คือถนนเส้นจรัญฯ ป้ายบางขุนนนท์-ป้ายตรงข้ามตลาดบางขุนศรี มีอีกป้ายหนึ่งค่ะระหว่าง 2 ป้ายนั้น คือป้ายเยื้องแมคโครจรัญฯ(ฝั่งตรงข้าม)

บางขุนนนท์ > แมคโครจรัญฯ(ฝั่งตรงข้าม) > ตลาดบางขุนศรี(ฝั่งตรงข้าม) ค่ะ
ไม่ใช่บางขุนนนท์แล้วบางขุนศรีเลยนะคะ
เผื่อบางคนไม่รู้ เพราะบางทีรถเมล์ไม่ค่อยจอดค่ะ (อาจจะไม่มีคนลงหรือโบก)

คือเราไม่โอเคกับเหตุการณ์นี้ค่ะ ขอเล่านะคะ
จากป้ายรถเมล์บางขุนนนท์มา ข้ามทางรถไฟ ฝั่งซ้ายจะเป็นถนนเรียบทางรถไฟ(ตลาดศาลาน้ำเย็น) แต่รถเมล์จะตรงผ่านไปตามเส้นจรัญฯ
จะข้ามสะพานข้ามคลองระบายน้ำเล็กๆค่ะ แล้วเป็นป้ายตรงข้ามแมคโครจรัญฯค่ะ ปกติเราลงรถเมล์ป้ายนั้นเพื่อเดินย้อนไป
เรียบคลองระบายน้ำค่ะ จากป้ายตรงข้ามแมคโครจรัญฯไปป้ายตรงข้ามตลาดบางขุนศรี รถไม่ติด ไม่มีแยกไฟแดงค่ะ
เราขึ้นรถเมล์สาย 68 ครีม-แดงมาค่ะ คนเยอะ มีคนต้องยืนค่ะ เมื่อรถถึงป้ายบางขุนนนท์แล้ว เราลุกออกจากที่นั่งตั้งแต่รถออกจาก
ป้ายบางขุนนนท์ค่ะ เราเดินผ่านคนมาเพื่อที่จะลงรถป้ายตรงข้ามแมคโครจรัญฯค่ะ มีคนกดกริ่งแล้วค่ะ เมื่อรถจอดป้ายเราเดินตามคน
ข้างหน้ามาที่ประตูรถเมล์เพื่อลงค่ะ คนก็เดินลงรถ แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งแต่งชุดพนักงานอะไรสักอย่าง เป็นเสื้อแขนสั้นติดกระดุมหน้า กับ
กางเกง สีออกครีมๆค่ะ หยุดเดินที่เสาหน้าประตูรถ เราผ่านลงประตูไม่ได้ ขอเรียกว่ามนุษย์ป้าละกันค่ะ
เรา : ขอลงหน่อยนะคะ
มนุษย์ป้า : (ไม่หลีกทางให้) จะรีบลง ดันอะไรนักหนาคะ จะลงเหมือนกันค่ะ  บางขุนศรี
เรา : ลงป้ายนี้ค่ะ แมคโคร!
แล้วประตูรถเมล์ก็ปิด ออกจากป้าย
มนุษย์ป้า : (พูดประมาณว่า) อยู่หน้าประตู เดี๋ยวได้ลงแล้ว
เรา : มันไกล!

เราต้องลงป้ายตรงข้ามตลาดบางขุนศรี แล้วต้องเดินย้อนกลับมาป้ายนึงค่ะ ซึ่งเรารีบค่ะ
คือตอนอยู่บนรถเมล์เราก็นึกอะไรไม่ออกค่ะ ถ้านึกได้คงบอกมนุษย์ป้าไปว่าลงป้ายนี้ แมคโคร! ไม่ใช่บางขุนศรี! อาจจะพูดให้ดัง
แล้วจะบอกว่าเขาทำให้เราไม่ได้ลง ต้องเดินย้อนกลับไปอีกป้ายนึง
แล้วเราไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่กดกริ่งอีกรอบได้ด้วยค่ะ
เราไม่ได้รับแม้แต่คำขอโทษค่ะ เขาก็ควรจะรู้ตัวนะ ยืนขวางไม่ให้เราลงป้ายที่รถจอดอยู่ทั้งๆที่มีคนกดกริ่งและมีคนลง แล้วยังซื่อบื้อ
คิดว่าคนอยู่ข้างหลังจะลงป้ายเดียวกับตัวเอง แล้วยังจะมายัดเยียดให้เราลงป้ายเดียวกับตัวเขาอีก แย่จริงๆเลย
เราถึงไม่โอเคไงคะ