สวัสดีทุกๆคนค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกในชีวิต เราไม่เคยพิมพ์ ไม่เคยเขียน หรือขอคำปรึกษาจากที่ไหนมาก่อน
แต่ ณ วันนี้ เวลานี้ เรารู้สึก down กับความรู้สึกที่มีกับผู้ชายคนนึงมากๆ ซึ่งนั่นคือ แฟน เราเอง คนที่กำลังวางแผนจะจดทะเบียนแต่งงานในเร็ววันนี้..

โดยจุดประสงค์ของการตั้งกระทู้นี้ จริงๆก็ไม่เข้าใจและสับสนกับตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเลยว่าต้องการอะไร หรือจริงๆเราอาจแค่อยากระบายมันออกมา 

ขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะคะ...

เราเจอแฟนเราจากแอพแอพนึง เราได้ทำความรู้จักกันและคบกันมาจนปัจจุบัน (ตอนนี้ประมาณ 4 ปี) เส้นทางความรักของเราช่างโหดร้าย
ช่วงปีแรก เราจับได้ว่าแฟนเราคบกับอีกคน เขาโกหกและปิดบังเรามาตลอด ทะเลาะกันหลายต่อหลายครั้ง กว่าเรื่องผู้หญิงคนนี้จะจบ ก็ปาไปร่วมเกือบสามปีค่ะ ซึ่งระหว่างที่ผู้หญิงคนนั้นวนเวียนอยู่ แฟนเราก็แอบไปแชทคุยกับผู้หญิงคนอื่นๆอีก และเราก็จับได้อีกเช่นเดิม (ถ้านับคนที่จับได้ก็ประมาณ 5-6 คน และส่วนใหญ่ผู้หญิงจะทักมาบอกเราเอง) เราได้เคลียร์กับแฟนเราจนหมดคำพูดแล้วค่ะ แต่คำตอบที่ได้จากเขาคือคำๆเดิม ประโยคเดิมๆ "ขอโทษ / แค่คุยเล่นไม่ได้คิดจะเอามาเป็นแฟน / แค่คุยเฉยๆ ไม่มีไรทำ เลยคุยด้วย  / เค้ารู้ว่าเค้าทำผิด มันจะไม่เกิดขึ้นอีก ขอโอกาสปรับตัวได้ไหม .... และประโยคอื่นๆอีกมากมาย จากหลายๆเหตุการณ์เรารู้สึกว่าเขารู้ว่าเขาทำอะไร เขารู้แก่ใจว่าอะไรควรไม่ควร ทุกๆอย่างที่เขาทำเขารู้ดี อันนี้คือเรื่องราวที่ผ่านมานะคะ

ปัจจุบันเรื่องผู้หญิงก็เงียบๆไป ไม่มีอะไรน่าสงสัย (เหมือนเท่าที่ผ่านมา) เขาให้รหัสมือถือ รหัสโซเชียลต่างๆที่มี เหมือนเขาพยามยามที่จะปรับตัวให้ดีขึ้น
แต่จากหลายๆเหตุการณ์ก็ทำให้เราไม่เชื่อใจเขาเหมือนเดิม ระแวงบ้างในบางครั้ง จนอาจมีทะเลาะกันและเข้าใจผิดกัน ถ้าตัดเรื่องผู้หญิงไป เขาจะเป็นผู้ชายคนนึงที่เรารู้สึกว่าดีมากเลยแหละ

ระหว่างที่เราสองคนคบกัน ทางฝั่งครอบครัวเราและเขาก็รับทราบกันดีค่ะ ทางฝั่งครอบครัวเราชอบแฟนเรามาก อาจเป็นเพราะเราไม่เคยเล่าเรื่องเสียๆหายๆ หรือเรื่องราวที่ไม่ดีให้พ่อกับแม่รู้เลย เราพูดถึงแต่สิ่งดีๆให้ท่านทราบ ปัจจุบันเราสองคนทำธุรกิจร่วมกัน จนพ่อกับแม่เราก็อยากเร่งให้แต่งงานกัน โดยท่านอยากให้เราหมั้นกันก่อน อาจเพราะเราสองคนไปไหนต่อไหนด้วยกันบ่อย จนท่านเป็นห่วง แต่ท่านก็ไว้ใจและวางใจกับแฟนเรานะคะ ในส่วนเรื่องงานหมั้น จดทะเบียนสมรส ทางฝั่งพ่อแม่เราก็ได้เจรจาเบื้อต้นกับฝ่ายชายแล้วค่ะ แต่เนื่องด้วยโควิดเลยทำให้ไม่ค่อยสะดวกนัก 

และวันนี้ เราก็ทะลาะกันอีกครั้ง เรารู้สึกมีอาการหงุดหงิดแฟนค่ะ ทำอะไรก็ไม่ค่อยถูกใจ จนโกรธไปหมด แฟนเราถามว่าเป็นอะไร ถามด้วยใจเย็นเป็นเหตุเป็นผล แต่เรากลับไม่ตอบและนิ่งใส่ จริงๆเรารู้ตัวว่าเราไม่ควรนอยอะไรไร้สาระแบบนี้ แต่พักหลังมาเราเป็นแบบนี้บ่อยมากๆ จนมานั่งตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราเป็นอะไร นอยกับตัวเองมาก ขออนุญาตระบายค่ะ แบบนี้เรียก หมดรัก หรือเปล่าคะ 

ปล. เราไม่ได้อยู่กับแฟนตลอดค่ะ เจอกันบ่อยแต่ไปๆมาๆค่ะ ส่วนใหญ่จะนอนบ้านเราเอง