กราบสวัสดีทุกๆ ท่าน สมัครสมาชิกเพื่อมาตั้งกระทู้นี้เลยครับ จุดประสงค์ที่มาตั้งก็เพื่อหาที่ระบาย และอยากจะได้คำปรึกษาหน่อยครับ

เข้าเรื่องเลยดีกว่า ชีวิตผมทุกวันนี้อยากจะบอกว่าตัวเองเก็บความเครียดไว้กับตัวเองอย่างมากมาย เนื่องจากปัญหาครอบครัว ตั้งแต่เด็กจนโตมา ผมกับทางบ้านแทบจะไม่มีความสุขเลย ยกตัวอย่าง สมัยเรียนมัธยมช่วงปิดเทอม บางทีก็อยากจะนอนตื่นสัก 9-10 โมงเช้า แต่ทางบ้านก็มักจะมีคำพูดประมาณว่า จะนอนเยอะแยะไปถึงไหน เอาเวลาไปทำประโยชน์บ้าง แบบนี้จะทำอะไรกินได้ มันจะได้เรื่องไหมเนี่ย บางทีฟังแล้วก็ไม่รู้จะพูดยังไง ปัญหาแบบนี้ก็ยังดำเนินมาถึงทุกวันนี้ ณ ปัจจุบันผมจบการศึกษา ป.ตรี และได้เริ่มทำงานตามปกติ ทีนี้ ทางบ้านอก ให้ออกมาเรียนต่อ ป.โท เราก็อะเรียนก็เรียน ทีนี้ช่วงนี้ก็ว่าง รอเรียน ตามประสาคนว่าง วันๆเราก็อ่านหนังสือ ดูทีวี นอนเล่น ทำงานบ้าน 9ฯ9  ทีนี้ปัญหาคือ ผมก็โดนบ่นตลอด เช่น ผมนอนเล่นดูทีวี ก็จะโดนแบบนอนทำไมทั้งวันให้เสียเวลาเปล่า ทำไมไม่ไปทำนู่นทำนี่ให้เป็นประโยชน์บ้าง จะใช้ชีวิตแบบว่างๆทั้งวันมันจะได้อะไร ทุกๆวัน วนไปๆ ผมก็ได้แต่ฟังแล้วก็คิด ก็มีงานทำอยู่ดีๆ ให้ออกมาเรียน บางทีผมรู้ว่าผมผิดที่ตัดสินใจกลับมาเรียน กลับมาก็ได้ยินคำพูดแบบนี้ทุกวันๆ ตัวเราก็รู้สึกเครียดแบบบอกไม่ถูกแหะ ได้แต่ถามตัวเองว่าชีวิตเรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ผมเรียนจบไม่ถึงเดือนก็เริ่มทำงานเลยนะครับ ไม่ได้ปล่อยเวลาให้เสียเปล่าเลย บางทีก็เหนื่อยแหะ ยังไงรบกวนขอกำลังใจหน่อยนะครับ หากท่านใดให้คำปรึกษาได้ ขอขอบพระคุณล่วงหน้าด้วยนะครับ