สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้ระบายของเรา ตามหัวข้อกระทู้เลย ตอนนี้เรามีความรู้สึกทั้งดีใจแต่ก็กดดันไปด้วย

คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มจากเราได้เขียนจอยลดาไปเรื่องหนึ่ง ทีแรกลงไปตอนแรกถึงตอน3 คนอ่านก็ไม่เยอะค่ะ มียอดไลค์อยู่ประมาณ2-3ไลค์ แต่ไม่มีเม้น เราเข้าใจและไม่ซีเรียสค่ะ เพราะคิดว่ามันเป็นธรรมดา และเพราะเราเป็นมือใหม่ด้วยค่ะ

แต่หลังจากนั้นยอดมันไม่เพิ่มขึ้น ประกอบกับเรามีพล็อตใหม่ในหัวแล้ว อีกทั้งพอเรากลับมาอ่านเรื่องเก่าของตัวเอง ก็รู้สึกว่าบางแชทในนิยายยังไม่สมเหตุสมผล เราเลยตัดสินใจซ่อนเรื่องนี้ไปก่อน แล้วไปเปิดเรื่องใหม่แทน

เรื่องใหม่เราทยอยแต่งตามพล็อตที่กำหนดไว้เรื่อยๆค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร
จนเราทิ้งหายจากเรื่องเก่าไปนานอยู่ค่ะ เป็นเดือน จนเราเพิ่งกลับมาอ่านทวนเรื่องเก่าตัวเองอีกที ปรับคำพูดที่คิดว่าไม่สมเหตุสมผลออกนิดหน่อย พล็อตเรื่องเก่าเราก็ว่าจะไม่ปรับอะไรมากแล้ว เลยตัดสินใจลงใหม่อีกครั้ง ลงไปตอนแรก

กลับกลายเป็นว่าลงคราวนี้ กระแสมาแรงกว่าเดิมเลยค่ะ ตกใจเลยพอกลับเข้าไปเห็นไลค์และคอมเมนต์เพิ่มขึ้นมากๆ และมากกว่าเรื่องใหม่ที่เราลงไว้อีก คอมเมนต์ก็จากนักอ่านที่น่ารักเลยค่ะ บอกว่าชอบ,เริ่มมาก็สนุกแล้ว,รอตอนต่อไป,คาดหวัง

และนี่แหละค่ะที่เป็นปัญหาในใจเรา... คือเราเองอาจจะกังวลหรือคิดมากไปเองด้วยแหละค่ะ มันดีใจนะคะที่พอลงใหม่แล้วมีคนตอบรับมากขึ้น แต่มันก็กดดันด้วย กดดันเพราะว่ากลัวว่าตอนต่อไปที่เราลงมันจะไม่ดีอย่างที่เขาต้องการ กลัวนักอ่านผิดหวังที่รอคอย เพราะตอนเรากลับมาอ่านตอน2ของตัวเอง ตอนนี้เราก็มีปัญหาเองค่ะ คือเรารู้สึกว่าตอน2มันยังไม่ดีพอ มันยังไม่ใช่อย่างที่เราต้องการ เราต้องปรับ แต่ไม่รู้จะปรับยังไง พอปรับแล้ว ก็ยังไม่ได้ดั่งใจอยู่ดี

เราติดปัญหาที่ว่าไม่รู้จะปรับยังไงให้เป็นอย่างที่ตัวเองต้องการ อยากปรับให้มันสมเหตุสมผล แต่พิมพ์ออกมา ก็ยังไม่รู้สึกว่าใช่สักที ไม่รู้ว่านักเขียนแต่ละคนเป็นกันมั้ยนะคะ แต่เราเวลาแต่งนิยาย มันจะมีความรู้สึกแบบ นิยายที่เราแต่งตอนนี้ทำไมมันยังไม่ถึงในจุดที่แบบเราต้องการจริงๆสักทีนะเลยไม่อยากเอาลงค่ะ ขนาดเรายังรู้สึกว่ายังไม่ใช่สิ่งที่ต้องการจริงๆ นักอ่านก็จะไม่รู้สึกถึงนิยายจริงๆเหมือนกัน หัวเราตอนพิมพ์ตอนนั้นมันก็ตื้อๆ เขียนๆลบๆหลายรอบจนน่าหงุดหงิดเลยค่ะเพราะยังไม่ถึงจุดที่เราต้องการ ซึ่งตัวเราเองไม่รู้ว่าการจะไปถึงจุดนั้นได้ต้องทำยังไง

ใจนึงเราก็อยากทิ้งช่วงเวลาไปพักผ่อนเหมือนที่เคยทำ ไว้สมองพร้อมเดี๋ยวมันคงจะนึกออกเอง แต่อีกใจเราก็อยากปรับให้เร็วที่สุด เพราะนักอ่านรอคอย ผ่านไปหลายวันก็ยิ่งมีคอมเมนต์รอคอยตอนต่อไปมากขึ้น ถ้าเราหายไป แล้วทำให้นักอ่านรอ คงจะไม่ดีมากๆ กลัวนักอ่านหาว่าเราดองเรื่องนี้ เพราะเราลงเรื่องใหม่อยู่ด้วยค่ะ TT (คือเรื่องใหม่เราแต่งตามพล็อตที่ต้องการจนเกือบครบแล้ว เหลือแค่ทยอยลงเท่านั้นค่ะ) แต่จริงๆเราไม่ดองนะคะ แค่ไม่รู้ว่าจะเขียนสิ่งที่เราคิดว่าโอเคที่สุดออกมาให้นักอ่านอ่านได้ยังไง ฮือออ

มันอาจจะผิดที่เราเอง ที่กลับมาปรับคำพูดแค่ตอนแรก แล้วเอาลงไปเลย โดยไม่ทันปรับตอน2ให้โอเคก่อน เลยเกิดปัญหากังวลและกดดันว่าตอน2ที่จะออกมา มันจะโอเคจริงใช่มั้ย มันจะคุ้มค่ากับที่นักอ่านรอคอยและคาดหวังจริงใช่มั้ย คือเขาอุตส่าห์รอเรา มาเมนต์ให้กำลังใจเรา เราก็ไม่อยากทำให้เขาผิดหวังอะค่ะ TT

เราอาจจะพิมพ์วกไปวนมา เพราะตอนนี้เราก็รู้สึกสับสนในตัวเองพอสมควร 555

ถ้ามีวิธีแก้ไขปัญหาที่เราเป็นอยู่ ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ