สวัสดีครับเพื่อน ๆ พบกันอีกแล้วนะครับตามสไตล์คนบ้าหนังแต่อยากได้ธรรมะครับ สำหรับท่านไหนที่ยังไม่เคยอ่านกระทู้ของผม แนะนำให้อ่านตรงนี้ก่อนนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ต้องบอกไว้ก่อนว่าผมไม่ใช้นักวิจารณ์หนังนะครับ หากแต่เป็นเพียงคนที่อยากนำเสนอประโยชน์ที่ได้จากการดูหนัง ที่พอจะมาเทียบเคียงกับหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาในแง่มุมของผมเอง เพื่อว่าจะได้พอเป็นประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านบ้าง ไม่มากก็น้อย ซึ่งผมจะไม่ได้นำเสนอเนื้อหาของหนังโดยละเอียดทั้งหมดนะครับ หากแต่จะขอเจาะประเด็นในบางช่วงบางตอนที่พอเป็นประโยชน์กับเพื่อน ๆ ครับ ซึ่งผมได้ลองนำเสนอไป 4 เรื่องแล้ว นั้นก็คือ
Batman the dark knight กับ สังคมไทยที่เป็นอยู่ http://ppantip.com/topic/34867017
INCEPTION การปลูกฝังจิตสำนึก จนเกิดเป็นพฤติกรรม http://ppantip.com/topic/34882979
THE RITE เมื่อความตายมาเยือน คุณจะเชื่อในสิ่งใด http://ppantip.com/topic/34899743
Life of Pi มนุษย์ กับ สัตว์ ความเหมือนหรือแตกต่าง ที่คุณสามารถเลือกได้ http://ppantip.com/topic/34919551
THE LITTLE PRINCE ขอเรียกว่า เจ้าชายน้อยนะครับ ผมได้รู้จักกับเจ้าชายน้อยครั้งแรกจากการอ่านครับ ซึ่งเกิดจากคำบอกเล่าของน้องคนหนึ่ง จะด้วยสาเหตุอะไรไม่ทราบ เธอมักจะแนะนำผู้ที่รู้จักให้ลองอ่านวรรณกรรมเรื่องนี้เสมอ ซึ่งแน่นอนครับผมได้ยินชื่อครั้งแรก '' เจ้าชายน้อย '' 5555 มันต้องเป็นหนังสือหน่อมแน้มแน่ๆ แมนๆอย่างเราไม่ใช่แนวแน่นอน แต่แล้วเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ขณะที่ผมกำลังดูหนังสืออยู่ในร้านหนังสือตาเจ้ากรรมก็เหลือบไปเห็นวรรณกรรมเรื่องนี้เข้า ไม่ๆแมนๆอย่างเราต้องไม่อ่านแนวนี้ เสียงในใจดังขึ้น แต่ก็มีเสียงน้องคนนั้นดังขึ้นมา พี่ลองอ่านดูแล้วจะเข้าใจความรักมากขึ้น เหมือนโดนสะกดผมกลับมาหอพักพร้อม เจ้าชายน้อย ที่อยู่ในมือ ไหนๆก็ติดมือมาแล้วอ่านเลยแล้วกัน หลังจากอ่านจบแล้วบอกเลยครับ แมนๆร้องไห้หนักมาก
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นเรื่องราวของเจ้าชายน้อยยังติดอยู่ในความทรงจำของผมอยู่ตลอด จนกระทั่งได้มารับชมในเวอร์ชั่นที่ถูกดัดแปลงเป็น animation ฉายในโรงภาพยนตร์ ซึ่งเวอร์ชั่น animation ได้มีการตัดทอนเนื้อหาในบางตอน และ เพิ่มเติมเนื้อหาในบางส่วนเข้ามา ซึ่งก็ยังคงความประทับใจให้กับผมได้เหมือนเดิม ซึ่งเนื้อหาที่ผมจะนำมาเสนอนั้นจะเป็นของทาง animation ครับ (ขอไม่เล่าเกี่ยวกับเรื่องดวงดาวต่างๆนะครับเกรงว่าจะยาวเกินไป)
เรื่องราวเริ่มจากสาวน้อยที่มีแม่เป็นคนเข้มงวด แม่ของเธอพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางที่จะผลักดันให้ลูกสาวของเธอประสบความสำเร็จ ทำให้เด็กสาวจริงจังกับการใช้ชีวิตจนเกินเด็กทั่วไป จนกระทั่งเด็กสาวได้พบกับ คุณลุงนักบินวัยเกษียณที่อยู่ข้างบ้าน คุณลุงรู้สึกเอ็นดูในตัวเด็กสาวเค้าจึงได้เล่าเรื่องราวของเค้าที่ได้พบกับเจ้าชายน้อยให้เด็กสาวฟัง
คุณลุงเล่าว่าตอนที่เค้ายังหนุ่มๆเค้าได้ขับเครื่องบินไปตกที่ทะเลทรายแห่งหนึ่ง ที่ทะเลทรายแห่งนั้นเค้าได้พบกับเด็กชายที่เรียกตัวเองว่าเจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อยได้เล่าว่าเค้าอาศัยอยู่บนดาวแห่งหนึ่งเพียงลำพัง จนกระทั่งวันนึงเค้าได้พบกับดอกกุหลาบที่งดงาม เจ้าชายน้อยและดอกกุหลาบรักกันมาก แต่ดอกกุหลาบมีนิสัยชอบเอาแต่ใจมาก จนกระทั้งเจ้าชายน้อยทนไม่ไหวจึงหนีเธอมาจากดาวดวงนั้น
เจ้าชายน้อยได้เดินทางผ่านดวงดาวต่างๆมากมายจนมาถึงโลก และได้พบกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ตอนแรกสุนัขจิ้งจอกยังกลัวเค้าอยู่ แต่หลังจากเจ้าชายน้อยทำความคุ้นเคยจนมันเชื่องแล้ว ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนที่รักกัน จนกระทั่งวันหนึ่งเจ้าชายน้อยได้ไปพบกับสวนดอกกุหลาบเค้าจึงรู้ว่าดอกกุหลาบของเค้าไม่ได้มีอยู่ดอกเดียวในจักรวาล แต่ถึงแม้จะมีดอกกุหลาบมากมายที่มีความงดงามเหมือนกัน แต่นั่นกลับทำให้เค้าคิดถึงดอกกุหลาบของเค้าสุดหัวใจ เพราะเค้ารู้ว่าไม่มีดอกกุหลาบดอกใดจะพิเศษ และมีความสำคัญเท่ากับดอกกุหลาบที่อยู่บนดาวของเค้า
เค้าจึงต้องจำใจอำลาสุนัขจิ้งจอกด้วยความอาลัย เพื่อเดินทางกลับไปหาดอกกุหลาบของเค้า ในระหว่างทางที่เดินจากกับสุนัขจิ้งจอกมานั้น เค้าจึงได้มาพบกับนักบิน เจ้าชายน้อยบอกกับนักบินว่าเค้าอยากกลับไปหาดอกกุหลาบเหลือเกิน แต่ระยะทางที่เค้าเดินทางจากมามันไกลมาก ไกลเสียจนเค้าไม่สามารถพาร่างกายของเค้าเองกลับไปด้วยได้ เจ้าชายน้อยจึงขอร้องให้งูที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายช่วยกัดเค้า เพื่อที่ว่าจิตของเค้าจะได้เดินทางกลับไปพบดอกกุหลาบได้
นักบินรู้สึกรักเจ้าชายน้อยมากจึงไม่อยากให้เค้าจากไป แต่เจ้าชายน้อยบอกกับเค้าว่า ไม่เป็นไร '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น บางอย่างที่สำคัญคุณอาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่คุณจะเห็นได้ด้วยใจ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่นักบินจะมองเห็นเจ้าชายน้อยทุกครั้งที่หลับตา'' จากนั้นเจ้าชายน้อยก็ได้จากเค้าไป นักบินก็ได้ซ่อมเครื่องบินของเค้าและเดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย
หลังจากที่คุณลุงเล่าเรื่องของเจ้าชายน้อยจบลง เด็กสาวรู้สึกไม่พอใจมากเพราะมันเศร้าจนทำให้เธอผิดหวัง แต่หลังจากนั้นไม่นานคุณลุงก็ล้มป่วยลง เด็กสาวจึงออกเดินทางตามหาเจ้าชายน้อยเพื่อให้คุณลุงได้พบกับเค้าอีกซักครั้ง โดยเธอได้ขับเครื่องบินของคุณลุงจนไปเจอเจ้าชายน้อยอยู่บนดาวดวงหนึ่ง แต่เจ้าชายน้อยกลับไม่เป็นเหมือนที่เธอคิด
เจ้าชายน้อยโตเป็นผู้ใหญ่ เค้ามีอาชีพทำความสะอาดปล่องไฟ เค้าลืมทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นผู้ใหญ่ที่คิดแต่จะทำงานให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ และ เงิน จนกระทั้งเด็กสาวได้เตือนสติเค้า ทำให้เค้าจำตัวเองได้และกลับมาเป็นเจ้าชายน้อยอีกครั้ง เจ้าชายน้อยได้เดินทางกลับไปยังดาวของเค้าเพื่อพบดอกกุหลาบ โดยเค้าได้พาเด็กสาวมาด้วย แต่ทั้งคู่มาช้าไปดอกกุหลาบได้แห้งเหี่ยวและ ตายจากไปเสียแล้ว เด็กสาวร้องให้เสียใจ แต่เจ้าชายน้อยปลอบเธอ และ พูดกับเธอเหมือนที่พูดกับนักบินว่า '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น บางอย่างที่สำคัญเธออาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่เธอจะเห็นได้ด้วยใจ ดอกกุหลาบไม่ได้จากไปไหน เธอยังอยู่ภายในใจเราเสมอ '' เด็กสาวจึงหลับตา และ เธอก็ได้เห็นดอกกุหลาบอยู่ภายในใจของเธอ
หลังจากนั้นเด็กสาวจึงได้เดินทางกลับมาหาคุณลุงที่ป่วยอยู่ เด็กสาวได้เล่าเรื่องของเธอให้คุณลุงฟัง เธอได้เข้าใจแล้วว่า สิ่งที่เรารักจะคงอยู่ตลอดไปภายในใจของเรา ตราบเท่าที่เรายังรักษาความทรงจำดีๆที่มีต่อกันได้ END
ชีวิตของเราทุกคนนั้นต้องพบเจอกับผู้คนมากมาย ยิ่งเราเติบโตมากขึ้นๆ เราก็ยิ่งรู้จักกับผู้คนมากขึ้นๆ ซึ่งก็หมายความว่า เราต้องพบกับการพลัดพรากจากลามากขึ้นๆเช่นกัน เพราะทุกสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป แต่ถึงแม้ร่างกายจะสลายหายไป แต่ผลจากการกระทำ ทั้งกรรมดี และ กรรมชั่วนั้น
ก็จะยังติดตามตัวของผู้ที่กระทำเพื่อนำพาเค้าไปยัง สุคติ หรือ ทุคคติ ต่อไป
แต่ถึงแม้คุณจะไม่เชื่อว่าภพหน้ามีจริง นรก-สวรรค์ มีจริง การทำความดีก็ยังเป็นสิ่งสำคัญครับ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนนั้น เรื่องรูปร่างหน้าตาก็เป็นปัจจัยสำคัญ แต่สิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนจนฝังรากลึกลงไปในใจนั้น เกิดขึ้นเพราะเราจดจำการกระทำต่างๆของเค้าได้มากกว่า ดังนั้นสิ่งที่คุณแสดงออกมา ไม่ว่าจะทาง กาย วาจา สิ่งเหล่านี้ล้วนเข้าไปอยู่ภายในใจของคนรอบข้างคุณทั้งสิ้น
'' ผมว่าการพลัดพรากจากลานั้นไม่น่าเสียใจหรอกครับ แต่การที่เราไม่มีความทรงจำดีๆให้กันมากกว่าที่น่าเสียใจ ''
รู้แบบนี่แล้วบางท่านคงสงสัยเอะ!! แล้วเราจะสร้างความทรงจำดีๆให้กันได้อย่างไรละ ไม่น่าเชื่อครับว่าคำสอนในพระพุทธศาสนาก็ได้สอนไว้
โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้เปรียบเทียบบุคคลประเภทต่างๆ ที่เราต้องเกี่ยวข้องสัมพันธ์ ดุจทิศทั้ง ๖ ทิศที่อยู่รอบตัวเรา โดยได้บอกวิธีการสร้างความทรงจำดีๆให้กันไว้เสร็จสรรพ นั้นก็คือ
ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ บิดา มารดา
มารดาบิดาอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้ บุตรธิดาพึงบำรุงมารดาบิดา ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. ห้ามปรามจากความชั่ว 1. ท่านเลี้ยงเรามาแล้วเลี้ยงท่านตอบ
2. ให้ตั้งอยู่ในความดี 2. ช่วยทำกิจของท่าน
3. ให้ศึกษาศิลปวิทยา 3. ดำรงวงศ์สกุล
4. หาคู่ครองที่สมควรให้ 4. ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท
5. มอบทรัพย์สมบัติให้ในโอกาสอันสมควร 5. เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน
ทิศเบื้องขวา ได้แก่ ครูอาจารย์
ครูอาจารย์อนุเคราะห์ศิษย์ ดังนี้ ศิษย์พึงบำรุงครูอาจารย์ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. ฝึกฝนแนะนำให้เป็นคนดี 1. ลุกต้อนรับแสดงความเคารพ
2. สอนให้เข้าใจแจ่มแจ้ง 2. หมั่นเข้าหา
3. สอนศิลปวิทยาให้สิ้นเชิง 3. ใฝ่ใจเรียน
4. ยกย่องให้ปรากฏในหมู่เพื่อน 4. ปรนนิบัติ
5. สร้างเครื่องคุ้มกันภัยในสารทิศคือ นำวิชาไปเลี้ยงชีพทำการงานได้ 5. เรียนศิลปวิทยาโดยเคารพ
ทิศเบื้องหลัง ได้แก่ สามีภรรยา
สามีพึงบำรุงภรรยา ดังนี้ ภรรยาอนุเคราะห์สามี ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. ยกย่องสมฐานะภรรยา 1. จัดงานบ้านให้เรียบร้อย
2. ไม่ดูหมิ่น 2.สงเคราะห์ญาติมิตรทั้งสองฝ่ายด้วยดี
3. ไม่นอกใจ 3. ไม่นอกใจ
4. มอบความเป็นใหญ่ในงานบ้านให้ 4. รักษาสมบัติที่หามาได้
5. หาเครื่องประดับมาให้เป็นของขวัญ ตามโอกาส 5. ขยันไม่เกียจคร้านในงานทั้งปวง
ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้ มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. เผื่อแผ่แบ่งปัน 1. เมื่อเพื่อนประมาทช่วยรักษาป้องกัน
2. พูดจามีน้ำใจ 2. เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน
3. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน 3. ในคราวมีภัย เป็นที่พึ่งได้
4. มีตนเสมอร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย 4. ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก
5. ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน 5. นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของมิตร
THE LITTLE PRINCE ความงดงามของเธอจะอยู่ในใจฉันตลอดไป [SPOIL]
THE LITTLE PRINCE ขอเรียกว่า เจ้าชายน้อยนะครับ ผมได้รู้จักกับเจ้าชายน้อยครั้งแรกจากการอ่านครับ ซึ่งเกิดจากคำบอกเล่าของน้องคนหนึ่ง จะด้วยสาเหตุอะไรไม่ทราบ เธอมักจะแนะนำผู้ที่รู้จักให้ลองอ่านวรรณกรรมเรื่องนี้เสมอ ซึ่งแน่นอนครับผมได้ยินชื่อครั้งแรก '' เจ้าชายน้อย '' 5555 มันต้องเป็นหนังสือหน่อมแน้มแน่ๆ แมนๆอย่างเราไม่ใช่แนวแน่นอน แต่แล้วเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ขณะที่ผมกำลังดูหนังสืออยู่ในร้านหนังสือตาเจ้ากรรมก็เหลือบไปเห็นวรรณกรรมเรื่องนี้เข้า ไม่ๆแมนๆอย่างเราต้องไม่อ่านแนวนี้ เสียงในใจดังขึ้น แต่ก็มีเสียงน้องคนนั้นดังขึ้นมา พี่ลองอ่านดูแล้วจะเข้าใจความรักมากขึ้น เหมือนโดนสะกดผมกลับมาหอพักพร้อม เจ้าชายน้อย ที่อยู่ในมือ ไหนๆก็ติดมือมาแล้วอ่านเลยแล้วกัน หลังจากอ่านจบแล้วบอกเลยครับ แมนๆร้องไห้หนักมาก
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นเรื่องราวของเจ้าชายน้อยยังติดอยู่ในความทรงจำของผมอยู่ตลอด จนกระทั่งได้มารับชมในเวอร์ชั่นที่ถูกดัดแปลงเป็น animation ฉายในโรงภาพยนตร์ ซึ่งเวอร์ชั่น animation ได้มีการตัดทอนเนื้อหาในบางตอน และ เพิ่มเติมเนื้อหาในบางส่วนเข้ามา ซึ่งก็ยังคงความประทับใจให้กับผมได้เหมือนเดิม ซึ่งเนื้อหาที่ผมจะนำมาเสนอนั้นจะเป็นของทาง animation ครับ (ขอไม่เล่าเกี่ยวกับเรื่องดวงดาวต่างๆนะครับเกรงว่าจะยาวเกินไป)
เรื่องราวเริ่มจากสาวน้อยที่มีแม่เป็นคนเข้มงวด แม่ของเธอพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางที่จะผลักดันให้ลูกสาวของเธอประสบความสำเร็จ ทำให้เด็กสาวจริงจังกับการใช้ชีวิตจนเกินเด็กทั่วไป จนกระทั่งเด็กสาวได้พบกับ คุณลุงนักบินวัยเกษียณที่อยู่ข้างบ้าน คุณลุงรู้สึกเอ็นดูในตัวเด็กสาวเค้าจึงได้เล่าเรื่องราวของเค้าที่ได้พบกับเจ้าชายน้อยให้เด็กสาวฟัง
คุณลุงเล่าว่าตอนที่เค้ายังหนุ่มๆเค้าได้ขับเครื่องบินไปตกที่ทะเลทรายแห่งหนึ่ง ที่ทะเลทรายแห่งนั้นเค้าได้พบกับเด็กชายที่เรียกตัวเองว่าเจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อยได้เล่าว่าเค้าอาศัยอยู่บนดาวแห่งหนึ่งเพียงลำพัง จนกระทั่งวันนึงเค้าได้พบกับดอกกุหลาบที่งดงาม เจ้าชายน้อยและดอกกุหลาบรักกันมาก แต่ดอกกุหลาบมีนิสัยชอบเอาแต่ใจมาก จนกระทั้งเจ้าชายน้อยทนไม่ไหวจึงหนีเธอมาจากดาวดวงนั้น
เจ้าชายน้อยได้เดินทางผ่านดวงดาวต่างๆมากมายจนมาถึงโลก และได้พบกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ตอนแรกสุนัขจิ้งจอกยังกลัวเค้าอยู่ แต่หลังจากเจ้าชายน้อยทำความคุ้นเคยจนมันเชื่องแล้ว ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนที่รักกัน จนกระทั่งวันหนึ่งเจ้าชายน้อยได้ไปพบกับสวนดอกกุหลาบเค้าจึงรู้ว่าดอกกุหลาบของเค้าไม่ได้มีอยู่ดอกเดียวในจักรวาล แต่ถึงแม้จะมีดอกกุหลาบมากมายที่มีความงดงามเหมือนกัน แต่นั่นกลับทำให้เค้าคิดถึงดอกกุหลาบของเค้าสุดหัวใจ เพราะเค้ารู้ว่าไม่มีดอกกุหลาบดอกใดจะพิเศษ และมีความสำคัญเท่ากับดอกกุหลาบที่อยู่บนดาวของเค้า
เค้าจึงต้องจำใจอำลาสุนัขจิ้งจอกด้วยความอาลัย เพื่อเดินทางกลับไปหาดอกกุหลาบของเค้า ในระหว่างทางที่เดินจากกับสุนัขจิ้งจอกมานั้น เค้าจึงได้มาพบกับนักบิน เจ้าชายน้อยบอกกับนักบินว่าเค้าอยากกลับไปหาดอกกุหลาบเหลือเกิน แต่ระยะทางที่เค้าเดินทางจากมามันไกลมาก ไกลเสียจนเค้าไม่สามารถพาร่างกายของเค้าเองกลับไปด้วยได้ เจ้าชายน้อยจึงขอร้องให้งูที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายช่วยกัดเค้า เพื่อที่ว่าจิตของเค้าจะได้เดินทางกลับไปพบดอกกุหลาบได้
นักบินรู้สึกรักเจ้าชายน้อยมากจึงไม่อยากให้เค้าจากไป แต่เจ้าชายน้อยบอกกับเค้าว่า ไม่เป็นไร '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น บางอย่างที่สำคัญคุณอาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่คุณจะเห็นได้ด้วยใจ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่นักบินจะมองเห็นเจ้าชายน้อยทุกครั้งที่หลับตา'' จากนั้นเจ้าชายน้อยก็ได้จากเค้าไป นักบินก็ได้ซ่อมเครื่องบินของเค้าและเดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย
หลังจากที่คุณลุงเล่าเรื่องของเจ้าชายน้อยจบลง เด็กสาวรู้สึกไม่พอใจมากเพราะมันเศร้าจนทำให้เธอผิดหวัง แต่หลังจากนั้นไม่นานคุณลุงก็ล้มป่วยลง เด็กสาวจึงออกเดินทางตามหาเจ้าชายน้อยเพื่อให้คุณลุงได้พบกับเค้าอีกซักครั้ง โดยเธอได้ขับเครื่องบินของคุณลุงจนไปเจอเจ้าชายน้อยอยู่บนดาวดวงหนึ่ง แต่เจ้าชายน้อยกลับไม่เป็นเหมือนที่เธอคิด
เจ้าชายน้อยโตเป็นผู้ใหญ่ เค้ามีอาชีพทำความสะอาดปล่องไฟ เค้าลืมทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นผู้ใหญ่ที่คิดแต่จะทำงานให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ และ เงิน จนกระทั้งเด็กสาวได้เตือนสติเค้า ทำให้เค้าจำตัวเองได้และกลับมาเป็นเจ้าชายน้อยอีกครั้ง เจ้าชายน้อยได้เดินทางกลับไปยังดาวของเค้าเพื่อพบดอกกุหลาบ โดยเค้าได้พาเด็กสาวมาด้วย แต่ทั้งคู่มาช้าไปดอกกุหลาบได้แห้งเหี่ยวและ ตายจากไปเสียแล้ว เด็กสาวร้องให้เสียใจ แต่เจ้าชายน้อยปลอบเธอ และ พูดกับเธอเหมือนที่พูดกับนักบินว่า '' ดาวบนฟ้างดงามได้เพราะดอกไม้ที่มองไม่เห็น บางอย่างที่สำคัญเธออาจมองไม่เห็นได้ด้วยตา แต่เธอจะเห็นได้ด้วยใจ ดอกกุหลาบไม่ได้จากไปไหน เธอยังอยู่ภายในใจเราเสมอ '' เด็กสาวจึงหลับตา และ เธอก็ได้เห็นดอกกุหลาบอยู่ภายในใจของเธอ
หลังจากนั้นเด็กสาวจึงได้เดินทางกลับมาหาคุณลุงที่ป่วยอยู่ เด็กสาวได้เล่าเรื่องของเธอให้คุณลุงฟัง เธอได้เข้าใจแล้วว่า สิ่งที่เรารักจะคงอยู่ตลอดไปภายในใจของเรา ตราบเท่าที่เรายังรักษาความทรงจำดีๆที่มีต่อกันได้ END
ชีวิตของเราทุกคนนั้นต้องพบเจอกับผู้คนมากมาย ยิ่งเราเติบโตมากขึ้นๆ เราก็ยิ่งรู้จักกับผู้คนมากขึ้นๆ ซึ่งก็หมายความว่า เราต้องพบกับการพลัดพรากจากลามากขึ้นๆเช่นกัน เพราะทุกสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป แต่ถึงแม้ร่างกายจะสลายหายไป แต่ผลจากการกระทำ ทั้งกรรมดี และ กรรมชั่วนั้น
ก็จะยังติดตามตัวของผู้ที่กระทำเพื่อนำพาเค้าไปยัง สุคติ หรือ ทุคคติ ต่อไป
แต่ถึงแม้คุณจะไม่เชื่อว่าภพหน้ามีจริง นรก-สวรรค์ มีจริง การทำความดีก็ยังเป็นสิ่งสำคัญครับ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนนั้น เรื่องรูปร่างหน้าตาก็เป็นปัจจัยสำคัญ แต่สิ่งที่ทำให้เราจดจำใครได้ซักคนจนฝังรากลึกลงไปในใจนั้น เกิดขึ้นเพราะเราจดจำการกระทำต่างๆของเค้าได้มากกว่า ดังนั้นสิ่งที่คุณแสดงออกมา ไม่ว่าจะทาง กาย วาจา สิ่งเหล่านี้ล้วนเข้าไปอยู่ภายในใจของคนรอบข้างคุณทั้งสิ้น
'' ผมว่าการพลัดพรากจากลานั้นไม่น่าเสียใจหรอกครับ แต่การที่เราไม่มีความทรงจำดีๆให้กันมากกว่าที่น่าเสียใจ ''
รู้แบบนี่แล้วบางท่านคงสงสัยเอะ!! แล้วเราจะสร้างความทรงจำดีๆให้กันได้อย่างไรละ ไม่น่าเชื่อครับว่าคำสอนในพระพุทธศาสนาก็ได้สอนไว้
โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้เปรียบเทียบบุคคลประเภทต่างๆ ที่เราต้องเกี่ยวข้องสัมพันธ์ ดุจทิศทั้ง ๖ ทิศที่อยู่รอบตัวเรา โดยได้บอกวิธีการสร้างความทรงจำดีๆให้กันไว้เสร็จสรรพ นั้นก็คือ
ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ บิดา มารดา
มารดาบิดาอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้ บุตรธิดาพึงบำรุงมารดาบิดา ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทิศเบื้องขวา ได้แก่ ครูอาจารย์
ครูอาจารย์อนุเคราะห์ศิษย์ ดังนี้ ศิษย์พึงบำรุงครูอาจารย์ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทิศเบื้องหลัง ได้แก่ สามีภรรยา
สามีพึงบำรุงภรรยา ดังนี้ ภรรยาอนุเคราะห์สามี ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย
พึงบำรุงมิตรสหาย ดังนี้ มิตรสหายอนุเคราะห์ตอบ ดังนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้