"วอนจันทร์" บรรจงนำคำกรองลองเรียงร้อย ถักทอถ้อยเพลงกานท์ผ่านอักษร ด้วยคำนึงจึงจารจด รสสุนทร เป็นบทกลอน วอนพร่ำเพ้อรำพึง มองนภา คืนที่ มีดาวน้อย กระพริบพราวพร่างพร้อยพลอยคิดถึง แสงจันทร์เอ

ศศิธร ณ กลาง รัตติกาล เสี้ยวบันดาลงามแสงแหว่งเงาฉาย อันธิกาม่านฟ้าไร้ดาวพราย เมฆารายล้อมรั้วทั่วนภางค์ จงนิทราข้ามห้วงนิศามนตร์ ขจัดหม่นป้องรักษ์จนสว่าง อรุณเผยหมอกม่านเมฆเลือนจาง สุขสุรางค์ทิวารุ่งเ

ดังดาวพราวพร่างย้อม...............ราตรี จรัสส่องรัศมี...........................อาบไล้ บันดาลชื่นคืนฤดี......................มัวหม่น ประทับพิมพ์ใจไว้......................หนึ่งแม้แพรวพอ คืนนภาสลัวลาง

https://www.youtube.com/watch?v=fa3kESnjTNAกลบท บัวบานกลีบขยาย 10.03 น. นางครวญ กำสรวลเศร้า เฝ้าโศกศัลย์นางครวญ ขับขาน วารวัน ฝันเศร้านางครวญ ครางค่ำคืน ฝืนฝัน คราวนางครวญ เง้างอน ออดอ้อน ขวัญใจ นางคร

 สายลมพลิ้ว ทิวสน โอนเอนไหวสายธารใส ไหลล่อง ท้องทุ่งกว้างแสงแดดอ่อน ทอทาบ ฉาบสีจางสองริมทาง ซ้ายขวา ดอกหญ้าบาน บัวชูช่อ ล้อลม ที่พรมแผ่วหอมดอกแก้

ละอองฝน หล่นโปรย ลมโบยโบก กิ่งไม้โยก เอนไหว พาให้เหงา คราฝนโชย โรยผ่าน ม่านเมฆเทา ใจหม่นเศร้า เฝ้าครวญ หวนคำนึง ดวงฤดีปวดร้าว ทั้งหนาวสั่น ครั้งคืนวัน 

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เนต ตอนเดิม ตอนที่ 10 คืนวันผันผ่านไปรวดเร็วประดุจติดปีกบิน บัดนี้อดีตเจ้านายเมืองห้วยยางลายเข้ามาอยู่ใต้พระบารมีของเจ้าฟ้าเมืองเวียงแถนได้เกือบสองปีแล้ว ในที่สุดก็ถึงกำหนดพิธีอ