"สุดยอดไปเลยค่ะ...! หัวหน้า
โรงแรมนี้เหมือนที่เขาแชร์กันในไอจีเลย"
มาริน (23) รุ่นน้องที่มาทำงานด้วยกันตื่นเต้น
"ใช่มั้ยล่ะ..."
ฮาจิเมะ (37) หัวหน้าของมารินทำเออออ แต่ในใจคิดอีกอย่าง
(เรารู้สึกไม่ค่อยถูกโฉลกกับบ้านใหญ่ๆที่อยู่ห่างไกลความเจริญแบบนี้เลยแฮะ...)
(บ้าน่ะสิ ไม่ถูกโรคอะไรล่ะ
งาน งาน งาน!)
คุโระฮาระ (25) หนึ่งในทีมงานกำลังไล่กิจกรรมให้ลูกค้ากลุ่มแรกฟัง
"คุณคินดะอิจิ เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่ 3 วัน 2 คืน"
ชิราโทริ เรย์โอะ (29) หัวหน้าของนายแว่น
คนจากอีกบ.ที่ต้องร่วมงานกับคู่ของฮาจิเมะเรียกมาคุย
"อาหารสำหรับ 6 มื้อ สำหรับลูกค้า 9 คน พวกเราทีมงานอีก 4 คน รวมเป็น 13 คน
อยู่ที่ลานจอดรถ ช่วยข้ามไปเอาด้วย"
"6 มื้อของ 13 คน...เดี๋ยว! 78 ชุดเลยเหรอครับ!"
"เอาล่ะค่ะ..."
ชิราโทริเมิน ไปสนใจลูกค้าทันทีหลังสั่งเสร็จ
"ไม่สบอารมณ์เลยค่ะ!
พวกคู่หูขาวดำนั่นน่ะ..."
* มารินเล่นคำในชื่อของคู่เจ้านายลูกน้อง
ชิราโทริ (ชิระ ใกล้กับ 'ชิโระ' ที่แปลว่า สีขาว)
คุโระฮาระ ( 'คุโระ' แปลว่า 'สีดำ' )
"ทีเราล่ะต้องมาทำงานแบกหาม
แล้วพวกตัวเองได้แต่สั่งแล้วก็นั่งๆนอนๆสบายอยู่ในโรงแรม...!"
"เอาน่า ฮายามะคุง
แต่โอกาสที่พวกเราจะได้มาในที่แบบนี้ก็ไม่ได้มีบ่อยๆหรอกนะ..."
กลับโรงแรม
คุณลูกค้ากำลังสนุกสนานกับการเชยชมโรงแรมย้อนยุค
"คุณลูกค้า เชิญครับ
เครื่องดื่ม"
ฮาจิเมะเรารับหน้าที่เด็กเสิร์ฟด้วย
ชิราโทริยื่นหน้าเข้ามาหาฮาจิเมะใกล้ๆกระทันหัน
ทำเอาคุณลุงของเราใจเต้นแรง
.
.
"เล็บสกปรกๆนั่นน่ะ...
ตัดออกไปซะ"
คำพูดและสายตารุนแรงจนฮาจิเมะทิ้งงานพรวดพราดออกไปโดยพลัน
"จ๊าก...! จะไปตัดเดี๋ยวนี้แหละคร้าบ
ให้ตายเถอะ...ไม่มีกรรไกรตัดเล็บ งั้น..."
"หัวหน้าคินดะอิจิ!"
"ฉันมีอยู่ค่ะ"
"สายตาที่มองมาเมื่อกี้นี้น่ะ มันสุดๆเลยนะ...
แต่ขอบใจนะ! คิดว่าจะไม่รอดแล้ว"
"...ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่คะ?"
ไม่ทันจะได้สบสายตาหวานชื่นกับรุ่นน้องนาน
ไลน์จาก นางเอกเก่า ก็ถูกส่งเข้ามา
(ฮาจิเมะจัง
ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่เหรอ)
อะ-อะไรเนี่ย...!
นี่เธอกำลังดูฉันอยู่เหรอ
.
.
"ที่นี่เนี่ยนะ...?"
ฮัทสึนากะ อิบุ (23) นางแบบหน้าใหม่ ทวนคำ
"ใช่แล้ว เป็นหนึ่งในสถานที่ล่าท้าผีที่เขาพูดถึงกันในเน็ตเมื่อนานมาแล้ว
นี่ไง เดี๋ยวฉันเปิด..."
นักเขียนข่าว ซาคุมะ โยเฮย์ (45) หยิบมือถือขึ้น
"อ้าว...ไม่มีสัญญาณ?"
"ต้องขออภัยในความไม่สะดวกด้วยครับ"
คุโระฮาระประทานอภัย
"รู้จักปรากฏการณ์พ็อลเทอร์ไกสท์ มั้ย...?"
"มันคือปรากฏการณ์ทางวิญญาณ ที่มีข้าวของขยับได้เอง
หรือที่บ้านเราเรียกว่า ผีหลอก นั่นแหละ"
"อาคารที่มาทำเป็นโรงแรมนี้ในตอนนี้
ถูกย้ายมาจากสก็อตแลนด์เมื่อสามสิบปีก่อน
เดิมทีมีแผนจะสร้างเป็นโรงแรมแบบตอนนี้ แต่ด้วยภาวะทางเศรษฐกิจจึงล้มเลิก และถูกทิ้งร้างไป
พอมันถูกปล่อยทิ้ง เริ่มมีเรื่องเล่าลือกันในเน็ตว่ามีคนพบเจอปรากฏการณ์ พ็อลเทอร์ไกสท์
ไฟที่ติดๆดับๆ ข้าวของที่ขยับแล้วตกลงมาแตกกระจายบ้างล่ะ"
(ปรากฏการณ์ พ็อลเทอร์ไกไกสท์ งั้นเหรอ...?)
"คุณจะบอกว่าที่นี่เป็น โรงแรมผี หรือไง"
อาซากะ คุมอน (25) ภรรยานักลงทุน
ทำท่าไม่ค่อยมั่นใจ
นาคาเนะซาวะ โกโร่ (50) ทำงานบ.นำเข้าสินค้ายุโรป
เดินมาเสริม
"ผมทำงานกับทางยุโรปมาพอสมควร
เรื่องพวกนี้กับอาคารสถานที่เก่าๆของแถบนั้นก็เป็นของคู่กันแหละนะ"
"ใช่ม้า...! จริงๆผมเคยมาที่นี่ด้วยนะ
เห็นตรงนั้นไหม นั่นแหละ...ตอนที่ผมมาพิสูจน์ความกล้า
แล้วนอนอยู่ตรงนั้น"
.
.
"อึก..."
(ใครก็ได้)
(ขอร้องล่ะ
ใครก็ได้ ช่วยด้วย...)
"ไม่เอาแล้ว...! พอที"
คาราซากิ โมเนะ (27) หน้าซีดเผือด
"ไม่มีอะไรน่า คุณ..."
สามีของโมเนะ เซย์ยะ (28) ปลอบประโลมภรรยาแล้วพาออกมาจากกลุ่ม
"ได้เวลางานแล้ว ดับไฟในห้องนี้แล้วจุดเทียนแทน"
"รับทราบครับ"
"เหมือนอยู่ในปราสาทโบราณ
แบบที่เห็นในหนังเลยนะ"
ชิคาโนะ มิอุ (36) จิตรกร ว่า
โดยที่ทุกคนไม่รู้
โต๊ะบาร์ของห้องที่อยู่ใกล้กัน...
เพล้ง!
แก้วใบหนึ่งบนบาร์ขยับตกลงมาแตกเอง
ซาคุมะและคุโระฮาระเลยเดินเข้ามาดู
"นะ-นั่น...!"
เรื่องยังไม่จบ เมื่อแก้วอีกใบขยับต่อหน้าแล้วตกลงไปแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"จ๊าก...!"
"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย"
"เอ๋? ฮายามะคุง เราจุดไฟที่ทางเดินด้วยเหรอ"
"ยังนี่คะ อ้าว...?"
ใช่...เหมือนจะมีแค่เทียนเล่มนั้นเล่มเดียวที่ถูกจุด
แต่หลังจากนั้น
เชิงเทียนอันอื่นตรงทางเดินกลับมีไฟติดขึ้นมาอย่างไร้คำตอบต่อหน้าต่อตาคู่เจ้านายและลูกน้อง
ได้แต่มองเชิงเทียนที่ถูกจุดขึ้นเองไล่ไปตามทางเดินอันเงียบสงัด...
"ทะ-เทียนมัน...!"
"พะ-
พ็อลเทอร์ไกสท์...!?"
นักเขียนข่าวโพล่งออกมา
ขณะที่ปรากฏการณ์ลึกลับกำลังดำเนินไป
คินดะอิจิ 37 - ท่ามกลางสาวใหม่ที่รุมล้อม นางเอกเก่ามีการทวงบัลลังก์! และปรากฏการณ์ทางวิญญาณ "พ็อลเทอร์ไกสท์"