สวัสดีค่ะ เราอายุ 20 ปีนะคะ ตอนนี้เรียนครูอยู่ราชภัฏแห่งหนึ่งค่ะ ปีที่แล้วเราติด พยาบาล มศว. ค่ะ แต่ก็ไม่ได้เรียนเพราะมีปัญหาเรื่องเงิน ที่บ้านกลัวเราหลุด เลยให้เราลงเรียนครูก่อน เราเป็นเด็กกำพร้าค่ะ ถูกพ่อแม่แท้ๆทอดทิ้งตั้งแต่คลอด ครอบครัวที่อยู่ปัจจุบันเลยรับมาเลี้ยงค่ะ พ่อที่เลี้ยงเรามาเสียชีวิตตอนเราอยู่ ม.1 ด้วยโรคหัวใจ แม่เราอายุ 59 แล้วค่ะ ประกอบอาชีพเกษตรกรรม แม่เรามีลูกอีก 2 คนค่ะ คนโตแต่งงานมีครอบครัวแล้ว คนเล็กกำลังเรียน ม.6 ค่ะ
ปัจจุบันเราทำงานพาร์ทไทม์ไปแล้วก็เรียนไปค่ะ
เพื่อนเราเชียร์ให้เราลองยื่นพยาบาลอีกครั้ง เพราะเป็นความฝันของเรา เราเลยลองยื่นดูค่ะ ปรากฎว่าเราติด พยาบาลศิริราชค่ะ เราอยากเรียนมากๆ แต่หาเงินไม่ทันแน่ๆค่ะ แต่เราคิดว่า เราต้องหาค่าเทอม แล้วก็ต้องผ่านเทอมแรกไปให้ได้ พอเทอมสองได้กู้ กยศ. อะไรๆอาจจะดีขึ้น แต่อีกแง่มุมหนึ่งคือ น้องเราจะขึ้นมหาลัยปีหน้า ถ้าเรายังเรียนอยู่ที่นี่ จะมีเวลาหาเงินค่าเทอม อาจจะพอมีเก็บบ้าง (เราจะให้น้องเรียนให้ได้ค่ะ เลยกะจะให้น้องสอบมหาลัยเดียวกับเรา) แต่เราก็อยากไปที่ที่ดีกว่านี้ ที่ที่เราฝันไว้ เพราะจบมาเรามีงานทำแน่ๆ 100% เราคิดว่าใจเราสู้ค่ะ ถึงจะท้อสุดๆ ถ้าเป็นเพื่อนๆจะเอายังไงต่อกับชีวิตดีคะ