ผมอายุ 20 ปี
ผมมีอาการกลัวการตื่นนอนแต่เช้าครับ
ผมต้องนอนดึกทุกวัน และตื่นสาย
ผมพยายามนอนเร็วกว่านี้มาหลายครั้ง แต่มันก็ทำไม่ได้ ผมนอนหลับยากมาก
ต้องกินยานอนหลับที่ รพ.ให้มา ทุกคืน
แต่มันก็ต้องนอนดึกเหมือนเดิม
ถ้าผมรู้ว่า ผมต้องตื่นแต่เช้า ผมจะมีอ่การนอนหลับยากขึ้นกว่าเดิมครับ

เช่น
ตอนที่ผมทำงานเซเว่น เมื่อปีที่แล้ว
ช่วงแรกที่ได้เริ่มเข้าทำงาน ผู้จัดการเขาให้ผมอยู่กะบ่าย ซึ่งกะบ่ายเข้า 13.00 น.
แล้วมีช่วงนึงผู้จัดการเขาให้ผมอยู่กะเช้า เข้า 06.30 น. คืนก่อนที่ผมจะไปทำงาน ผมรู้สึกนอนไม่หลับเลย หลับยาก มันมีอะไรหลายอย่างกังวลในหัว เครียดทุกอย่างไปหมด
ขนาดผมกินยานอนหลับแล้วนะ
กว่าจะหลับก็ ตี 1 ตี 2
สรุปนอนเพียง 4-5 ชม.เท่านั้น
ผมไปทำงานที่ไหน ถ้าผมรู้ว่าจะต้องตื่นแต่เช้า ผมจะนอนหลับยากมากกว่าปกติทันที
ผมพยายามปรับตัวแล้ว แต่มันก็ทำไม่ได้เลย
😭😭😭😭😭

ก่อนที่ผมจะมีอาการนี้
เท่าที่ผมจำได้
ผมเครียดจากสังคมในโรงเรียน และที่บ้าน หนักมาก
เริ่มมีความคิดอคติกับสังคมและผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ จนมันฝังอยู่ในหัวไปแล้ว
ไม่มีอะไรมาลบล้างความคิดผมอีกได้แล้ว
หนักจนผมอาละวาดใส่ห้องเรียน
และเกลียดแม่มาก ที่แม่ผมไม่กำลังส่งผมเรียนต่อมหาวิทยาลัยด้วย
เพราะฐานะบ้านของผมดูปานกลางค่อนไปจน

ผมมีอาการกลัวตื่นแต่เช้า
เวลารู้ตัวว่าตัวเองจะต้องได้ตื่นแต่เช้า
ผมจะนอนหลับยากมากขึ้นทันที

เวลาผมจะไปสมัครที่ไหน ผมจะต้องเลี่ยงไม่เลือกสมัครงานที่ต้องเข้ากะแต่เช้า
ผมจะเลือกงานที่เข้ากะตั้งแต่ 09.00 น. ขึ้นไป เท่านั้น

นี่แหละ สาเหตุผมอยากเรียนจบ ป.ตรี สายบริหารธุรกิจ
เพราะผมไปดูงานหลายที่ ที่ทำงานบนออฟฟิศ สายบริหารธุรกิจ คือมันไม่ต้องตื่นแต่เช้า เลิกงานเร็ว เงินเดือนดี