ตัวเราเองอายุเกือบ 30 แล้วค่ะ ตอนนี้อาศัยอยู่กับพ่อแม่
พ่อเรายังดูวัยรุ่นและแข็งแรงอยู่ เพราะอายุน้อยกว่าพ่อแม่เพื่อนๆ รุ่นเดียวกับเรา ใครๆ ก็คิดว่าดีเพราะน่าจะเข้ากับเราและเข้าใจเรามาก
แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย เราไม่ชอบนิสัยหลายๆ อย่างของพ่อ มันน่าจะสะสมมานาน จากเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนกลายเป็นความรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
นิสัยเราเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยชอบสุงสิงวุ่นวายกับใคร ไว้ใจคนยาก
เราคิดว่าพ่อแม่ไม่รู้จักตัวเราจริงๆ เท่าไหร่ อาจเพราะเราไม่ค่อยเล่าอะไรให้เค้าฟังด้วย แต่พ่อชอบคิดว่าเราเป็นเด็ก (จนถึงตอนนี้) ไม่ทันคนไม่ทันโลก ชอบไปพูดกับญาติว่าเราอ่อนต่อโลกเชื่อคนง่ายต่างๆ ทำนองว่าเราโง่ซื่อบื้อ ซึ่งไม่รู้ว่าอะไรทำให้คิดแบบนั้น จริงๆแล้วไม่ใช่ เค้าไม่รู้อะไรเลย แต่ชอบพูดเหมือนรู้จักเราดี
เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่ชอบ เช่น พ่อชอบล้อเลียนเราทุกอย่าง
เช่น สมัยเรียนเวลาอ่านหนังสือก็จะบอกว่า อุ้ย xx(ชื่อเรา) อ่านหนังสือ (ซึ่งเรางงมากว่าแล้วมันทำไม เรียนก็ต้องอ่านหนังสือสิ)
หรือปกติแม่จะเป็นคนล้างจาน แต่พอเราล้างก็จะพูดทำนองเดิมว่า อุ้ย xx ล้างจาน แล้วทำเสียงตกใจยิ่งใหญ่มากเชิงล้อเลียน
หรือเวลาเรากินข้าวเบิ้ลจานที่สอง (ปกติเรากินข้าวน้อย) ก็จะพูดว่าอุ้ย มีเบิ้ล อร่อยขนาดนั้นเชียว เล่นใหญ่เหมือนเดิม
แล้วไม่ใช่อย่างละครั้ง จะทำอีกสิบครั้งก็ล้อสิบครั้งเรื่องเดิม
มีอีกหลายเรื่องค่ะ บอกเลยว่าเกือบทุกเรื่อง พูดไม่หมด เอาเป็นว่าเรื่องที่ทุกคนคิดว่าปกติในชีวิตอะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นแต่งหน้า หรือแม้กระทั่งจะอาบน้ำก็ต้องล้อเลียนค่ะว่าเราแต่งหน้า เราจะอาบน้ำ
คือทำไปทำไม งงมาก แรกๆ ก็เฉย หลังๆเริ่มถามเค้าว่ามันทำไม สิ่งที่เราทำมนุษย์ปกติก็ทำกันนะ ให้รู้ว่ารำคาญ แต่เค้าก็ยังล้อเลียนเรื่อยๆ
ต่อมาคือเราตัวค่อนข้างผอมค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะไดเอตหรืออะไร ไม่ได้อยากผอมด้วย แต่พ่อเราก็ชอบพูดว่าเราผอมแห้ง กินให้เยอะๆหน่อย ซึ่งเราก็เคยพูดเรื่องนี้หลายรอบแล้วว่าเราก็กินของเราปกติ แต่ก็ชอบมามีปัญหากับหุ่นเราตลอด และเราเป็นคนไม่ชอบกินของมันๆ เวลาเราเขี่ยมันออก ก็จะพูดว่า xx มันกลัวอ้วน คือไม่ได้กลัวอ้วนแค่ไม่ชอบกิน เราเบื่อมากเลยค่ะ
มีอีกนิสัยที่เรางงค่ะ พ่อเราชอบอยู่ดีๆ ไม่พอใจอะไรก็จะไม่คุยด้วย บางทีก็อึดอัด ถามว่าทำไมไม่คุยด้วยก็ไม่บอก ซึ่งเราอึดอัดมาก
ล่าสุดเรามีแฟนค่ะ พ่อแม่เคยเจอแฟนแล้ว คบกันปกติมาสองสามปีแล้ว จนวันนึงเราคุยกับแม่เรื่องอนาคตของเรากับแฟน คุยกับแม่และพ่อก็ได้ยิน หลังจากนั้นพ่อก็เงียบและไม่คุยกับเราเลยค่ะ เรื่องนี้งงมาก แม่เราก็สังเกตเห็นค่ะว่าพ่อเงียบๆไป เลยถามว่าทำไมไม่คุยกับเรา พ่อก็บอกว่าคุย แต่ก็เงียบเหมือนเดิม
ยังมีนิสัยแปลกๆ งงๆ และน่ารำคาญอีกเยอะค่ะ มันสะสมมาเรื่อยๆ จริงๆ
อยากรู้ว่าแบบนี้แปลกมั้ยคะ ครอบครัวอื่นมีใครเป็นแบบนี้รึเปล่า อึดอัดมากค่ะ แล้วทำยังไงกับคนแบบนี้ดีคะ เริ่มทนไม่ไหวประสาทจะกินมากค่ะตอนนี้
รู้สึกไม่ชอบ เบื่อหน่าย รำคาญพ่อตัวเองมากๆ
พ่อเรายังดูวัยรุ่นและแข็งแรงอยู่ เพราะอายุน้อยกว่าพ่อแม่เพื่อนๆ รุ่นเดียวกับเรา ใครๆ ก็คิดว่าดีเพราะน่าจะเข้ากับเราและเข้าใจเรามาก
แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย เราไม่ชอบนิสัยหลายๆ อย่างของพ่อ มันน่าจะสะสมมานาน จากเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนกลายเป็นความรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
นิสัยเราเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยชอบสุงสิงวุ่นวายกับใคร ไว้ใจคนยาก
เราคิดว่าพ่อแม่ไม่รู้จักตัวเราจริงๆ เท่าไหร่ อาจเพราะเราไม่ค่อยเล่าอะไรให้เค้าฟังด้วย แต่พ่อชอบคิดว่าเราเป็นเด็ก (จนถึงตอนนี้) ไม่ทันคนไม่ทันโลก ชอบไปพูดกับญาติว่าเราอ่อนต่อโลกเชื่อคนง่ายต่างๆ ทำนองว่าเราโง่ซื่อบื้อ ซึ่งไม่รู้ว่าอะไรทำให้คิดแบบนั้น จริงๆแล้วไม่ใช่ เค้าไม่รู้อะไรเลย แต่ชอบพูดเหมือนรู้จักเราดี
เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่ชอบ เช่น พ่อชอบล้อเลียนเราทุกอย่าง
เช่น สมัยเรียนเวลาอ่านหนังสือก็จะบอกว่า อุ้ย xx(ชื่อเรา) อ่านหนังสือ (ซึ่งเรางงมากว่าแล้วมันทำไม เรียนก็ต้องอ่านหนังสือสิ)
หรือปกติแม่จะเป็นคนล้างจาน แต่พอเราล้างก็จะพูดทำนองเดิมว่า อุ้ย xx ล้างจาน แล้วทำเสียงตกใจยิ่งใหญ่มากเชิงล้อเลียน
หรือเวลาเรากินข้าวเบิ้ลจานที่สอง (ปกติเรากินข้าวน้อย) ก็จะพูดว่าอุ้ย มีเบิ้ล อร่อยขนาดนั้นเชียว เล่นใหญ่เหมือนเดิม
แล้วไม่ใช่อย่างละครั้ง จะทำอีกสิบครั้งก็ล้อสิบครั้งเรื่องเดิม
มีอีกหลายเรื่องค่ะ บอกเลยว่าเกือบทุกเรื่อง พูดไม่หมด เอาเป็นว่าเรื่องที่ทุกคนคิดว่าปกติในชีวิตอะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นแต่งหน้า หรือแม้กระทั่งจะอาบน้ำก็ต้องล้อเลียนค่ะว่าเราแต่งหน้า เราจะอาบน้ำ
คือทำไปทำไม งงมาก แรกๆ ก็เฉย หลังๆเริ่มถามเค้าว่ามันทำไม สิ่งที่เราทำมนุษย์ปกติก็ทำกันนะ ให้รู้ว่ารำคาญ แต่เค้าก็ยังล้อเลียนเรื่อยๆ
ต่อมาคือเราตัวค่อนข้างผอมค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะไดเอตหรืออะไร ไม่ได้อยากผอมด้วย แต่พ่อเราก็ชอบพูดว่าเราผอมแห้ง กินให้เยอะๆหน่อย ซึ่งเราก็เคยพูดเรื่องนี้หลายรอบแล้วว่าเราก็กินของเราปกติ แต่ก็ชอบมามีปัญหากับหุ่นเราตลอด และเราเป็นคนไม่ชอบกินของมันๆ เวลาเราเขี่ยมันออก ก็จะพูดว่า xx มันกลัวอ้วน คือไม่ได้กลัวอ้วนแค่ไม่ชอบกิน เราเบื่อมากเลยค่ะ
มีอีกนิสัยที่เรางงค่ะ พ่อเราชอบอยู่ดีๆ ไม่พอใจอะไรก็จะไม่คุยด้วย บางทีก็อึดอัด ถามว่าทำไมไม่คุยด้วยก็ไม่บอก ซึ่งเราอึดอัดมาก
ล่าสุดเรามีแฟนค่ะ พ่อแม่เคยเจอแฟนแล้ว คบกันปกติมาสองสามปีแล้ว จนวันนึงเราคุยกับแม่เรื่องอนาคตของเรากับแฟน คุยกับแม่และพ่อก็ได้ยิน หลังจากนั้นพ่อก็เงียบและไม่คุยกับเราเลยค่ะ เรื่องนี้งงมาก แม่เราก็สังเกตเห็นค่ะว่าพ่อเงียบๆไป เลยถามว่าทำไมไม่คุยกับเรา พ่อก็บอกว่าคุย แต่ก็เงียบเหมือนเดิม
ยังมีนิสัยแปลกๆ งงๆ และน่ารำคาญอีกเยอะค่ะ มันสะสมมาเรื่อยๆ จริงๆ
อยากรู้ว่าแบบนี้แปลกมั้ยคะ ครอบครัวอื่นมีใครเป็นแบบนี้รึเปล่า อึดอัดมากค่ะ แล้วทำยังไงกับคนแบบนี้ดีคะ เริ่มทนไม่ไหวประสาทจะกินมากค่ะตอนนี้