สวัสดีครับทุกคน วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง สำหรับคนที่ต้องเดินทางโดยรถประจำทางสาธารณะ คงเคยเจอกับเหตุการณ์ที่ว่าชอบมีคนยืนขว้างตรงประตูอยู่บ่อยๆ ทั้งๆที่ด้านในก็ว่าง แต่คนกลุ่มนี้ไม่ยอมเดินกันเข้าไป ผมเองก็เป็นหนึ่งคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่บ่อยครั้งแต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะหัวเสียกับคนพวกนี้

เหตุการณ์ทีทำให้ผมหัวเสียมีอยู่หนึ่งถึงสองครั้ง โดยครั้งนี้ทำให้ผมเองหัวเสียมากที่สุด เหตุการณ์เกิดขึ้นวันนี้ช่วงเย็น ผมขึ้นรถมาจากป้ายแฮปปี้แลนด์ ตอนขึ้นมารถมานั่น ก็มี ผดส. อยู่จำนวนหนึ่ง จนพอรถมาถึงป้ายตลาดบางกะปิ ผดส. ที่รอรถอยู่ก็รีบวิ่งกันมาเพิ่งขึ้นรถ จนคนแน่นรถแต่ก็ไม่ถึงกับแน่นมาก โดยผมนั่งอยู่ด้านท้ายรถ พอรถเลี้ยวเข้าเส้นนวมินทร์และเลยโรงเรียนบ้านบางกะปิไป ผดส. ก็เริ่มลงกันเลื่อยๆ จนมาถึงป้ายนวมินทร์24 ผดส. ก็ลงเยอะอยู่ทำให้บนรถเมล์เริ่มวาง แต่ก็ยังมีคนยื่นอยู่บาง โดยผมเองก็จะลงป้ายถัดไป

พอรถเมล์ออกจากป้าย นวมินทร์24 ก็มี ผู้ชายวัยกลางคน ที่ยื่นอยู่ตรงบริเวณผมนั่งอยู่ได้เดินออกไปอยู่ตรงบริเวณประตู ผมเองก็เลยลุกแล้วเดินตามไป ซึ่งตรงประตูนั่นก็มี ผดส.ที่ยืนอยู่ตรงประตูเพื่อจะลงป้ายถัดไปอยู่ประมาณ 3คน ถัดมาก็เป็น ผู้ชายวัยกลางคน แล้วก็เป็นผมกับ ผดส. ผู้หญิงอีก 2คน พอรถใกล้ถึงป้าย ผดส. ที่อยู่อยู่ใกล้ๆประตูก็กดกริ่ง แล้วพอรถถึงป้ายกลุ่ม ผดส. 3คน ก็เดินลงรถไป แล้ว ผู้ชายวัยกลางคนก็ทำทางเหมือนจะเดินลง แต่อยู่ดีๆ ก็หยุดนิ่งแล้วก็ยืนอยู่ตรงประตูไม่ยอมลง โดยตอนนั่น คนขับรถเมล์ก็เตรียมจะออกรถ เพราะไม่เห็น ผดส.ลงกันแล้ว พอผมเห็นแบบนั่นรีบยื่นมือไปกดกริ่งแล้วเบียด ผู้ชายคนดังกล่าวออกไป แล้ว ผู้หญิงอีก 2คนก็เลยเดินตามลงมา

คือผมเองก็ไม่เข้าใจว่า ถ้าคุณไม่ลงตั้งแต่แรกแล้วทำไมต้องเดินออกมายืนอยู่ตรงประตูและทำท่าเหมือนจะลง หรือถ้าไม่แน่ใจว่าใช้ป้ายที่จะลงไหม ก็น่าจะถามกระเป๋ารถเมล์ หรือควรดูให้แน่ใจก่อนว่าใช้ป้ายที่ตัวเองจะลงหรือเปล่า ไม่ควรมายืนขวางประตูแบบนี้ เพราะปกติแล้วคนที่จะลงป้ายถัดไป พอรถออกจากป้ายแล้วเขาก็จะเดินออกมารออยู่ตรงประตูเพื่อเตรียมลงป้ายถัดไป 

อยากรู้จริงๆถ้ามีคนตกลงเมล์เพราะเหตุการณ์แบบนี้คุณจะทำยังไง??