เราโดนแม่พูดทำร้ายจิตใจบ่อยมากตั้งแต่เด็กยันโต แม่อาจพูดโดยไม่คิดแต่เราจำมาจนถึงทุกวันนี้ มีครั้งหนึ่งที่เราทำอาหารครั้งแรกหน้าตามันไม่ได้หน้ากินแต่มัก็กินได้แม่พูดว่าหน้าตาเหมือนขี้ แล้วตอนเด็กๆพี่แกล้งเราจนร้องไห้แม่ไม่ปลอบเราแต่ซ้ำเติมโดยกาหัวเราะเยาะเเล้วก็แกล้งทำเป็นร้องไห้เพื่อล้อเลียนเรา เวลาเราร้องไห้แม่ไม่เคยปลอบแม้แต่ครั้งเดียว แม่ไม่เคยมีเวลาให้เลยไปเที่ยวพร้อมหน้ากันยังไม่เคยเลย ตอนนี้เหมือนเราจะเป็นซึมเศร้าด้วย
แม่ใครชอบพูดทำร้ายจิตใจมั้ยคะ??