สวัสดีครับ​ ตอนนี้ผมก็อายุ​ 14​ ปีครับ​ ก็กำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่นนั้นแหละ ส่วนพ่อกับแม่ผมก็อายุ​ 45+ กันทั้ง2คนครับ​ ซึ่งผมจะชอบถูกเปรียบเทียบกับลูกคนแถวบ้านกันเยอะเลยครับ​ บอกว่าลูกคนบ้านนั้นดี​ บ้านคนโน้นดี​ แต่เด็กพวกนั้นอ่ะครับ​ ต่อหน้าเขาเป็นคนดีเเหละครับ​ แต่ลับหลัง​ก็ไม่ได้ดีเหมือนที่แม่ผมพูดมาเลย​ ซึ่งผมก็จะถูกเปรียบเทียบเเหละ​ เช่น​ พี่คนนั้นเรียนเก่ง​  ผมยอมรับครับ​ผมไม่ได้เรียนเก่งเหมือนพี่เขา​ แม่ก็ตอบมาว่า​ รู้แล้วทำไมไม่ขยัน​ ผมก็ขยันแล้วแต่มันก็เหมือนเดิมก็ผมไม่ได้เก่งอ่ะ​ จะให้ผมทำไง​ บางครั้งก็เปรียบเทียบว่าพี่คนโน้นช่วยพ่อช่วยแม่ทำงาน​ แล้วถามว่าผมช่วยทำงานไหม​ผมก็ช่วย​บางทีอาจจะเยอะกว่าพี่คนที่เเม่กล่าวมาอีกด้วยซ้ำ​ ซึ่งพ่อกับแม่ผมเป็นคนที่ชอบพูดให้ผมอายอ่ะ​เวลาไปไหน​หริอมีคนมาที่บ้าน​ ก็ชอบบอกคนนั้นว่าผมมีนิสัยแย่ยังไงเเล้วทำไมนิสัยดีๆของผมไม่บอกเขาบ้างล่ะ​ ผมก็ไม่ได้เเย่ขนาดที่เล่าด้วยซ้ำ​  เเล้วผมก็พูดครับ​ ว่าทำไมถึงชอบไปบอกคนนั้นคนโน้นว่าผมนิสัยเสียยังไง​ เเล้วทำไมบอกแต่ข้อเสีย​ ข้อดีก็มีทำไมไม่บอก​ แม่ก็จะตอบกลับมาว่า​ เเล้วจะทำไม​ ผมก็ไม่อยากเถียงกลับไปครับ​ พอเถียงกลับก็ทะเลาะกั​นเปล่าๆ​ ผมก็คิดว่าช่างมันเถอะ เเล้วเวลาที่ผมคุยงานกับเพื่อน​ ก็จะชอบใช้งาน​ ชอบด่า​ ชอบโชว์​ว่าเป็นผู้ใหญ่​แล้วบังคับผมได้​ ซึ่งผมก็อายเพื่อนเป็นน่ะ​ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน​ ซึ่งเวลาผมอยากได้อะไรก็บอกเก็บเงินเอาดิ​เเล้วค่อยไปซื้อ​ พอผมเก็บเงินได้ครบ​ ก็ไม่ให้ซื้อ​บอกว่ามันแพง​ ทั้งๆตอนที่ผมบอกว่าจะซื้​อ​ซึ่งตอนนั้นยังไม่เก็บเงิน ราคาเเพงกว่าตอนที่เก็บเงินครบอีก​ เขาต้องการอะไรกันเเน่บอกผมว่าไม่ให้ซื้อก็จบ​ ผมก็ไม่เข้าใจผู้ใหญ่​จริงๆ​ บางครั้งผมฟังเพลงอยู่ของผม​ ซึ่งผมชอบฟังเพลงของเด็กวัยรุ่น พอเขาเดินผ่านก็บอกฟังแค่เพลงอะไรก็ไม่รู้​ ร้องหรือสวด​ ผมก็ต้องเปลี่ยนไปฟังเพลงที่พวกเขาชอบอีก​ เพราะ​ ไม่อยากมีปัญหา​ แล้วผมไม่มีสิทธิ์​ที่จะฟังเพลงที่ผมชอบหรอ​ บางครั้งเวลาผมไปไหนซักเเห่งแล้วกลับบ้านก็ต้องโดนด่าอีก​ทั้งๆที่ผมบอกแล้วว่าจะกลับตอนไหน​ เเล้วเวลาที่กลับก็กลับก่อนเวลาที่บอกอีก​ ตอนผมบอกก็บอกว่าไปได้​ เเล้วถ่ากลับมาเเล้วโดนด่าไม่ให้ผมไปจะดีกว่าอีก​  เวลาทำโทษก็ทำโทษ​เลยไม่มีหรอกการฟังเหตุผล​ เวลาพวกเขาโกรธ​ผมก็ไม่มีใครพูดกับผมซักคน​ พอเวลาผมโกรธเเล้วผมไม่พูดก็ด่าผมอีก​ พ่อกับแม่ผมชอบบังคับผมด้วย​ ผมต้องทำตามที่เขาบังคับทุกอย่างทั้งๆที่บางเรื่องมันก็ปัญญาอ่อนมาก​ ก็ยังบังคับ​ เวลาใครทำผิดไรก็ชอบริบโทรศัพท์​ บอกวันๆเล่นแต่มือถือ​งานการไม่ทำ​ ทั้งๆที่จานผมล้าง​ ผ้าผมตาก​ ขยะผมกวาด​ ขยะในถังขยะผมก็ทิ้ง​ ยังมาบอกว่าไม่ทำไรอีก​ มันก็มีอยู่วันนึ่ง​ เเม่ก็ได้ปรับความเข้าใจ​กับผมและบอกจะเปลี่ยนตัวเองให้เข้าใจผมได้​ แต่ผมก็ต้องเปลี่ยนให้เข้าใจแม่ด้วย​ ผ่านไป5เดือน​ ผมก็เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง​แต่แม่ผมหรอ​ หึ​ ไม่เปลี่ยนแปลง​ไรเลยยังเหมือนเดิมทุกอย่าง​ คงคิดว่าเป็นผู้ใหญ่​แล้วไม่ต้องปรับตัวล่ะมั้ง​

สรุปผมต้องทำยังไง??? ผมต้องทนไปจนถึงตอนโตหรือ​ ต้องปรับความเข้าใจ​กันใหม่​  ช่วยเเนะนำหน่อยครับ