ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันไม่รู้ว่าจะเหลือชีวิตอีกกี่เดือน ก็ในเมื่อฉันต้องเผลอสูบดมกับบุหรี่ทุกวัน ซึ่งฉันไม่เคยเลี่ยงได้สักที ฉันพยายามแล้ว
ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้พ้นจากควันบุหรี่ แม้ว่าจะหนีไปไกลแค่ไหนฉันก็ไม่เคยที่จะไม่ได้กลิ่นของมัน กลิ่นของบุหรี่นั้น มันทำให้ฉัน ปวดหัวมาก และ แสบคอ 
ฉันเคยบอกให้เขาเลิกสูบใกล้ๆฉันได้ใหม เขาก็ตอบ "ตกลง" เเรกๆเขาก็ไปสูบไกลๆในที่ไม่มีฉันเพราะกลัวฉันจะไม่พอใจ แต่เวลาผ่านไปได้แค่อาทิตย์เดียวเขาก็กลับไปสูบแบบเดิม ฉันอดทนมาหลายปี อดทนมาตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้ฉัน "อายุ16 ปี" เขาก็ยังทำแบบนี้เหมือนเดิม วันนี้ "ฉันทนไม่ไหวแล้ว" ฉันร้องไห้
ด้วยความเจ็บปวดกาย และใจ มันทรมาณมากจริงๆนะเวลาที่ได้กลิ่นบุหรี่อะ คงไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกฉันหรอก เพราะเขาไม่ใช่ฉันนิ บางทีเวลาที่ฉันปวดหัวมาก เพราะ บุหรี่ มันก็มีความคิดออกมาว่า "ฉันอยากตาย" ฉันเกิดมาทำไม ชาติที่แล้วฉันทำบาปอะไรไว้หนักหนา ชาตินี้เลยต้องมารับกรรม ในการที่ฉันต้องเจอสภาวะแวดล้อมข้างที่ สูบแต่บุหรี่ ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่ามีใครเข้าใจความรู้สึกฉันมั้ย แต่ไม่เป็นไรคุณคง "ไม่เข้าใจหรอก" ฉันได้แต่ นั่ง และนอนร้องไห้คนเดียว ทุกครั้ง เพราะกลิ่นบุหรี่ มันคือ พิษร้ายสำหรับฉันมาก อีกอย่างคนที่สูบนั้น คือ คนในครอบครัวที่ฉันคิดว่า เขาเข้าใจความรู้สึกฉัน แต่มันไม่เลย...   เขาสูบและพ่นควันพิษนั้นออกมาเป็นจำนวนมากโดยที่ไม่สนว่า "จะมีใครเป็นมะเร็งตายเพราะควันบุหรี่บ้างมั้ย" ควรแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีคะ เรารู้สึกกลัวว่าในอนาคตเราจะเป็น "มะเร็งตาย" เพราะ ได้รับควันควันบุหรี่เป็นจำนวนมาก ทุกวันแบบนี้ อะค่ะ