สวัสดีค่ะ ตามหัวเรื่องเลยค่ะ เราอายุ21ปีมีน้องสาวอายุ8ปี  เมื่อก่อนเราอยู่กัน4คน มีเรา น้อง ย่าแหละก็อาของย่าเราเรียกว่ายาย แต่ย่าเราเสียปีได้4ปีนี้แล้ว เราก็อยู่กัน3คนมาสักพัก พอวันนึกพ่อเราก็กลับมาอยู่บ้านด้วยกัน พ่อเราเป็นคนดื้อแหละจากที่ดูๆและประสบการณ์ แล้วเราเจอตอนเด็กๆ เรารู้พ่อเราติดยามาตลอดนะแต่เมื่อก่อนมีย่าไงเลยทำไรไม่ได้  จนช่วงนึงมีการขายไอเราก็รู้นะแต่เราไม่ยุ่งของพวกนี้อยู่แล้ว แต่เราก็ทะเลาะกันบ่อยมากกับพ่อ จนวันนึงตีกันเลยนะบางที่ ด่ากันเลยแหละ เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน พ่อก็พ่อเถอะ วันนึงพ่อทะเลาะกับยาย ไล่ยายไปอยู่บ้านน้องของย่าที่ต่างจังหวัด ยายก็ต้องไปเพราะเค้าไล่ อยู่ไม่ได้หลายรอบแล้ว มีอยู่วันนึงจะตายดิชักลงแดงมั้งเราไม่รู้ เข้าโรงพบาล ไม่ไปเยี่ยมหรอไม่ชอบ เราเห็นสภาพแล้ว นี่หรอว่ะพ่อกู อนาคตเราต้องเป็นครู แต่พ่อกูยังขี้ยาอยู่เลย ละอายตัวเองเหมือนกัน มีวันนึงเราไปเยี่ยมแล้วพาเราไปคลินิกอะไรที่เกี่ยวกับบำบัดผู้ป่วยติดยา เรานี้ร้องไห้เลยนึกในใจคิดได้แล้วหรอวะ แต่ก็เท่านั้นแหละก็กลับเข้าวงเก่า ส่วนบ้านที่ย่าสร้างไว้บอกเลยหลังใหญ่มาก แต่คนอยู่บ้านมันไม่รักษาบ้านแล้ว แต่เราเก็บกวาดบ้านตลอดนะ เก็บสะอาดเลยแหละ มีอยู่ช่วงนึงที่ไปเรียนอยู่หอพักไม่กลับบ้าน พอกลับมาบ้านนี่บ้านกูหรอว่ะนึกว่าบ้านร้าง มันสกปรกมากจริงๆ ชอบพาพวกขี้ยามามั่วกัน แล้วบ้านไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้าจนตอนนี้ก็โดนตัดไฟ ตั้งแต่เราโดนตัดไฟก็ไม่ได้กลับไปนอนบ้านอีกเลย เราพาน้องมาอยู่บ้านปู่ แต่ก็ไปกลับ ดูบ้านอยู่นะไม่ห่างกันมากเท่าไร กลัวเอาของในบ้านไปขายมากตอนนี้ ตอนนี้ก็มาอยู่3เดือนแหละตั้งแต่มีนาคม และวันนี้ล่าสุดเข้าไปบ้านมา เรากะจะไปเก็บกวาดเช็ดถูบ้านหน่อย จะจ่ายค่าไฟฟ้าที่ค้างมา เข้าไปถึงทะเลาะกันขี่รถออกมาเลย คิดในใจนี่ก็บ้านกูปะว่ะส้ส เอาไงกับเค้าดี ถ้าจะให้กลับไปอยู่บ้านบอกเลยว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงๆตีกันตลอดทะเลาะกันบ่อย ไอเราก็ไม่ยอมเหมือนกัน บอกก่อนนะว่าเราไม่ได้เรียนเค้าว่าพ่อนะ เพราะเราโตมากับปู่กับย่า เพราะติดคุกออกมาเราก็8ขวบแหละ พูดกันก็เอ็งข้า มัน,,กู บ้างเวลาทะเลาะกันด่าทุกสัปสิ่ง ใครจะว่าเราก็แล้วแต่ ไม่เจอแบบเราไม่เข้าใจหรอก ทุกวันนี้ยังน้อยใจตัวเองอยู่เลย มีพ่อแบบนี้ไม่กล้าบอกใครเลยว่านี่พ่อกูนะ อายคนอื่นเค้า มีพ่อขี้ยา
///เราควรทำไงดีกับชีวิตแบบนี้ เราอยากกลับไปอยู่บ้านเรามาก็คิดถึงบ้าน //ขอบคุณนะคะที่อ่านมาถึงตรงนี้🙏🏻🙏🏻