คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดเวลาอยู่กับคนหมู่มากอะค่ะแล้วเราจะพูดมากเวลาอยู่กับคนหมู่น้อยเราอยากมีเพื่อนมากบางทีแล้วบางครั้งเราอาจจะพูดขัดไปบ้างเวลาเราพูดอะไรคนอื่นมักไม่ให้คนความสนใจแต่เราก็เห็นคนอื่นมีการพูดขัดบ้างเล็กน้อยแต่เราก็เห็นว่าไม่เห็นจะเป็นอะไร แต่ด้วยความที่เราแปลกมากจึงมีเพื่อนคนนึงชอบสังเกตเราอยู่ตลอดเวลาเราจะทำอะไรก็จะคอยจับตาดูเพื่อนคนอื่น ๆ ก็ด้วยจนเราไม่เป็นตัวของตัวเอง เวลาเราพูดกับใครเพื่อนคนนั้นก็จะเข้ามาแทรกในวงสนทนาเราทำผิดอะไรเขาก็จะคอยเข้ามายุ่งวุ่นวายแม้ว่าเราจะทำผิดหรือทำถูกอย่างเราโพสต์สตอรี่แต่งกลอนเล่น ๆ แล้วเขียนใส่รูปว่า แต่งกลอนเป็นว่าเล่นสงสัยลูกรักครูไทย555 แต่เราไม่ได้คิดอะไรเพราะพูดเล่น ๆ และในไอจีเรามีคนเป็นเพื่อนด้วยแค่สามคนเค้าก็ตอบมาแล้วว่าเราสำคัญตัว
หรือบางทีเค้าก็ชอบพูดคำแรง ๆ เชิงไม่ให้เกียรติหรือชอบเล่นมุขตลกร้าย แต่บางทีเราก็สำคัญตัวจริงเช่นเราเคยโดนเพื่อนที่โรงเรียนเก่าแอบถ่ายรูปแล้วเอาไปแต่งมั่วซั่วแล้วมาล้อเลียนเรา เราเลยไม่okแต่พอมาโรงเรียนใหม่เพื่ิอนเขายิ่งไม่ค่อยชอบเราเพราะเราแปลกแล้วเค้าจะถ่ายรูปไรงี้แล้วมันใกล้เรา เราเลยพูดแบบไม่ให้เกียรติเค้าไปว่าอยากจะถ่ายไรถ่ายเลย เค้าก็ทำหน้างง ๆ ไม่รู้ข้อผิดพลาดนี้เค้าจำได้มั้ยแต่เรายังจำได้ แล้วเวลาเราชอบใครเรากำลังเดินอยู่กับคนนั้นเพื่อนคนนั้นเค้าก็พูดชั้นที่พี่เค้าเรียนอยู่เช่นพี่ม.6ไรงี้แล้วหันไปที่พี่เค้าแล้วด้วยความที่เราไม่นิ่งเลยพลั้งปากไปว่าหนูบอกแล้วว่าพี่อย่ายุ่งกับคนพวกนี้แบบเล่น ๆ แล้วพอขึ้นห้องเราก็พูดเล่น ๆ ว่าเธอไม่น่าพูดเลยเค้าเกือบรู้55555แล้วเค้าก็บอกกับเราว่าเราสำคัญตัวผิดเค้ากำลังพูดอยู่กับเพื่อนเขาต่างหากแต่ตอนเค้าพูดไม่ได้หันหน้าไปทางเพื่อนเขานะแต่หันมาทางเรากับพี่คนนั้นแล้วเค้าก็เปิดประเด็นใหญ่เราไม่อยากมีเรื่องเลยขอโทษไปแล้วสับสนว่าสรุปแล้วมันยังไง แล้วมีครั้งนึงเราเดินอยู่คนเดียวแล้วเราเห็นคนด้านหลังเค้าคุยกันสามคนมันดูตลกดีเราเลยหันไปมองบ่อย ๆ แล้วเค้าเดินผ่านมาพอดีกลับตะโกนมาว่าเห้ยมองด้วยหางตานิสัยไม่ดีเลยประมาณนี้แล้วเค้าก็มาบอกเราว่าเราไม่ชอบใครเราก็ไม่ควรไปมองเค้าด้วยหางตาแต่เราหันไปมองแบบไม่คิดไรเลยนะแบบมองปกติ แล้วเวลาเราพิมพ์อะไรในกลุ่มเราพิมพ์ผิดแบบนี้(จริง ๆ มันไม่ผิดหรอก)แบบเราพิมพ์ว่าปรกติแต่เค้ามาแก้ว่าปรกติ❌ปกติ✅ในกลุ่มเลยกลุ่มห้องเลยซึ่งจริง ๆ มันใช้ได้เหมือนกันหมด ด้วยความที่เราเป็นคนที่เอ๋อ ๆ เป็นคนที่เข้าใจยาก ขี้ลืม และคิดซับซ้อนมากเกินไปบางทีแแบบจะทำอาหารเข้าค่ายเพื่ิอนคนอื่นเค้าคิดแค่ไม่กี่อย่างเราคิดซ้อนไปถึงว่าจุดไฟต้องมีฉนวนไฟฟ้าอาหารต้องมีถังน้ำแข็งใส่เพราะมันจะเสียต้องมีไฟแช็คทั้ง ๆ ที่คนอื่นคิดว่าแค่มีเตากับถ่านก็พอ เราเป็นคนที่คิดมาก เซนซิทีฟจนเปราะบางเกินไป แล้วยิ่งไม่มีเพื่อนบางทีเราก็พูดมากไปเพราะอยากให้คนมาสนใจเรียกร้องความสนใจมากไปเพราะไม่รู้วิธีเข้าหาคนอื่นชวนคุยถามไถ่ก็แล้วตามที่คนอื่นบอกแต่สุดท้ายเค้าก็ไม่สนใจหรือบางทีก็ตอบ สุดท้ายนี้เราอาจจะพูดไม่รู้เรื่องบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะแต่เราอยากรู้ว่าเราควรปรับตัวเข้าหาคนอื่นยังไงและควรคิดที่จะแก้ไขหรือปล่อยกับสิางที่เราเคยทำ