตรงนี้สิ
จุดนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย ก้อคิดว่าปลอบใจธรรมดาเเหละ นางก้อดูเหนื่อยๆจิงๆ เราก้อลุกเดินไปหานาง...นางก้อบอกว่าเราอยู่ที่นี่ก้อดี(เราคิดก้อยืนอยู่เนี่ย)...นางก้อดึงเราไปกอดซุกคอเราเฉย มันใกล้มากจนปากเราชนคอนาง นางก้อยื่นหน้ามาจะทำอะไรสักอย่าง...เราตกใจเลยบอกนางว่าเรากลัว นางก้อเลยถอยออกมา...
นางบอกว่าเราไปกันเลยมั้ย(?)มันเย็นเเล้ว...เราก้อโอเค 
นางก้อชวนเราคุยเรื่องโน้นนี่ เเนะนำที่ท่องเที่ยวให้ ซื้อกาเเฟก่อนไปส่งสถานี...นั่งรถไฟไปส่ง1สถานีก่อนกลับกัน 
เเต่วันต่อมาก่อนที่จะไปสัมภาษณ์งานเราลืมเอาของฝากไปให้ เราจะนัดเจอนางอีกรอบ...นางก้อบอกไปไม่ได้เเล้ว วันนั้นจะไม่มีสตรีมนางว่างเเน่ๆ...เค้าโกดเราใช่มั้ยคะ(?) รีแอคที่เค้าทำคืออะไรคะ...มันทำให้เราคิดไปไกลมากว่าเค้าอาจจะชอบเรารึป่าว เราไม่ใช่คนน่ารัก สวยอะไรเลยคะ เเต่เค้าหน้าตาดีมากจนไม่กล้าคิดไกลมากกว่านี้ เเต่เราอยากรู้ว่าสิ่งที่เค้าทำ เพราะเเค่เซอร์วิสใช่มั้ยคะ(?) ทางเราจะได้ทำใจถูก หรือเค้าเเค่เหงา(เค้าโสดอยู่)...เเล้วเค้าไม่สามารถเเสดงออกกับสาวในประเทศได้เลยมาเเสดงกับสาวต่างประเทศเเบบเราเเทน ยิ่งเป็นเเฟนคลับยิ่งอ่อนไหวกับนางง่ายเเน่นอน เเต่หลังจากกลับมาไทย...นางก้อคุยกับเราในเเชทปกตินะคะ เหมือนนางไม่ได้มีความรู้สึกแบบวันนั้นเลย...เดาไม่ออกคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นึกหน้าไม่ออก...ก้อคนนี้เเหละคะ เเหะๆ ใครเห็นก้อว่าเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยล่ะคะ(?)ฝากขายของให้เค้าล่ะกันคะ ผลลัพท์จะเป็นยังไง เราก้อยังซัพพอร์ตเค้าอยู่...เราทำใจหาเเรงฮีลเร็วคะ ไม่งั้นไม่โสดจนถึงทุกวันนี้ 55555555