แม้เราจะเป็นส่วนน้อยที่ไม่ชอบบทหมอเท่าไหร่นัก แต่ด้วยคติส่วนตัวที่ว่าโลกนี้มันก็คงไม่มีอะไรที่เราคิดว่าสมบูรณ์นักหรอก และความไม่สมบูรณ์นี้แหละ ก็คือความสมบูรณ์ในตัวมันเองที่สุดแล้ว ดังนั้น เมื่อมองข้ามบทฟินๆ ไป แล้วมาโฟกัสที่บทเกี้ยวกับจิ๋ว ความสวยงามของบททำให้หวนนึกถึงหนังสือเรื่อง "เจ้าชายน้อย" และหวังว่าจะไม่มีใครถือสาว่าเป็นการกล่าวเกินไป ถ้าเราจะขออนุญาตเปรียบ กชมน กับ เจ้าชายน้อย และ จิ๋ว กับ ดอกกุหลาบ
ในเรื่อง เจ้าชายน้อยอยู่บนดาวเล็กๆ ของตัวเอง มีดอกกุหลาบอยู่ 1 ดอก เมื่อครั้งเจ้าชายน้อยเดินทางมาบนโลก และได้พูดคุยกับสุนัขจิ้งจอก เจ้าชายน้อยก็ตระหนักได้ว่า แม้บนโลกนี้จะมีดอกกุหลาบอยู่มากมาย ก็ไม่มีดอกไหนที่พิเศษเท่ากุหลาบดอกที่อยู่บนดาวของเขา นั่นก็เพราะ ด้วยเวลาที่เสียไปกับการดูแลดอกไม้และรับฟังดอกไม้พร่ำพรรณาต่างๆ นานา เจ้าชายน้อยกับกุหลาบดอกนั้น ก็ได้สร้างสิ่งที่เรียกว่า ความผูกพัน ร่วมกัน เจ้าชายน้อยบอกกับดอกกุหลาบดอกอื่นๆ มากมายในสวนว่า พวกเขาไม่เหมือนดอกไม้ของเจ้าชายน้อยหรอก เพราะดอกกุหลาบเหล่านี้ไม่ได้พิเศษอะไรเลย ไม่มีใครผูกพันกับดอกไม้ในสวนมากมายเหล่านี้เลย เช่นเดียวกับดอกกุหลาบของเจ้าชายน้อย ที่อาจจะเคยเป็นดอกกุหลาบที่เหมือนดอกกุหลาบมากมายในสวนนี้ แต่เมื่อได้เป็นเพื่อนแล้ว เขาก็กลายเป็นเพียงหนึ่งเดียวของเจ้าชายน้อย
กชมน กับ จิ๋ว ก็เหมือนเจ้าชายน้อยกับดอกกุหลาบ ตลอดระยะเวลา 8 เดือนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน มีสิ่งหนึ่งที่เชื่อมโยงกชมนกับจิ๋วไว้โดยไม่อาจปฏิเสธได้ นั่นก็คือ ความผูกพันระหว่างกัน เราชอบบทที่กชมนบอกจิ๋วในท้องว่า เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะ มาก เพราะชีวิตจริง พ่อแม่รังแกลูกมีเยอะมากจนทำให้เราไม่เชื่อในสายใยพ่อแม่ลูกตามธรรมชาติเท่าไหร่ แต่กับสิ่งที่เรียกว่าการสร้างความผูกพันระหว่างกัน มันต่างออกไป และความผูกพันนี้เอง ก็ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วเป็นสิ่งพิเศษ ไม่เหมือนความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับลูกที่เกิดจากไข่ของตัวเองอย่างเพียงพาแสง ไม่ใช่ว่าจิ๋วจะดีกว่าหรือพิเศษกว่าเพียงพา หรือกชมนจะรักจิ๋วมากกว่าเพียงพา แต่เพราะกชมนและจิ๋วมีช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมาตลอดจนกลายเป็นความผูกพันนั่นเอง และเวลาที่กชมนเสียไปให้กับจิ๋วนี้เอง ก็ทำให้ จิ๋ว เป็นเพียงหนึ่งเดียวของ กชมน และพิเศษแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ (เช่นเดียวกับที่ เพียงพา เป็นเพียงหนึ่งเดียวของ ปิ่นปัก)
เมื่อทั้ง 2 ต่างผูกพัน สุนัขจิ้งจอกก็ได้เตือนให้เจ้าชายน้อยรับผิดชอบกับกุหลาบของเขา เจ้าชายน้อยพูดกับกุหลาบดอกอื่นๆ ว่า เธอสวยก็จริง แต่ดูว่างเปล่า ไม่มีใครยอมตายเพื่อเธอหรอก ไม่แน่ว่าในวันหนึ่ง เจ้าชายน้อยอาจจะสามารถตายเพื่อกุหลาบของเขาได้ เช่นเดียวกับที่ครั้งหนึ่ง กชมน ยอมตายเพื่อ จิ๋ว ของเธอ
แน่นอนว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วนั้น ซับซ้อนกว่าของเจ้าชายน้อยกับดอกกุหลาบมาก อย่างน้อย ความผูกพันระหว่างเจ้าชายน้อยกับกุหลาบของเขา ก็ทำให้กุหลาบกลายเป็นของของเจ้าชายน้อยเพียงคนเดียว แต่กับกชมนแล้ว แม้ตอนอยู่ในท้อง จิ๋วจะเป็นของกชมนทุกวินาที แต่เมื่อคลอดออกมาแล้ว ความผูกพันของกชมนที่มีต่อจิ๋ว ไม่สามารถทำให้จิ๋วกลายเป็นของกชมนได้เลย และสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดของ ความผูกพัน ก็คือ การจากลา ด้วยสิ่งนี้เองที่ทำให้ กชมน เลือกที่จะไม่ผูกพันกับ จิ๋ว ต่อหลังจากคลอดออกมาแล้ว เพราะยิ่งผูกพัน กชมนก็จะยิ่งเข้าใจว่าตนเองจะยิ่งเจ็บปวดกับความผูกพันที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจิ๋ว ความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นจากที่วันนึงก็จะต้องจากลากันอยู่ดี
ในช่วงนึงของหนังสือเรื่องเจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อยได้เรียนรู้จากสุนัขจิ้งจอกว่า เขาเข้าใจผิด แม้จะต้องเจ็บปวดกับการจากลา แม้จะต้องเสียน้ำตามากมาย แต่ก็ไม่ใช่ว่าหลังจากการสิ้นสุดความผูกพันนี้ จะไม่ได้อะไรเลย
Ep สุดท้ายของเรื่องนี้ เราไม่รู้ว่าบทสรุปของความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วจะเป็นอย่างไร แต่หวังว่ากชมนคงจะได้รู้ว่าตัวเองเข้าใจเรื่องความผูกพันผิด เพราะความผูกพัน แม้จะสิ้นสุดลงเมื่อต้องจากกัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้อะไรเลย เมื่อกชมนกับจิ๋วได้ลองผูกพันกันนอกท้องแล้ว วันหนึ่ง จิ๋วอาจจะหายไปจากกชมน แต่ความรู้สึกดีและความอบอุ่น มันก็ยังคงอยู่ตรงนั้นของมันนั่นแหละ... ก็เหมือนกับที่สุนัขจิ้งจอกบอกกับเจ้าชายน้อยที่ว่า "สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นด้วยตา"
อุ้มรักเกมลวง ** กชมนและจิ๋ว ก็เหมือนกับ เจ้าชายน้อยและดอกกุหลาบ นั่นแหละ
ในเรื่อง เจ้าชายน้อยอยู่บนดาวเล็กๆ ของตัวเอง มีดอกกุหลาบอยู่ 1 ดอก เมื่อครั้งเจ้าชายน้อยเดินทางมาบนโลก และได้พูดคุยกับสุนัขจิ้งจอก เจ้าชายน้อยก็ตระหนักได้ว่า แม้บนโลกนี้จะมีดอกกุหลาบอยู่มากมาย ก็ไม่มีดอกไหนที่พิเศษเท่ากุหลาบดอกที่อยู่บนดาวของเขา นั่นก็เพราะ ด้วยเวลาที่เสียไปกับการดูแลดอกไม้และรับฟังดอกไม้พร่ำพรรณาต่างๆ นานา เจ้าชายน้อยกับกุหลาบดอกนั้น ก็ได้สร้างสิ่งที่เรียกว่า ความผูกพัน ร่วมกัน เจ้าชายน้อยบอกกับดอกกุหลาบดอกอื่นๆ มากมายในสวนว่า พวกเขาไม่เหมือนดอกไม้ของเจ้าชายน้อยหรอก เพราะดอกกุหลาบเหล่านี้ไม่ได้พิเศษอะไรเลย ไม่มีใครผูกพันกับดอกไม้ในสวนมากมายเหล่านี้เลย เช่นเดียวกับดอกกุหลาบของเจ้าชายน้อย ที่อาจจะเคยเป็นดอกกุหลาบที่เหมือนดอกกุหลาบมากมายในสวนนี้ แต่เมื่อได้เป็นเพื่อนแล้ว เขาก็กลายเป็นเพียงหนึ่งเดียวของเจ้าชายน้อย
กชมน กับ จิ๋ว ก็เหมือนเจ้าชายน้อยกับดอกกุหลาบ ตลอดระยะเวลา 8 เดือนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน มีสิ่งหนึ่งที่เชื่อมโยงกชมนกับจิ๋วไว้โดยไม่อาจปฏิเสธได้ นั่นก็คือ ความผูกพันระหว่างกัน เราชอบบทที่กชมนบอกจิ๋วในท้องว่า เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะ มาก เพราะชีวิตจริง พ่อแม่รังแกลูกมีเยอะมากจนทำให้เราไม่เชื่อในสายใยพ่อแม่ลูกตามธรรมชาติเท่าไหร่ แต่กับสิ่งที่เรียกว่าการสร้างความผูกพันระหว่างกัน มันต่างออกไป และความผูกพันนี้เอง ก็ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วเป็นสิ่งพิเศษ ไม่เหมือนความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับลูกที่เกิดจากไข่ของตัวเองอย่างเพียงพาแสง ไม่ใช่ว่าจิ๋วจะดีกว่าหรือพิเศษกว่าเพียงพา หรือกชมนจะรักจิ๋วมากกว่าเพียงพา แต่เพราะกชมนและจิ๋วมีช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมาตลอดจนกลายเป็นความผูกพันนั่นเอง และเวลาที่กชมนเสียไปให้กับจิ๋วนี้เอง ก็ทำให้ จิ๋ว เป็นเพียงหนึ่งเดียวของ กชมน และพิเศษแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ (เช่นเดียวกับที่ เพียงพา เป็นเพียงหนึ่งเดียวของ ปิ่นปัก)
เมื่อทั้ง 2 ต่างผูกพัน สุนัขจิ้งจอกก็ได้เตือนให้เจ้าชายน้อยรับผิดชอบกับกุหลาบของเขา เจ้าชายน้อยพูดกับกุหลาบดอกอื่นๆ ว่า เธอสวยก็จริง แต่ดูว่างเปล่า ไม่มีใครยอมตายเพื่อเธอหรอก ไม่แน่ว่าในวันหนึ่ง เจ้าชายน้อยอาจจะสามารถตายเพื่อกุหลาบของเขาได้ เช่นเดียวกับที่ครั้งหนึ่ง กชมน ยอมตายเพื่อ จิ๋ว ของเธอ
แน่นอนว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วนั้น ซับซ้อนกว่าของเจ้าชายน้อยกับดอกกุหลาบมาก อย่างน้อย ความผูกพันระหว่างเจ้าชายน้อยกับกุหลาบของเขา ก็ทำให้กุหลาบกลายเป็นของของเจ้าชายน้อยเพียงคนเดียว แต่กับกชมนแล้ว แม้ตอนอยู่ในท้อง จิ๋วจะเป็นของกชมนทุกวินาที แต่เมื่อคลอดออกมาแล้ว ความผูกพันของกชมนที่มีต่อจิ๋ว ไม่สามารถทำให้จิ๋วกลายเป็นของกชมนได้เลย และสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดของ ความผูกพัน ก็คือ การจากลา ด้วยสิ่งนี้เองที่ทำให้ กชมน เลือกที่จะไม่ผูกพันกับ จิ๋ว ต่อหลังจากคลอดออกมาแล้ว เพราะยิ่งผูกพัน กชมนก็จะยิ่งเข้าใจว่าตนเองจะยิ่งเจ็บปวดกับความผูกพันที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจิ๋ว ความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นจากที่วันนึงก็จะต้องจากลากันอยู่ดี
ในช่วงนึงของหนังสือเรื่องเจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อยได้เรียนรู้จากสุนัขจิ้งจอกว่า เขาเข้าใจผิด แม้จะต้องเจ็บปวดกับการจากลา แม้จะต้องเสียน้ำตามากมาย แต่ก็ไม่ใช่ว่าหลังจากการสิ้นสุดความผูกพันนี้ จะไม่ได้อะไรเลย
Ep สุดท้ายของเรื่องนี้ เราไม่รู้ว่าบทสรุปของความสัมพันธ์ระหว่างกชมนกับจิ๋วจะเป็นอย่างไร แต่หวังว่ากชมนคงจะได้รู้ว่าตัวเองเข้าใจเรื่องความผูกพันผิด เพราะความผูกพัน แม้จะสิ้นสุดลงเมื่อต้องจากกัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้อะไรเลย เมื่อกชมนกับจิ๋วได้ลองผูกพันกันนอกท้องแล้ว วันหนึ่ง จิ๋วอาจจะหายไปจากกชมน แต่ความรู้สึกดีและความอบอุ่น มันก็ยังคงอยู่ตรงนั้นของมันนั่นแหละ... ก็เหมือนกับที่สุนัขจิ้งจอกบอกกับเจ้าชายน้อยที่ว่า "สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นด้วยตา"