แหงนมองสูงศศิสว่างว้าง
พึงพิศพ่างสถานพิมานแก่น
มองยาวปลายพิสุทธิ์สมุทร์แดน
งามเหลือแสนกะไหล่จุไรชล
โสมสมานแสงสินธุ์ดวงจินต์แนบ
วับวนแวบขนานผ่านแนวสน
จิตป่วนกามคำรามฟ้าคำรน
ย่อมกังวลหวนกลับมาฉับไว
ข้าแต่ท่านศุภชนกมลทัศน์
แม้นเอ่ยอรรถพจนาเชิงปราศรัย
หวังเงยพักตร์พร้อมละม่อมละไม
แลเบิกบานสราญใจในทันที
.......................................................
ล่วงเวลา .. ยามย่ำค่ำลงแล้ว
เห็นนางแก้ว .. ถลาลงมาฉี่
ด้วยสายลม .. เย็นฉ่ำหนำฤดี
เลยวิ่งหรี่ .. ฝากศรอรอุมา
คืนละออง .. ไอเย็นกระเซ็นสาด
บุปผชาติ .. แก้วกอมิรอช้า
พเยียหอม .. ระเหยเชยกลิ่นมา
ปรารถนา .. ร่วมสองคนองไพร
โอ้ราตรี .. ขยี้สายฟ้าแลบ
ประกายแปลบ .. เลอลาศสวาทไหว
สนต้องลม .. สบศานต์สำราญไกว
ทะเลไซร้ .. สงบเสงี่ยมเจียมตัว
..................................................................
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แก้วกระซิบก่อนจาก จะปวดฉี่ตรงเวลาจ้า
**** ยามทะเลสงบเสงี่ยม ****