อยากถามหน่อย คือเรามีน้อง แต่ไม่ใช่น้องแท้ๆที่คลานตามกันมา เป็นลูกน้าสาวแล้วน้าสาวเราเขาไปมีแฟนใหม่เป็นคนต่างประเทศ เลยจ้างให้แม่เราเลี้ยงมาตั้งแต่น้องเกิด แม่เราค่อนข้างรักและตามใจน้องเราคนนี้มาก คือน้องเราคนนี้เป็นผู้หญิง อยู่ประมาณ ป.6 แล้ว เริ่มเป็นวัยรุ่นเริ่มเป็นสาว คือจริงๆเราก็เข้าใจวัยรุ่นนะ แต่เมื่อก่อนเราเป็นวัยรุ่นเราก็ไม่ค่อยเถียงผู้ใหญ่นะ แต่น้องเราคนนี้ เวลาเราบอกหรือพูดอะไร เขาจะต้องมีเหตุผล หรือจะต้องเถียงเราตลอดๆ ทั้งๆที่บางทีเราเคยมีประสบการณ์เรื่องนั้นๆมาก่อน แต่เขาก็จะเถียงหาเหตุผลที่จะต้องมาเถียงเราตลอดในทุกๆเรื่อง เขาจะชอบพูดหาหลักการเหตุผลให้เหนือกว่าเรา เหมือนพูดโชว์ความรู้ ในทุกๆครั้งที่เราสอนเขา เวลาเราจะสอนเขาหรือดุเขา แม่เราก็จะมีอาการไม่พอใจเราตลอด คือพอเวลาเราสอนหรือทะเลาะกับน้องเรา แม่เราเขาก็จะไม่ค่อยพอใจ ฮึดฮัดปึงปังทุกๆครั้ง จนบางครั้งเป็นกลายเป็นว่าเราลามมาทะเลาะกับแม่เรื่องน้องแทน จนครั้งหลังๆเราเบื่อที่จะขี้เกียจทะเลาะด้วยเราก็จะปล่อย เฉยๆ ไม่บอกไม่สอนอะไรน้องเรา เพราะเราไม่อยากจะทะเลาะทั้งกับน้องและแม่ น้องเราค่อนข้างดื้อเงียบ และขี้เกียจด้วย เวลากินข้าวด้วยกัน น้องเราจะไม่ค่อยยอมล้างจาน ไม่ค่อยช่วยยกกับข้าว ทั้งๆที่เราก็บอก คือเราก็เข้าใจนะว่าเด็กวัยรุ่นส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้ แต่เราไม่รู้ว่าจะสอนน้องเราอย่างไรดี เพราะเวลาเราสอนน้องหรือดุน้อง แม่เราเขาก็จะชอบให้ท้ายหรือเถียงแทนตลอด แม่เราเขาจะรักน้องเรามาก ขนาดเสื้อในกางเกงในจนป่านนี้ยังซักให้ เตรียมให้เวลาก่อนน้องเราอาบน้ำ กระเป๋าหนังสือก็หิ้วลงมาให้ทุกๆเช้า ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจแม่เราเหมือนกันว่าน้องเราโตขนาดนี้แต่เขายังต้องทำให้น้องเราในเกือบทุกๆอย่าง ซึ่งสมัยก่อนก็ไม่เห็นได้ทำให้เราขนาดนี้เลย เราก็เลยค่อนข้างจะเหนื่อยใจ มีใครพอจะให้คำแนะนำเราบ้างได้ไหม หรือใครมีประสบการณ์แบบนี้ มาเล่าให้กันฟังบ้างนะ