ขอระบายหน่อยค่ะ ชีวิตวัยรุ่นที่คนอื่นเค้ามีกัน

  เราอิจฉาเพื่อนคนอื่นๆ ได้ออกไปไหนมาไหนเอง ขับรถไปไหนมาไหนเอง(ก็เข้าใจว่ามันอันตราย)แต่แม่เราตอนนี้ยังไม่ให้เราขับเลย
เรา 18 แล้ว แล้วเวลาเราต้องการไปซื้อของ พอบอกให้พาไปหน่อยก็โดนด่า

   เราไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนเลย วันๆเรียนเสร็จที่บ้านจะมารอรับกลับมาบ้าน ตอนกลางคืนไม่ต้องพูดถึง ไม่เคยได้ออกไปเที่ยวแบบเพื่อนๆคนอื่นหรอก

   วันๆแทบไม่ได้เจอผู้คน อ่อนต่อโลกมากๆ(บ้านเราพูดงี้)ในจ.ตัวเองยังไม่รู้ เวลาคนอื่นถามว่าตรงนี้มีดีอะไร รู้จักตรงนี้มั้ย? ตอบ ไม่ได้ทุกคำถาม
ไม่เคยได้เจอสังคมใหม่ๆที่ไม่รู้จักเลย จะรู้ก็หาดูจากในอินเตอร์เน็ต ตามเว็บต่างๆเอง ไม่ค่อยมีคนรู้จักเราเลย

  แล้วเวลาเพื่อนนัดไปกินเลี้ยง ปาร์ตี้ บางทีแม่เราจะอยู่เฝ้า ซึ่งมันก็ทำไรได้ไม่ค่อยสะดวก เพื่อนๆต้องเก้ๆกังๆ เวลาคุยกับหยาบบ้าง แม่เราก็ว่าเรา
เฮ้ออ...      

  แล้วเรื่องแฟนบ้านเราเค้าเหมือนจะหัวโบราณมากค่ะ ห้ามแตะเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด!! ย้ำเด็ดขาด!! ทำให้เราคนกลางทะเลาะกับแฟนเก่าบ่อยมาก
แล้วที่บ้านต้องให้พาแฟนที่จะคบมาที่บ้านก่อน มาสแกน เหอะๆ ถ้าที่บ้านไม่ถูกใจ สั่งเลิกค่ะ T__T สั่งได้หรอถามจริง? เราไม่เข้าใจอะ

   แล้วเวลาแฟนมาบ้านพ่อแม่เราจะไม่ให้เข้าบ้าน ให้นั่งคุยกันต่อหน้าเขานั่นแหละ อยู่สวนหน้าบ้าน ห้ามคลาดสายตา ห้ามไปไหนมาไหนสองคน
บ้านเรากลัวเสียความเป็นกุลสตรีของเรามากค่ะ ซึ่งลูกนางก็ออกจะห้าวทอมยังอาย -_- มีใครซักคนหลงเข้ามานี่แทบไม่อยากปล่อย

เฮ้ออ...
ไม่มีไรมากค่ะ แค่อยากระบาย อยากไปเที่ยวกับเพื่อนตอนกลางคืน อยากไปเรียนรู้โลก แต่ไม่ได้อยากไปมั่วสุมอะไรนะ
แค่อยากรู้ว่าในผับบลาตอนกลางคืน มันบรรยากาศเป็นยังไง อยากสนุกกับเพื่อนให้มากกว่านี้

เพราะชีวิตต่อจากนี้ที่บ้านปูทางให้หมดแล้ว มองไม่เห็นทางที่จะกระดิกตัวออกจากทางที่เค้าเลือกให้ได้เลย T__T
มองในความคิดผู้ใหญ่ อาจมองว่า เราอยู่ในวัยระเริง ก็เข้าใจค่ะ

แต่แค่มาระบาย อัดอั้น เก็บกดอยากจะออกไปกรี้ดกลางทุ่งหญ้าใหญ่ๆ แต่ที่ไหนอะ? ไปยังไง แม่ไปส่งไง เฮ้อ.. เศร้า