คือเราพึ่งเรียนจบมหาลัยค่ะ ก่อนหน้านั้นช่วงมัธยมเราเรียนอยู่โรงเรียนประจำ เลยทำให้ระยะเวลา 10ปีเราไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่เราก็ไม่ได้ไม่สนิทกับแม่เอาความจริงโทรคุยกันทุกวันด้วยซ้ำ ตอนแรกหลังเรียนจบเรามีแพลนจะได้ทำงานต่อที่กรุงเทพหรือไม่ก็เรียนต่อปริญญาโทเลย แต่เนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 ทำให้ต้องเปลี่ยนแพลนใหม่ ทำให้เราต้องกลับบ้านต่างจังหวัดมาอยู่กับแม่พอมาวันแรกก็ไม่ได้มีอะไรมากแต่พอเข้าวันที่2ก็เริ่มมีปากเสียงหนักมากๆทุกวัน 
เริ่มจากเรื่องเล็กเช่น เราขอให้เค้าช่วยเคาะประตูห้องนอนเราก่อนทีจะเข้ามา แต่เค้าก็เปิดประตูเข้ามาดื้อๆบางครั้งเราก็อยากมีพื้นที่บางพอเค้าทำแบบนั้นเราก็รู้สึกว่าพื้นที่ส่วนตัวของเราหายไป พอเราล็อกประตูก็หาว่าเราว่าล็อกทำไมมีความลับอะไรหนักหนา 
อีกเรื่องที่เป็นปัญหาบ่อยมากๆคือเค้าชอบยัดเยียดให้เรากินข้าวกินขนมที่เค้าซื้อมาให้ทั้งๆทีบางทีเราก็ยังไม่อยสกกิน เคยบอกกันดีๆแล้วว่าเดี๋ยวหิวจะไปกินเองวางไว้เลย เค้าก็จะคอยเปิดประตูเข้ามาให้เรากินนู้นกินนี่อยู่นั้น 
แล้วก็ชอบทะเลาะกันเรื่องการใช้ชีวิตของเราว่าเราเป็นคนเรื่องมาก เราก็เลยบอกว่าเราก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาเป็น10ปีแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย สุดท้ายก็จบลงที่การทะเลาะกันบ้านแตก 
ตอนนี้ก็ทะเลาะกันอยู่เรื่องล่าสุดคือนางจะให้เรากินข้าวในห้องนอนแต่เราบอกว่าเราไม่กินข้างในห้องนอนไม่ชอบห้องมีกลิ่นนั่งเถียงกันเรื่องนี้เกือบครึ่งชั่วโมง ประสาทจะเสีย

ใครพอจะแนะนำการแก้ไขเรื่องนี้ได้บ้างไหมคะถ้าทะเลาะกันแบบนี้ทุกวันต้องเป็นประสาทจริงๆสักวันแน่ๆเลยค่ะ