ขอบอกก่อนว่า ที่เราตั้งกระทู้นี้ เพราะความสงสัย + อยากระบายความอัดอั้น ดังนั้นมันอาจจะยาว 

ช่วงที่เราต้อง WFH หัวหน้ามอบหมายให้พนักงานเข้าอบรมหลักสูตรออนไลน์ฟรี เรื่องอะไรก็ได้ และของที่ไหนก็ได้ สรุปเนื้อหาส่งหัวหน้าด้วย (ป้องกันพนักงานอยู่บ้านว่างๆ) ยกเว้นของเรา ที่หัวหน้าระบุมาเลยว่าต้องอบรมหลักสูตรเรื่องการสื่อสาร และการพัฒนาบุคลิกภาพ เราเป็นคนที่บุคลิกภาพแย่ในสายตาหัวหน้า และถูกหัวหน้ามองว่าไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใคร เราเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูด นั่งทำงานแบบเงียบๆ ยิ่งกับหัวหน้าเรายิ่งเงียบมากเป็นพิเศษ เพราะหัวหน้าดุ

พอหัวหน้าบอกให้เราอบรมหลักสูตรเกี่ยวกับการสื่อสาร และการพัฒนาบุคลิกภาพ เราก็ต้องยอมปฏิบัติตามนั้น เราก็ฟังอบรมออนไลน์ แค่ฟังเท่านั้น แล้วก็ทำข้อสอบ พอจบหลักสูตรก็ได้ใบรับรอง (ง่ายเนอะ) ทีนี้พอกลับไปทำงาน หัวหน้าเรียกพนักงานทุกคนประชุม แล้วก็เริ่มพูดโจมตีเรา ประมาณว่าเราอบรมเรื่องพวกนี้มาแล้ว ต้องเอามาใช้ปรับปรุงตัวเองนะ ถ้าไม่ปรับปรุง เขาจะถือว่าที่เราอบรมไปนั้นไม่มีประโยชน์ แต่กับคนอื่นนี่สามารถอบรมหลักสูตรอะไรก็ได้ ถึงจะไม่เกี่ยวกับงาน แต่หัวหน้าก็พูดเชิงบวกว่าอย่างน้อยก็ได้ฝึกการสรุปใจความ (ทำไมต่างกับเราจัง)

พอหัวหน้าพูดแบบนั้น เราก็พยักหน้ารับ ตอบ "ค่ะ" ไปอย่างนั้นแหละ (คือพูดอย่างอื่นไม่ได้ไง) ในใจเรารู้อยู่แล้วว่าตัวเองไม่สามารถปรับเปลี่ยนตัวเองได้ดั่งใจหัวหน้าหรอก เราอ่านหนังสือเรื่องพวกนี้มาหลายเล่มยังไม่เห็นช่วยอะไร แล้วแค่ฟังอบรมไม่กี่ชั่วโมงจะช่วยอะไรได้ ก็แค่ฟังสนุกๆเท่านั้น (สนุกจริงๆนะ บางเรื่องฟังวิทยากรบรรยายแล้วนึกถึงหัวหน้าเลย แต่เป็นเรื่องเสียๆนะ ถ้าหัวหน้าอ่านที่เราสรุปคงต้องมีสะอึกบ้าง แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาจะอ่านหรือเปล่า) เรารู้สึกว่าบุคลิกภาพหรือการปฏิสัมพันธ์มันต้องออกมาจากใจ คนไหนที่เรารู้สึกดีด้วย เราก็มีปฏิสัมพันธ์ด้วยเยอะหน่อย ใครทำให้เรารู้สึกแย่ เราก็ไม่ค่อยอยากมีปฏิสัมพันธ์ด้วย อยากอยู่ให้ห่างๆไว้

และเนื้อหาที่อบรมมันก็กว้าง ไม่ได้เน้นแค่การทำงาน แต่มันรวมทุกๆเรื่องเลย เช่น ประเภทของการสื่อสาร ประเภทของบุคลิกภาพ การเดิน นั่ง ยืน ที่ถูกต้อง มารยาทในงานเลี้ยง ประมาณนี้... เราฟังแล้วยังรู้สึกว่า เราเองก็ไม่ได้บุคลิกภาพแย่อย่างที่หัวหน้าชอบโจมตีเรา เราอาจมีข้อเสียบ้าง แต่มันไม่ได้แย่อย่างที่หัวหน้าชอบว่าเราสักหน่อย เขาเองก็มีส่วนที่แย่เหมือนกันแหละ และเขาก็ปรับปรุงตัวเองไม่ได้เหมือนกัน (เขาปรับปรุงตัวเองไม่ได้ ก็เลยพยายามบังคับให้เราปรับตัวฝ่ายเดียว) ถ้าเราแย่จริงๆ ป่านนี้เราต้องโดนผู้บริหารเรียกไปตำหนิแล้วไหม เพราะคนที่รับเราเข้าทำงานคือผู้บริหาร ไม่ใช่หัวหน้า (เรื่องนี้ทำให้เราดูพิเศษกว่าคนอื่นนิดหน่อย เราไม่ได้คิดว่าตัวเองวิเศษนะ แต่มันเป็นสิ่งที่ช่วยปกป้องเราได้บ้าง อย่างน้อยหัวหน้าก็ไม่กล้าไล่เราออกตามอำเภอใจ)

เรารู้สึกอึดอัดมากเวลามีหัวหน้าอยู่ในห้องทำงาน (และเรามีความสุขมากกับ WFH) หัวหน้าหาเรื่องดุเราแทบทุกวัน และก็ชอบดุต่อหน้าทุกคน บางเรื่องก็ไม่ใช่ความผิดเรา และชอบขุดเรื่องในอดีตที่เคยว่าเราขึ้นมาว่าซ้ำด้วย เพราะแบบนี้เราจึงไม่ชอบหัวหน้า ปกติเราก็เกรงใจหัวหน้ามากกว่าเพื่อนร่วมงานอยู่แล้ว ไม่ว่าทำงานที่ไหนก็ตาม พอหัวหน้ามีนิสัยแบบนี้ด้วยแล้ว เรายิ่งไม่อยากพูดกับเขา แต่กับเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆเราจะพูดด้วยมากกว่า และพวกเพื่อนร่วมงานก็ไม่ได้มีปัญหากับบุคลิกของเรา เราไม่ใช่คนหยิ่ง และยังมีน้ำใจช่วยงานคนอื่นอยู่(เราเป็นคนเดียวที่ถูกหัวหน้าสั่งว่าต้องช่วยเหลืองานคนอื่นๆที่ทำหน้าที่ต่างจากเรา ส่วนคนอื่นๆไม่โดน คนอื่นๆก็ทำแต่หน้าที่ตัวเองไป) หัวหน้าแทบไม่เคยเห็นคุณค่าในงานที่เราทำเลย เวลาเราทำดีไม่เคยชม แต่เวลาทำผิดหรือทำอะไรไม่ถูกใจ ก็ได้รับแต่คำพูดที่ทำร้ายจิตใจ(เราไม่หวังจะได้คำชมทุกครั้งที่ทำดี แต่อย่าดุเราหนักขนาดนี้จะได้ไหม)

เรารู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับคนอื่นๆ ยกเว้นกับหัวหน้าตัวเองที่เรารู้สึกอึดอัดที่สุดของที่สุด บางทีเราพูดหยอกล้อกับหัวหน้าแผนกอื่น หรือกับผู้บริหารคนอื่นที่สูงกว่าหัวหน้าเราได้ แต่กับหัวหน้าตัวเองนั้นเราไม่อยากเฉียดเข้าใกล้ เพราะรู้สึกว่าเขาใจร้ายกับเรามาก(แต่เราก็ไม่ได้แสดงท่าทีเป็นศัตรูนะ เรานิ่ง เราเงียบ ถามแต่เรื่องงาน และก็ไหว้ทักทายทุกวันตามวัฒนธรรมองค์กร แค่นั้น เวลาโดนเขาดุเราก็ไม่เถียง) บางทีเราอยากบอกเขาว่า "พี่คะ ถ้าพี่ไม่โอเคกับหนูมากขนาดนั้น ทำไมพี่ไม่เลิกจ้างหนูล่ะคะ ไปชี้แจงกับผู้บริหารก็ได้ หนูก็ไม่โอเคกับพี่เหมือนกัน อยากออกเหมือนกัน"เรายังไม่อยากลาออกเอง เพราะไม่อยากดูเหมือนคนที่ไม่มีความอดทน) ทุกวันนี้ ไม่มีวันไหนที่เราไปทำงานอย่างมีความสุข(ยกเว้นวันที่หัวหน้าไม่มาทำงาน) เราไม่อยากแม้แต่จะเดินทางไปทำงาน ไม่อยากแม้แต่จะตื่นไปทำงาน

เราไม่คิดว่าจะสามารถทำให้คนอ่านเข้าใจเราได้หรอก เพราะเรื่องแบบนี้ ถ้าไม่เจอกับตัว ก็คงไม่เข้าใจจริงๆหรอกว่ามันเป็นยังไง จิตแพทย์เราก็พบมาแล้ว ยาแก้โรคซึมเศร้าก็กินมาแล้ว กินจนเลิกกินแล้ว (เลิกเอง เพราะยาไม่ช่วยอะไรนอกจากทำให้ง่วงนอน) เหมือนคนมีบาป ไม่รู้ไปสร้างเวรสร้างกรรมอะไรกับหัวหน้าไว้นักหนา บุคลิกเราเป็นแบบนี้มันผิดมากเลยหรือ คนเงียบๆจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยหรือ