บอกก่อนนะครับว่าตอนนี้ผมอายุ30แล้ว มารู้ตัวอีกทีรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากๆครับ สะเทือนใจทุกครั้งที่โดนถามเรื่องอายุ แล้วมีคนที่เรียกเราว่า"พี่"มากขึ้น ซึ่งไม่กี่ปีที่แล้วเรายังเป็นน้องใสๆในที่ทำงานอยู่เลย เหตุเกิดจากการดูซีรี่ย์แนววัยรุ่นเยอะเกินไปด้วยครับ บวกกับเป็นคนที่ชอบแต่งตัว และค่อนข้างตามแฟชั่น พอมาย้อนดูตัวเองรู้สึกว่ายังอยากกลับไปเป็นเด็กมหาลัย ใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เหมาะสมกับที่ควรจะเป็น สมัยเรียนผม life balance ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ครับ หนักไปทางเรียนและการสอนพิเศษเด็กเพื่อหารายได้เสริม วันนึงเรียนเสร็จก็ไปสอนพิเศษเด็กต่อ กว่าจะเลิกก็ค่ำแล้ว ไม่ได้ไปไหนกับเพื่อนๆเท่าไหร่ เสาร์ อาทิตย์ก็อยู่แต่ห้อง เลี้ยงแมวและเล่นเน็ต รู้ตัวอีกทีก็เรียนจบแล้ว แล้วก็เริ่มทำงานเลย พอเข้าวัยทำงานก็อย่างที่รู้ครับว่ามันไม่มีเวลาไปทำอะไรแล้ว เรื่องความรักนี่ไม่อยากนับเลยครับว่าเรียกว่าคบกันเป็นแฟนได้มั้ย คุยๆกัน 2-3เดือนก็ห่างแล้ว เหมือนชีวิตโฟกัสกับเป้าหมายเรื่องงานมากไป จนอะไรมันตกหล่นหายไปเยอะ ใจหายอยู่เหมือนกันครับ
ช่วงเวลานี้ อายุเท่านี้ น้ำหนัก รูปร่างเปลี่ยนไป จะกลับไปแต่งตัว ใส่กางเกงไซส์เดิมก็ไม่ได้แล้ว ไปทะเลกับเพื่อนก็แทบไม่อยากถอด (ย้อนไป5-6ปีที่แล้ว ผมดูดีกว่าตอนนี้มากครับ นอยด์ทุกครั้งที่คนอื่นทักว่าดูแก่ลง) ที่มาโพสต์ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากให้คนที่อยู่ในช่วงอายุดังกล่าวเค้ามี life balance ที่ดี แต่ก็ไม่ใช่ว่าบ้าบิ่นจนสุดโต่งนะ คือก็ยังอยู่ในร่องในรอย อยากไปไหนก็ได้ไป อยากทำอะไรก็ได้ทำ และที่สำคัญคือรักษาสุขขภาพ และรูปร่างให้ดีๆครับ อย่าละเลยตัวเอง อย่าชะล่าใจ เพราะทุกอย่างมันจะมาพังลงช่วงเดียวตอน 20ปลายๆ  
ตอนนี้ใครที่อายุเยอะกว่าผมไปมากๆ (อาจจะ35+) แล้วรู้สึกเสียดายชีวิตช่วง30ต้นๆอยู่ มีอะไรอยากแนะนำน้องคนนี้บ้างมั้ยครับ