THE LITTLE PRINCE ความงดงามของเธอจะอยู่ในใจฉันตลอดไป [SPOIL]

สวัสดีครับเพื่อน ๆ พบกันอีกแล้วนะครับตามสไตล์คนบ้าหนังแต่อยากได้ธรรมะครับ สำหรับท่านไหนที่ยังไม่เคยอ่านกระทู้ของผม แนะนำให้อ่านตรงนี้ก่อนนะครับ  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

    THE LITTLE PRINCE ขอเรียกว่า เจ้าชายน้อยนะครับ ผมได้รู้จักกับเจ้าชายน้อยครั้งแรกจากการอ่านครับ ซึ่งเกิดจากคำบอกเล่าของน้องคนหนึ่ง จะด้วยสาเหตุอะไรไม่ทราบ เธอมักจะแนะนำผู้ที่รู้จักให้ลองอ่านวรรณกรรมเรื่องนี้เสมอ ซึ่งแน่นอนครับผมได้ยินชื่อครั้งแรก '' เจ้าชายน้อย ''  5555  มันต้องเป็นหนังสือหน่อมแน้มแน่ๆ แมนๆอย่างเราไม่ใช่แนวแน่นอน  แต่แล้วเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ขณะที่ผมกำลังดูหนังสืออยู่ในร้านหนังสือตาเจ้ากรรมก็เหลือบไปเห็นวรรณกรรมเรื่องนี้เข้า ไม่ๆแมนๆอย่างเราต้องไม่อ่านแนวนี้ เสียงในใจดังขึ้น แต่ก็มีเสียงน้องคนนั้นดังขึ้นมา พี่ลองอ่านดูแล้วจะเข้าใจความรักมากขึ้น เหมือนโดนสะกดผมกลับมาหอพักพร้อม เจ้าชายน้อย ที่อยู่ในมือ ไหนๆก็ติดมือมาแล้วอ่านเลยแล้วกัน หลังจากอ่านจบแล้วบอกเลยครับ แมนๆร้องไห้หนักมาก
                                                          
   หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นเรื่องราวของเจ้าชายน้อยยังติดอยู่ในความทรงจำของผมอยู่ตลอด จนกระทั่งได้มารับชมในเวอร์ชั่นที่ถูกดัดแปลงเป็น animation ฉายในโรงภาพยนตร์ ซึ่งเวอร์ชั่น animation ได้มีการตัดทอนเนื้อหาในบางตอน และ เพิ่มเติมเนื้อหาในบางส่วนเข้ามา ซึ่งก็ยังคงความประทับใจให้กับผมได้เหมือนเดิม ซึ่งเนื้อหาที่ผมจะนำมาเสนอนั้นจะเป็นของทาง animation ครับ (ขอไม่เล่าเกี่ยวกับเรื่องดวงดาวต่างๆนะครับเกรงว่าจะยาวเกินไป)
                                                                
                                      
   เรื่องราวเริ่มจากสาวน้อยที่มีแม่เป็นคนเข้มงวด แม่ของเธอพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางที่จะผลักดันให้ลูกสาวของเธอประสบความสำเร็จ ทำให้เด็กสาวจริงจังกับการใช้ชีวิตจนเกินเด็กทั่วไป จนกระทั่งเด็กสาวได้พบกับ คุณลุงนักบินวัยเกษียณที่อยู่ข้างบ้าน คุณลุงรู้สึกเอ็นดูในตัวเด็กสาวเค้าจึงได้เล่าเรื่องราวของเค้าที่ได้พบกับเจ้าชายน้อยให้เด็กสาวฟัง    
      
                                                           

  คุณลุงเล่าว่าตอนที่เค้ายังหนุ่มๆเค้าได้ขับเครื่องบินไปตกที่ทะเลทรายแห่งหนึ่ง ที่ทะเลทรายแห่งนั้นเค้าได้พบกับเด็กชายที่เรียกตัวเองว่าเจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อยได้เล่าว่าเค้าอาศัยอยู่บนดาวแห่งหนึ่งเพียงลำพัง จนกระทั่งวันนึงเค้าได้พบกับดอกกุหลาบที่งดงาม เจ้าชายน้อยและดอกกุหลาบรักกันมาก แต่ดอกกุหลาบมีนิสัยชอบเอาแต่ใจมาก จนกระทั้งเจ้าชายน้อยทนไม่ไหวจึงหนีเธอมาจากดาวดวงนั้น
                                                
  เจ้าชายน้อยได้เดินทางผ่านดวงดาวต่างๆมากมายจนมาถึงโลก และได้พบกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ตอนแรกสุนัขจิ้งจอกยังกลัวเค้าอยู่ แต่หลังจากเจ้าชายน้อยทำความคุ้นเคยจนมันเชื่องแล้ว ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนที่รักกัน จนกระทั่งวันหนึ่งเจ้าชายน้อยได้ไปพบกับสวนดอกกุหลาบเค้าจึงรู้ว่าดอกกุหลาบของเค้าไม่ได้มีอยู่ดอกเดียวในจักรวาล แต่ถึงแม้จะมีดอกกุหลาบมากมายที่มีความงดงามเหมือนกัน แต่นั่นกลับทำให้เค้าคิดถึงดอกกุหลาบของเค้าสุดหัวใจ เพราะเค้ารู้ว่าไม่มีดอกกุหลาบดอกใดจะพิเศษ และมีความสำคัญเท่ากับดอกกุหลาบที่อยู่บนดาวของเค้า          


  เค้าจึงต้องจำใจอำลาสุนัขจิ้งจอกด้วยความอาลัย เพื่อเดินทางกลับไปหาดอกกุหลาบของเค้า ในระหว่างทางที่เดินจากกับสุนัขจิ้งจอกมานั้น เค้าจึงได้มาพบกับนักบิน เจ้าชายน้อยบอกกับนักบินว่าเค้าอยากกลับไปหาดอกกุหลาบเหลือเกิน แต่ระยะทางที่เค้าเดินทางจากมามันไกลมาก ไกลเสียจนเค้าไม่สามารถพาร่างกายของเค้าเองกลับไปด้วยได้ เจ้าชายน้อยจึงขอร้องให้งูที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายช่วยกัดเค้า เพื่อที่ว่าจิตของเค้าจะได้เดินทางกลับไปพบดอกกุหลาบได้  
                                
   นักบินรู้สึกรักเจ้าชายน้อยมากจึงไม่อยากให้เค้าจากไป แต่เจ้าชายน้อยบอกกับเค้าว่า ไม่เป็นไร '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น  บางอย่างที่สำคัญคุณอาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่คุณจะเห็นได้ด้วยใจ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่นักบินจะมองเห็นเจ้าชายน้อยทุกครั้งที่หลับตา'' จากนั้นเจ้าชายน้อยก็ได้จากเค้าไป นักบินก็ได้ซ่อมเครื่องบินของเค้าและเดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย  


   หลังจากที่คุณลุงเล่าเรื่องของเจ้าชายน้อยจบลง เด็กสาวรู้สึกไม่พอใจมากเพราะมันเศร้าจนทำให้เธอผิดหวัง แต่หลังจากนั้นไม่นานคุณลุงก็ล้มป่วยลง เด็กสาวจึงออกเดินทางตามหาเจ้าชายน้อยเพื่อให้คุณลุงได้พบกับเค้าอีกซักครั้ง โดยเธอได้ขับเครื่องบินของคุณลุงจนไปเจอเจ้าชายน้อยอยู่บนดาวดวงหนึ่ง แต่เจ้าชายน้อยกลับไม่เป็นเหมือนที่เธอคิด
  

   เจ้าชายน้อยโตเป็นผู้ใหญ่ เค้ามีอาชีพทำความสะอาดปล่องไฟ เค้าลืมทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นผู้ใหญ่ที่คิดแต่จะทำงานให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ และ เงิน จนกระทั้งเด็กสาวได้เตือนสติเค้า ทำให้เค้าจำตัวเองได้และกลับมาเป็นเจ้าชายน้อยอีกครั้ง เจ้าชายน้อยได้เดินทางกลับไปยังดาวของเค้าเพื่อพบดอกกุหลาบ โดยเค้าได้พาเด็กสาวมาด้วย แต่ทั้งคู่มาช้าไปดอกกุหลาบได้แห้งเหี่ยวและ ตายจากไปเสียแล้ว เด็กสาวร้องให้เสียใจ แต่เจ้าชายน้อยปลอบเธอ และ พูดกับเธอเหมือนที่พูดกับนักบินว่า '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น  บางอย่างที่สำคัญเธออาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่เธอจะเห็นได้ด้วยใจ ดอกกุหลาบไม่ได้จากไปไหน เธอยังอยู่ภายในใจเราเสมอ '' เด็กสาวจึงหลับตา และ เธอก็ได้เห็นดอกกุหลาบอยู่ภายในใจของเธอ
                                
   หลังจากนั้นเด็กสาวจึงได้เดินทางกลับมาหาคุณลุงที่ป่วยอยู่  เด็กสาวได้เล่าเรื่องของเธอให้คุณลุงฟัง เธอได้เข้าใจแล้วว่า สิ่งที่เรารักจะคงอยู่ตลอดไปภายในใจของเรา ตราบเท่าที่เรายังรักษาความทรงจำดีๆที่มีต่อกันได้ END
                                    

   ชีวิตของเราทุกคนนั้นต้องพบเจอกับผู้คนมากมาย ยิ่งเราเติบโตมากขึ้นๆ เราก็ยิ่งรู้จักกับผู้คนมากขึ้นๆ ซึ่งก็หมายความว่า เราต้องพบกับการพลัดพรากจากลามากขึ้นๆเช่นกัน เพราะทุกสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป  แต่ถึงแม้ร่างกายจะสลายหายไป แต่ผลจากการกระทำ ทั้งกรรมดี และ กรรมชั่วนั้น
ก็จะยังติดตามตัวของผู้ที่กระทำเพื่อนำพาเค้าไปยัง สุคติ หรือ ทุคคติ  ต่อไป
  
    แต่ถึงแม้คุณจะไม่เชื่อว่าภพหน้ามีจริง นรก-สวรรค์ มีจริง การทำความดีก็ยังเป็นสิ่งสำคัญครับ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนนั้น เรื่องรูปร่างหน้าตาก็เป็นปัจจัยสำคัญ แต่สิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนจนฝังรากลึกลงไปในใจนั้น เกิดขึ้นเพราะเราจดจำการกระทำต่างๆของเค้าได้มากกว่า ดังนั้นสิ่งที่คุณแสดงออกมา ไม่ว่าจะทาง กาย วาจา สิ่งเหล่านี้ล้วนเข้าไปอยู่ภายในใจของคนรอบข้างคุณทั้งสิ้น
                
                  '' ผมว่าการพลัดพรากจากลานั้นไม่น่าเสียใจหรอกครับ แต่การที่เราไม่มีความทรงจำดีๆให้กันมากกว่าที่น่าเสียใจ ''

    รู้แบบนี่แล้วบางท่านคงสงสัยเอะ!! แล้วเราจะสร้างความทรงจำดีๆให้กันได้อย่างไรละ ไม่น่าเชื่อครับว่าคำสอนในพระพุทธศาสนาก็ได้สอนไว้
โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้เปรียบเทียบบุคคลประเภทต่างๆ ที่เราต้องเกี่ยวข้องสัมพันธ์ ดุจทิศทั้ง ๖ ทิศที่อยู่รอบตัวเรา โดยได้บอกวิธีการสร้างความทรงจำดีๆให้กันไว้เสร็จสรรพ นั้นก็คือ

    ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ บิดา มารดา
มารดาบิดาอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้                        บุตรธิดาพึงบำรุงมารดาบิดา ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

   ทิศเบื้องขวา ได้แก่ ครูอาจารย์
   ครูอาจารย์อนุเคราะห์ศิษย์ ดังนี้                                                        ศิษย์พึงบำรุงครูอาจารย์ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

      ทิศเบื้องหลัง ได้แก่ สามีภรรยา
        สามีพึงบำรุงภรรยา ดังนี้                                       ภรรยาอนุเคราะห์สามี ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

       ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย
       พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้                            มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่