นี่เป็นกระทู้เเรกของผม ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขอโทษด้วยนะครับ
ขอเเนะนําตัวก่อนนะครับ สวัสดีครับ ผมอายุ 16 อยู่ชั้น ม.5เเล้วครับ ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ไปเรียนก็เหมือนไปเล่น ไม่ตั้งใจเรียนเลยสักวิชา
รู้ตัวอีกทีเวลาก็เหลือน้อยลงไปทุกทีเเล้ว ยิ่งช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาก็ไม่ได้ทําอะไรที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองเลย พอจะตั้งใจทําอะไรสักอย่างก็ทําได้เเค่เเปปเดียว เช่น จะตื่นเช้า จะออกกําลังกาย จะอ่านหนังสือเรียน ทําสิ่งที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองก็ทําได้เเค่เเปปเดียว พอเวลาผ่านไปสักพักนึงก็กลับไปเป็นวงจรเดิม
ผมอยากทราบว่าผมควรทํายังไงดีครับ เพราะจะทําอะไรก็เบื่อไปหมด ทําได้เเค่เเปปเดียวเเล้วก็ขี้เกียจ ผมรู้ว่าตัวเองมีความพยายามน้อยเกินไป บางที่มองคนอื่นก็เห็นว่าทําไมเขาถึงพยายาม หรือจริงๆเเล้วชีวิตผมสบายเกินไปรึป่าว คือต้องเจอเหตุการณ์ที่ต้องพักดันตัวเองหรอครับ หรือต้องรอความล้มเหลวที่จะมาถึง เบื่อตัวเองมากครับ รู้สึกไม่มีเเรงผลักดันที่จะทําอะไรสักอย่างเลย ทําได้เเค่คิดอย่างเดียว เพราะอีกไม่นานก็ต้องสอบเข้ามหาลัยเเล้ว
คนไม่ตั้งใจเรียน ไม่มีความรับผิดชอบ มีวิธีเเก้ไขไหมครับ?
ขอเเนะนําตัวก่อนนะครับ สวัสดีครับ ผมอายุ 16 อยู่ชั้น ม.5เเล้วครับ ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ไปเรียนก็เหมือนไปเล่น ไม่ตั้งใจเรียนเลยสักวิชา
รู้ตัวอีกทีเวลาก็เหลือน้อยลงไปทุกทีเเล้ว ยิ่งช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาก็ไม่ได้ทําอะไรที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองเลย พอจะตั้งใจทําอะไรสักอย่างก็ทําได้เเค่เเปปเดียว เช่น จะตื่นเช้า จะออกกําลังกาย จะอ่านหนังสือเรียน ทําสิ่งที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองก็ทําได้เเค่เเปปเดียว พอเวลาผ่านไปสักพักนึงก็กลับไปเป็นวงจรเดิม
ผมอยากทราบว่าผมควรทํายังไงดีครับ เพราะจะทําอะไรก็เบื่อไปหมด ทําได้เเค่เเปปเดียวเเล้วก็ขี้เกียจ ผมรู้ว่าตัวเองมีความพยายามน้อยเกินไป บางที่มองคนอื่นก็เห็นว่าทําไมเขาถึงพยายาม หรือจริงๆเเล้วชีวิตผมสบายเกินไปรึป่าว คือต้องเจอเหตุการณ์ที่ต้องพักดันตัวเองหรอครับ หรือต้องรอความล้มเหลวที่จะมาถึง เบื่อตัวเองมากครับ รู้สึกไม่มีเเรงผลักดันที่จะทําอะไรสักอย่างเลย ทําได้เเค่คิดอย่างเดียว เพราะอีกไม่นานก็ต้องสอบเข้ามหาลัยเเล้ว