สวัสดีค่ะขอคำแนะนำและความคิดเห็นหน่อย เรื่องมีอยู่ว่าเรามีลูกอายุ3ขวบ อยู่กะแหนมาเกือบ6ปีแล้ว พ่อของบูกไม่ยอมทำงานเลย วันๆเอาแต่นอนกินอยุของแฟน30แล้วเราอายุ27 ทุกวันนี้ลูกอยู่บ้านพ่อของลูกคนที่ดูแลลูกก็ปู่กะย่า แค่แฟนก็อยู่บ้านนะไม่ค่อยสนใจลูกส่วนมากจะเป็นปู่กะย่าเราทุกวันนี้ทำงานดูแลผู้สูงอายุตามบ้านไม่ค่อยมีเวลาก็คือเรียนมาน้อยทำงานแบบนี้ก็กว่าจะได้ไปหาลูกก็อาทิตย์กว่ากลับก็1-2วันจะกลับมาทำงาคที่ก็ร้องไห้สงสารลูก ลูกก็ ลูกก็ร้องตามซึ่งลูกกำลังเข้าเรียนต้องค่าใช่จ่ายเยอะทำงานคนเดียวส่วนทางบ้านแฟนก็ไม่มีช่วย ก็จะช่วยก็ดูแลลูก ถามว่าดูแลดีไมก็ดูส่งๆๆลูกเราติดเชือทางเดินปัสสาวะฟันผุ เจ็บนะ เราความที่แม่เสียตั้งแต่เด็กจำความไดกำบังขึ้นป1พ่อมีครอบครัวใหม่ก็อยู่กะลุงกะป้ามาก็ไม่อยากให้เขามาเดือดร้อนอะไรกะเราอีก
คือที่อยากมาพูดในวันนี้ว่า ลูกพ่อกะปู่กะย่าทุกครั้งว่าน้องต้องทีพ่อมีแม่เด็ก3ขวบตอนเรากับไปหาลูกลูกถามว่าแม่รักน้องไหมแม่ต้องอยู่กับพ่อนะ เราถามลูกว่าแม่เหนื่อยถ้าแม่จะเลิกกะพ่อได้ไหมน้องลูกตอบว่าหนูอยากมีทั้งพ่อและแม่สึกครอบครัวนี้มีลูกชาย3คนแล้วมีเมียมีลูกก็ทางแม่ๆของ2ครอบครัวพี่ชายเขา2คนเลิกกะเมียหมดก็หลานจะอยู่กะปู่กันหมด4คนลูกเราด้วย5 ถามปู่กะย่าใครสอนย่าตอบว่าไม่รู้มันพูดเองเราจะโทรหาลูกทุกวันลูกก็จะพูดทุกครั้งแม่ต้องอยู่กะพ่อนะ 

ทุกคนค่ะเราจะทำไงดีหั้ยพ่อของลูกทำงานสักทีทางพ่อเขาพูดทุกวันว่าไม่ไปหางานการทำเขาก็ด่าพ่อเขากับว่าอย่ามายุ่ง เราควรทำไงดี จะใช่คำพูดไหน เหนื่อยและสงสารลูก