ศศิธร ณ กลาง รัตติกาล
เสี้ยวบันดาลงามแสงแหว่งเงาฉาย
อันธิกาม่านฟ้าไร้ดาวพราย
เมฆารายล้อมรั้วทั่วนภางค์

จงนิทราข้ามห้วงนิศามนตร์
ขจัดหม่นป้องรักษ์จนสว่าง
อรุณเผยหมอกม่านเมฆเลือนจาง
สุขสุรางค์ทิวารุ่งเลิศรุจี

รัตติกาลค่ำนี้    จันทร์เหงา
เมฆหม่นอาบแสงเงา  แค่เสี้ยว
นิทราเถิดผองเรา  ดำดิ่ง ฝันเฮย
อรุณรุ่งมิลัดเลี้ยว  ตื่นฟื้นคืนใจ..

---

ราตรีสวัสดิ์ชาวถนนนักเขียน

ช่วงนี้มุกอันนอนน้อย..
แต่นอนนะ 😘

Cr.ภาพจากเน็ต