การเผยแพร่เรื่องเล่าจากนรกนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ละอายและเกรงกลัวต่อบาป มิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อแสวงหาผลประโยชน์แต่อย่างใด
            ขุมนรกแห่งนี้มีอากาศร้อนราวกับอยู่ท่ามกลางไอน้ำที่ร้อนระอุตลอดเวลา พื้นของนรกขุมนี้ถูกปูด้วยพรมหนังขนานใหญ่ทั่วทั้งขุมนรก หากลองเพ่งมองดูอย่างถี่ถ้วนดีแล้ว กลับพบว่าพรมผืนมหึมานั้นคือร่างของสัตว์นรกที่ถูกถลกหนังออกแล้วเย็บติดกับสัตว์นรกตนอื่นด้วยกัน 
           บางตนถูกจับนอนคว่ำบางตนถูกจับนอนหงายสลับกันช่างดูน่าสลดยิ่งนัก แต่ในสายตาของนิรยบาลช่างเป็นภาพที่งดงามยิ่ง สัตว์นรกที่ถูกจับนอนหงายโดยเริ่มแรกนิรยบาลจะใช้กรรไกรคมกรีดกลางลำตัวกรีดลากยาวตั้งแต่คอจนถึงอวัยวะเพศของสัตว์นรกแล้วค่อยกรีดกลางขาทั้งสองข้าง จากนั้นก็ค่อยๆเลาะถลกหนังของสัตว์นรกให้แผ่ออกจากลำตัว และขาทั้งสองข้าง
           เมื่อนิรยบาลถลกหนังของสัตว์นรกเสร็จเรียบร้อยดีแล้วก็สนเข็มขนาดใหญ่ด้วยด้ายสีดำแล้วจึงเย็บหนังของสัตว์นรกติดกับหนังของสัตว์นรกอีกตน มันคงจะเป็นการเย็บที่ประณีตเรียบร้อยและงดงามสบายตามาก  หากมันไม่ใช่การเย็บหนังของสัตว์นรกติดกันจนกลายเป็นพรมขนาดใหญ่โตทั่วพื้นของขุมนรก             เมื่อเย็บเสร็จเรียบร้อยดีแล้วเหล่านิรยบาลจะขึ้นไปเหยียบบนร่างของสัตว์นรกที่ถูกเย็บติดกันจนคล้ายพรมขนาดใหญ่และกระโดดเล่นพร้อมกับหัวเราะอย่างร่าเริงใจ สัตว์นรกไม่สามารถขยับส่วนใดของร่างกายได้นอกจากกรอกลูกตาไปมา แม้แต่ปากของสัตว์นรกก็ถูกเย็บติดกับอย่างสนิทแนบแน่น มิอาจร้องเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดได้เลยสักนิด
           ครานั้นได้ปรากฏภิกษุนิรนามรูปหนึ่ง เปล่งแสงบารมีสว่างไสวไปทั่วบริเวณ เมื่อเหล่าสัตว์นรกเห็นภิกษุนิรนาม หยาดน้ำตาแห่งความปลื้มปิติได้เอ่อล้นทะลักออกจากดวงตาใหญ่ถลนน่ากลัวคู่นั้น ถึงแม้เหล่าสัตว์นรกจะอยากยกมือขึ้นพนมไหว้กลางอกมากสักเพียงใดก็มิอาจทำได้เพราะถูกเย็บอย่างแน่นหนาจนไม่สามารถขยับส่วนใดของร่างกายได้ 
           เมื่อเหล่านิรยบาลเห็นภิกษุนิรนามรูปนั้นจึงพากันรีบเข้ามาห้ามปราม นิรยบาลตนหนึ่งกล่าวกับภิกษุนิรนามว่า ”เราไม่ยอมให้ท่านมาทำลายงานศิลปะของพวกเราหรอก” ภิกษุนิรนามรูปนั้นยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้สัตว์นรกตนหนึ่ง สัตว์นรกตนนั้นทำได้เพียงกรอกลูกตาที่ชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาพยายามที่จะมองภิกษุนิรนาม  
           ภิกษุนิรนามเปล่งวาจากล่าวกับนิรยบาลตนนั้นว่า “ในอดีตชาติสัตว์นรกผู้นี้เคยเป็นมารดาของท่าน” เพียงเท่านั้นความทรงจำในอดีตชาติก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวของนิรยบาลตนนั้น ในชาตินั้นมารดาเป็นผู้สอนให้เขาสามารถเย็บปักถักร้อยได้อย่างชำนาญ จนเขาได้นำความสามารถนั้นมาหาเลี้ยงชีพในชาตินั้น และชาตินี้เขาได้เย็บมารดาในอดีตชาติด้วยสองมือของเขาเอง 
           นิรยบาลตนนั้น ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจยิ่ง ภิกษุนิรนามเปล่งวาจากล่าวกับนิรยบาลตนนั้นอีกครั้งว่า ”ท่านทำหน้าที่ของท่านได้สมบรูณ์ดีแล้ว ท่านจงทำหน้าที่ของท่านด้วยความเมตตาเถิด”  พร้อมกล่าวกับสัตว์นรกทั้งหลายว่า ”มันเป็นเพียงแค่ชั่วขณะจิตของพวกท่านที่กระทำผิดพลั้งพลาดไป   มิใช่ตัวตนทั้งหมดของท่าน ”
          เมื่อสัตว์นรกทั้งหลายได้ยินล้วนต่างนึกถึงบุญเก่าของตนที่เคยกระทำในอดีตชาติ  แล้วบังเกิดความปลื้มปิติ บุญบารมีที่สัตว์นรกนึกถึงนั้นต่างส่งผลให้เหล่าสัตว์นรกล้วนจุติไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีกว่า ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานอีกต่อไป บรรดานิรยบาลทั้งหลายต่างร่วมอนุโมทนาบุญในครั้งนี้หมดทั้งสิ้น.

        วิบากกรรมของสัตว์นรกขุมนี้เกิดจาก....ชื่นชอบยินดีพอใจในการนำหนังสัตว์มาทำ เครื่องประดับ เครื่องนุ่งห่ม เครื่องใช้ต่างๆ จนเกินความจำเป็น