สวัสดีค่ะ กระทู้นี้อยากถามความเห็นของเพื่อนๆ พี่ๆ ว่าถ้าเป็นแบบ จขกท จะทำอย่างไร?
      เราอายุ เกือบๆจะ สามสิบค่ะ ยังไม่แต่งงาน แต่มีแฟน เป็นเจ้าของธุรกิจ หาเงินเลี้ยงตัวเองและครอบครัว มีภาระ คือรถ บ้าน และบัตรเครดิต
     เราเป็นคนหาเงินเก่ง เดือนๆนึง เรามีรายได้ 250k- 450k แต่รายจ่ายก็ค่อนข้างเยอะ แต่ก็ไม่เคยเดือดร้อนเรื่องเงิน
     ส่วนแฟนเราทำงานประจำค่ะ อายุเป็นพี่เราอายุ 3X ไม่มีหนี้สิน มีแค่บัตรเครดิต (เท่าที่เรารู้)
    เข้าเรื่องค่ะ เรากับแฟนคบกันมาประมาน 1 ปี ตลอดเวลาที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เราจะออกค่าใช้จ่ายเกือบทั้งหมด เพราะเราคิดว่าเรามีรายได้เยอะกว่า แฟนเรามาอยู่กับเราค่ะ กลับบ้านเค้าอาทิตย์ละวัน เคยมีการทะเลาะกันเรื่องค่าใช้จ่าย เราเป็นคนเริ่มเองเพราะรู้สึกว่าตัวเองเหมือนโดนเอาเปรียบ และก็คุยกันแฟนเราก็บอกว่าต่อไปผลัดกันจ่าย (นอกเรื่องนะคะ แฟนเรานิสัยดี ไม่เจ้าชู้ รักเรา เอาใจใส่  แต่ติดปัญหาเรื่ิอง ขี้งก) พอผ่านไปสักพักเค้าก็เริ่มเหมือนเดิม จนความรู้สึกเราตอนนี้ ไม่มีความ ภูมิใจไม่มีความประทับใจใดๆ ในตัวแฟนเลย มันหลายๆเรื่องค่ะ เราเหมือนโดนเอาเปรียบ เรามีธุรกิจเราพยามให้เค้าเข้ามาช่วย แต่เค้าก็ไม่กระตือรือร้น เหมือนเค้าอยากทำงานที่เค้าทำอยู่แค่นั้น แต่สำหรับเราๆทำงานคนเดียวค่ะ ต้องการคนที่จะมาช่วยคิด ช่วยสร้าง เราก็มานั่งคิด เค้าก็ไม่ผิดที่เค้าเป็นแบบนั้น อาจจะใช้คำว่าศีลไม่เสมอกันหรือป่าวคะ  เราพยามสร้างเนื้อสร้างตัว เพื่อจะสร้างครอบครัว แต่ตอนนี้ความรู้สึกเรา รู้สึกเบื่ิอหน่าย รู้สึกขยะแขยง(อาจจะใช้คำแรงไปแต่มันรู้สึกจริงๆค่ะ)ครั้งแรกที่มีแฟนแล้วคิดว่าอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ปกติเราจะติดแฟนมากรักมาก แต่สำหรับคนนี้ไม่ใช่เลย เราพยามถามตัวเอง แต่ก็ไม่รู้เหตุผลที่ชัดเจน อยากถามทุกๆคน ว่าที่เราเป็นแบบนี้เพราะอะไร เราต้องทำยังไงต่อ เราก็สงสารเค้าค่ะ แต่มันก็ลบความรู้สึกไม่ได้ ผิดพลาดประการใดขออภัย ด้วยนะคะ