สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
ส่วนตัวผม ไม่อยากให้คนกลุ่มหนึ่ง เอาแต่ ท่องคำว่า หยุดอยู่บ้าน หยุดแพร่เชื้อ
ภาพรวมเราต้องการเช่นนั้น แต่หลายคนหลายกลุ่ม มีความจำเป็น
อะไรคือ ความจำเป็น ?
กรณีนักเรียน นักศึกษา ในต่างประเทศ หลายประเทศปิดและมหาวิทยาลัย มีมาตรการให้กลับประเทศ เช่นที่พักหอพักมหาวิทยาลัย บางประเทศ
มหาวิทยาลัยปิด บางคนเป็นนักเรียนอายุไม่มาก เป็นเด็กมัธยมก็มี การดูแลตนเองก็ไม่ง่าย
กรณีนักท่องเที่ยว ยิ่งแล้วเลย เงินหมด ใครจะมีเงินจ่ายค่าเช่าเป็นเดือนๆ หลายประเทศไม่ได้ดูแลเยียวยานักท่องเที่ยว
หลายประเทศ มีมาตรการพลักดันชาวต่างชาติกลับประเทศของเขา เช่น เกาหลี, มาเลเซีย เพราะมีการเข้าผิดกฎหมายและถูกกฎหมาย
แม้แต่เวลานี้ ในหลายประเทศ สถานทูตไทยก็เร่งเอาคนไทยกลับเพราะรัฐบาลประเทศนั้นๆ เขาไม่ดูแลนะครับ เช่น ==> https://www.naewna.com/local/483304 หรือ ==>[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นี้คือต่างประเทศ การใช้ชีวิตภายใต้วิกฤตโรคระบาดในต่างประเทศ หากครอบครัวไม่ได้อยู่ที่โน้น มันลำบากมาก ยิ่งนานมากๆๆๆๆ มันไม่มีเงินใช้ชีวิต รัฐบาลเขาก็ไม่ได้ดูแล
หากคนมองง่ายๆก็จะถามว่าก็อยากไปเที่ยวก็ต้องมีเงินสำรองซิ ===> คนส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยว ไม่ได้มีเงินสำรองเพื่อใช้ชีวิตต่ออีก 2-3 เดือน คนที่ไปเรียนต่างประเทศ บางครอบครัว ก็ประสบปัญหาธุรกิจต้องปิดตัว บางคนไม่ได้มีเงินเหลือเยอะ
ก็ทำนองเดียวกัน แม้แต่ในประเทศ เอาตัวอย่างง่ายๆ วันสองวันนี้ กรณี จ.ภูเก็ต
คนตกงาน ปิดกิจการ เงินประกันสังคมที่จะเยียวยาก็ยังตรวจสอบ คนจำนวนมากยังไม่ได้เงินชดเชย , หรือแม้แต่เงินที่จะเยียวยา 5,000 บาท หลายคนพึ่งได้รับ และส่วนใหญ่ ยังไม่ได้เงิน จะกลับบ้านก็ไม่ได้ จะกินก็ไม่มีจะกิน ค่าเช่าบ้านก็ไม่มีจะจ่าย
เขาถึงอยากกลับบ้านไง สิ่งที่รัฐบาลจะเยียวยา แค่กระบวนการก็ล่าช้ามากๆ
อยากจะให้ จขกท. นึกถึงว่า หลายคนที่เป็นทั้งพ่อเลี้ยงเดียว, แม่เลี้ยงเดี่ยว , คนที่ดูแลผู้สูงอายุ เป็นต้น คนเหล่านี้พอตกงาน ไม่มีรายได้ ตนเองอดอาหาร มีบริจาคมื้อเว้นมื้อก็พอทนได้
แล้วเด็กเล็กๆ ลูกเด็กเล็กแดง จะอดกันได้สักเท่าไหร่
หน้าที่ ที่รัฐจะต้องเยียวยา ก็ทำได้ไม่มีประสิทธิภาพมากนัก อดกันมาตั้งนาน พึ่งจะมีแจกจ่ายถุงยังชีพ ==> https://mgronline.com/south/detail/9630000046083 หรือจะดูในคลิป [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นี้ขนาด การดูแลพลเมืองของตนเอง ยังมีปัญหาเลยครับ คือ มันไม่มีคำตอบว่า เขาตกงานอยู่ภูเก็ต ใครจะจ่ายค่าเช่าห้องให้เขา จะเอาอะไรกิน เงินประกันสังคมก็อืดมากๆๆ (ยังตรวจสอบกันอยู่เลย) หรือบางธุรกิจ ก็ไม่ให้เขา [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วเขาจะอยู่กันยังไง หากเขาไม่มั่นใจว่าจะอยู่ได้ อดตายแน่ เขาก็อยากกลับบ้านเกิด ไปปลูกผักหาปลาก็ยังไม่อดตาย
เรื่องพวกนี้ ไม่ซับซ้อนหรอกครับ หากเราเข้าใจคนที่เขามีทางเลือกจำกัด
แล้วคนไทย ที่อยู่ต่างประเทศ ที่เขาไม่ได้ย้ายไปตั้งรกรากที่นั้น เขาไม่ได้รับการช่วยเหลือจากประเทศนั้นๆ นะครับ เขาก็อยากกลับบ้าน
ตรรกะวิธีคิด คือ เอาคนไทยกลับประเทศอย่างไร ให้มีวิธีการที่จะทำให้คนไทยในประเทศ ปลอดภัย
เราควรคิดเช่นนี้หรือไม่
ก็ทำนองเดียวกันครับ หากเราห้ามแรงงาน คนตกงานหรือนักท่องเที่ยวที่ตกค้างในภูเก็ต ห้ามเดินทาง ห้ามออกจากบ้าน
แล้วไงต่อครับ? มันมองเหรียญด้านเดียวไม่ได้นะครับ
ภาพรวมเราต้องการเช่นนั้น แต่หลายคนหลายกลุ่ม มีความจำเป็น
อะไรคือ ความจำเป็น ?
กรณีนักเรียน นักศึกษา ในต่างประเทศ หลายประเทศปิดและมหาวิทยาลัย มีมาตรการให้กลับประเทศ เช่นที่พักหอพักมหาวิทยาลัย บางประเทศ
มหาวิทยาลัยปิด บางคนเป็นนักเรียนอายุไม่มาก เป็นเด็กมัธยมก็มี การดูแลตนเองก็ไม่ง่าย
กรณีนักท่องเที่ยว ยิ่งแล้วเลย เงินหมด ใครจะมีเงินจ่ายค่าเช่าเป็นเดือนๆ หลายประเทศไม่ได้ดูแลเยียวยานักท่องเที่ยว
หลายประเทศ มีมาตรการพลักดันชาวต่างชาติกลับประเทศของเขา เช่น เกาหลี, มาเลเซีย เพราะมีการเข้าผิดกฎหมายและถูกกฎหมาย
แม้แต่เวลานี้ ในหลายประเทศ สถานทูตไทยก็เร่งเอาคนไทยกลับเพราะรัฐบาลประเทศนั้นๆ เขาไม่ดูแลนะครับ เช่น ==> https://www.naewna.com/local/483304 หรือ ==>[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นี้คือต่างประเทศ การใช้ชีวิตภายใต้วิกฤตโรคระบาดในต่างประเทศ หากครอบครัวไม่ได้อยู่ที่โน้น มันลำบากมาก ยิ่งนานมากๆๆๆๆ มันไม่มีเงินใช้ชีวิต รัฐบาลเขาก็ไม่ได้ดูแล
หากคนมองง่ายๆก็จะถามว่าก็อยากไปเที่ยวก็ต้องมีเงินสำรองซิ ===> คนส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยว ไม่ได้มีเงินสำรองเพื่อใช้ชีวิตต่ออีก 2-3 เดือน คนที่ไปเรียนต่างประเทศ บางครอบครัว ก็ประสบปัญหาธุรกิจต้องปิดตัว บางคนไม่ได้มีเงินเหลือเยอะ
ก็ทำนองเดียวกัน แม้แต่ในประเทศ เอาตัวอย่างง่ายๆ วันสองวันนี้ กรณี จ.ภูเก็ต
คนตกงาน ปิดกิจการ เงินประกันสังคมที่จะเยียวยาก็ยังตรวจสอบ คนจำนวนมากยังไม่ได้เงินชดเชย , หรือแม้แต่เงินที่จะเยียวยา 5,000 บาท หลายคนพึ่งได้รับ และส่วนใหญ่ ยังไม่ได้เงิน จะกลับบ้านก็ไม่ได้ จะกินก็ไม่มีจะกิน ค่าเช่าบ้านก็ไม่มีจะจ่าย
เขาถึงอยากกลับบ้านไง สิ่งที่รัฐบาลจะเยียวยา แค่กระบวนการก็ล่าช้ามากๆ
อยากจะให้ จขกท. นึกถึงว่า หลายคนที่เป็นทั้งพ่อเลี้ยงเดียว, แม่เลี้ยงเดี่ยว , คนที่ดูแลผู้สูงอายุ เป็นต้น คนเหล่านี้พอตกงาน ไม่มีรายได้ ตนเองอดอาหาร มีบริจาคมื้อเว้นมื้อก็พอทนได้
แล้วเด็กเล็กๆ ลูกเด็กเล็กแดง จะอดกันได้สักเท่าไหร่
หน้าที่ ที่รัฐจะต้องเยียวยา ก็ทำได้ไม่มีประสิทธิภาพมากนัก อดกันมาตั้งนาน พึ่งจะมีแจกจ่ายถุงยังชีพ ==> https://mgronline.com/south/detail/9630000046083 หรือจะดูในคลิป [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นี้ขนาด การดูแลพลเมืองของตนเอง ยังมีปัญหาเลยครับ คือ มันไม่มีคำตอบว่า เขาตกงานอยู่ภูเก็ต ใครจะจ่ายค่าเช่าห้องให้เขา จะเอาอะไรกิน เงินประกันสังคมก็อืดมากๆๆ (ยังตรวจสอบกันอยู่เลย) หรือบางธุรกิจ ก็ไม่ให้เขา [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วเขาจะอยู่กันยังไง หากเขาไม่มั่นใจว่าจะอยู่ได้ อดตายแน่ เขาก็อยากกลับบ้านเกิด ไปปลูกผักหาปลาก็ยังไม่อดตาย
เรื่องพวกนี้ ไม่ซับซ้อนหรอกครับ หากเราเข้าใจคนที่เขามีทางเลือกจำกัด
แล้วคนไทย ที่อยู่ต่างประเทศ ที่เขาไม่ได้ย้ายไปตั้งรกรากที่นั้น เขาไม่ได้รับการช่วยเหลือจากประเทศนั้นๆ นะครับ เขาก็อยากกลับบ้าน
ตรรกะวิธีคิด คือ เอาคนไทยกลับประเทศอย่างไร ให้มีวิธีการที่จะทำให้คนไทยในประเทศ ปลอดภัย
เราควรคิดเช่นนี้หรือไม่
ก็ทำนองเดียวกันครับ หากเราห้ามแรงงาน คนตกงานหรือนักท่องเที่ยวที่ตกค้างในภูเก็ต ห้ามเดินทาง ห้ามออกจากบ้าน
แล้วไงต่อครับ? มันมองเหรียญด้านเดียวไม่ได้นะครับ
ความคิดเห็นที่ 5
เอาเหตุผลจากคนรอบตัวเรา และตัวเราเองนะคะ(เราไม่แน่ใจว่าเราเทียบได้รึเปล่า เพราะเรากลับมาตั้งแต่กลางมีนาแล้ว ตั้งแต่ยังไม่มีการปิดน่านฟ้า แต่ตอนนั้นก็เริ่มไล่ปิดแล้วบางประเทศ แต่ไทยยัง)
แต่จะลองลิสต์เหตุผลให้ดู
1.ไม่ใช่ทุกคนที่ไปอยู่ตปท.จะมีที่พำนักถาวร
พอเกิดเหตุโควิด เจ้าของบ้านเช่าบังคับให้ผู้เช่าออก (รุ่นพี่เราโดนมา) หอในมหาลัยบางที่ปิด และเชิญนักศึกษาออกหมด การหาที่พักใหม่ในระยะเวลาอันสั้นเป็นไปไดเยากมากๆ ส่วนใหญ่ต้องรีบควานหาไฟล์ทกัน มีเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ในการเก็บของทั้งหมด อย่างตัวเราเองมีเวลาแค่ 3-4 วัน บางคนหนักกว่าเรามีเวลา 2 คืน หอไล่ปิดหมด ต้องตามหาบรรดาแม่บ้านไทยใจดีในต่างแดนให้ช่วยให้ที่พักเราชั่วคราวระหว่ารอไฟล์ทกลับ
2. บางคนที่ยังเป็นนักศึกษาคาดว่าถ้าไม่ได้กลับตอนนี้ ไม่แน่ใจว่าจะได้กลับอีกเมื่อไหร่ เนื่องด้วยตอนนี้ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่าสถานการณ์นี้จะสิ้นสุดตอนไหน ปีหน้าจะได้เปิดเทอมหรือไม่ กลับบ้านเราสบายใจกว่า การอยู่ที่นั่นตัวคนเดียวในวิกฤตแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย การหาอาหารมาตุนไว้เป็นไปได้ยากลำบาก อุปกรณ์ป้องกันอีกมากมาย ดังนั้น การกลับไทยเป็นทางออกที่ดีที่สุด
3.บางคนมีโรคประจำตัว และวิกฤตแบบนี้ยาหมดเกลี้ยงค่ะที่นั่น แถมบางประเทศถ้าคุณไม่มีสัญชาติ เค้าจะรักษาคนชาติเค้าก่อน คุณก็ต้องรอไป ดังนั้นกลับไทยมามีโอกาสรอดสูงกว่า
4. ค่าใช้จ่ายที่นู้นค่อนข้างสูง เกิดเหตุสุดวิสัยแบบนี้ มีบางส่วนเรียนไปทำงานพาร์ทามไปหาค่ากินอยู่บางส่วน พอถึงเวลาแบบนี้ประเทศแต่ละประเทศมีการเยียวสาช่วยนักศึกษาและคนต่างชาติไม่เหมือนกัน ส่วนใหญ่ต้องเอาปชช ตนเองมาก่อน ดังนั้น เผื่อเป็นการประหยัดคชจ. กลับไทยเป็นอีก1 ทางเลือก
5. ไม่มีญาติอยู่ที่นั่น ไม่ใช่ทุกคนที่ไปตปท.จะมีญาติ หากเจ็บป่วย ยังไงที่ไทยก็อุ่นใจกว่า เพราะมีพ่อแม่พี่น้องญาติๆอยู่
6. หากเจ็บป่วยระหว่างนี้ขึ้นมา ไหนจะเรื่องภาษา บางคนอาจจะกลัวเรื่องคุยไม่รู้เรื่อง กลับมาไทย อย่างน้อยหมอพูดภาษาเดียวกัน สบายใจกว่า
และมันมีอีกหลายเหตุผลค่ะที่เราเจอใน facebookสถาฑูตไทยในลอนดอนที่เค้ากำลังเปิดให้จองตั๋วรับกลับ ลองไปอ่านดูส่วนหนึ่งได้จาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จริงๆมีเหตุผลด้วยนะคะ สำหรับถ้าคุณจขกท.ตั้งคำถามว่าทำไมเพิ่งคิดจะกลับ ทำไมไม่รีบกลับตั้งแต่แรก คือ
1. บางคนไปเรียนแบบปริญญาโท 1 ปี ยังไม่ได้รับการยืนยันว่าหากกลับแล้วจะได้รับปริญญา ต้องรอทางมหาลัยประกาศก่อน ซึ่งมหาลัยกว่าจะประกาศ โดยปิดน่านฟ้าไปหมดแล้ว
2. บางคณะยังไม่มีการปิดอย่างแน่ชัดในระรอกแรก ซึ่งทำให้คนบางคอร์สอาจจะมีการต้องไปเข้าแลป หรือคลาสอยู่เพื่อเช็คชื่อ ในบางประเทศหากคุฯเข้าไปเช็คชื่อในห้องเรียนไม่ครบตามที่รัฐบาลเค้ากำหนด คุณจะโดนเพิกถอนวีซ่า
3.คนวัยทำงานบางคน บริษัทยังไม่มีประกาศWFH ที่แน่ชัดในระรอกแรก หากคุณกลับไทย มีโอกาสตกงานเลยสูงเนื่องจากคุณทำผิดสัญญา
แต่มีอีกหลายคนที่เรารู้จักไม่ได้คิดจะกลับเนื่องจากมีญาติ หรือครอบครัวอยู่ และไม่ได้เดือนร้อนมากมาย
ดังนั้นมีอีกหลายพันเหตุผลที่แต่ละคนมีไม่เหมือนกัน
ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือรัฐบาลต้องมีมาตรการที่เข้มงวดมากๆในการรับเข้ามาและคัดแยกโรค ต้องมีการแยกตัวออกไปกักกันโรคตามวันที่กำหนด ไม่ใช่ให้เข้ามาใช้ชีวิตในเมืองเลยตั้งแต่กลับมาถึง
แต่จะลองลิสต์เหตุผลให้ดู
1.ไม่ใช่ทุกคนที่ไปอยู่ตปท.จะมีที่พำนักถาวร
พอเกิดเหตุโควิด เจ้าของบ้านเช่าบังคับให้ผู้เช่าออก (รุ่นพี่เราโดนมา) หอในมหาลัยบางที่ปิด และเชิญนักศึกษาออกหมด การหาที่พักใหม่ในระยะเวลาอันสั้นเป็นไปไดเยากมากๆ ส่วนใหญ่ต้องรีบควานหาไฟล์ทกัน มีเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ในการเก็บของทั้งหมด อย่างตัวเราเองมีเวลาแค่ 3-4 วัน บางคนหนักกว่าเรามีเวลา 2 คืน หอไล่ปิดหมด ต้องตามหาบรรดาแม่บ้านไทยใจดีในต่างแดนให้ช่วยให้ที่พักเราชั่วคราวระหว่ารอไฟล์ทกลับ
2. บางคนที่ยังเป็นนักศึกษาคาดว่าถ้าไม่ได้กลับตอนนี้ ไม่แน่ใจว่าจะได้กลับอีกเมื่อไหร่ เนื่องด้วยตอนนี้ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่าสถานการณ์นี้จะสิ้นสุดตอนไหน ปีหน้าจะได้เปิดเทอมหรือไม่ กลับบ้านเราสบายใจกว่า การอยู่ที่นั่นตัวคนเดียวในวิกฤตแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย การหาอาหารมาตุนไว้เป็นไปได้ยากลำบาก อุปกรณ์ป้องกันอีกมากมาย ดังนั้น การกลับไทยเป็นทางออกที่ดีที่สุด
3.บางคนมีโรคประจำตัว และวิกฤตแบบนี้ยาหมดเกลี้ยงค่ะที่นั่น แถมบางประเทศถ้าคุณไม่มีสัญชาติ เค้าจะรักษาคนชาติเค้าก่อน คุณก็ต้องรอไป ดังนั้นกลับไทยมามีโอกาสรอดสูงกว่า
4. ค่าใช้จ่ายที่นู้นค่อนข้างสูง เกิดเหตุสุดวิสัยแบบนี้ มีบางส่วนเรียนไปทำงานพาร์ทามไปหาค่ากินอยู่บางส่วน พอถึงเวลาแบบนี้ประเทศแต่ละประเทศมีการเยียวสาช่วยนักศึกษาและคนต่างชาติไม่เหมือนกัน ส่วนใหญ่ต้องเอาปชช ตนเองมาก่อน ดังนั้น เผื่อเป็นการประหยัดคชจ. กลับไทยเป็นอีก1 ทางเลือก
5. ไม่มีญาติอยู่ที่นั่น ไม่ใช่ทุกคนที่ไปตปท.จะมีญาติ หากเจ็บป่วย ยังไงที่ไทยก็อุ่นใจกว่า เพราะมีพ่อแม่พี่น้องญาติๆอยู่
6. หากเจ็บป่วยระหว่างนี้ขึ้นมา ไหนจะเรื่องภาษา บางคนอาจจะกลัวเรื่องคุยไม่รู้เรื่อง กลับมาไทย อย่างน้อยหมอพูดภาษาเดียวกัน สบายใจกว่า
และมันมีอีกหลายเหตุผลค่ะที่เราเจอใน facebookสถาฑูตไทยในลอนดอนที่เค้ากำลังเปิดให้จองตั๋วรับกลับ ลองไปอ่านดูส่วนหนึ่งได้จาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จริงๆมีเหตุผลด้วยนะคะ สำหรับถ้าคุณจขกท.ตั้งคำถามว่าทำไมเพิ่งคิดจะกลับ ทำไมไม่รีบกลับตั้งแต่แรก คือ
1. บางคนไปเรียนแบบปริญญาโท 1 ปี ยังไม่ได้รับการยืนยันว่าหากกลับแล้วจะได้รับปริญญา ต้องรอทางมหาลัยประกาศก่อน ซึ่งมหาลัยกว่าจะประกาศ โดยปิดน่านฟ้าไปหมดแล้ว
2. บางคณะยังไม่มีการปิดอย่างแน่ชัดในระรอกแรก ซึ่งทำให้คนบางคอร์สอาจจะมีการต้องไปเข้าแลป หรือคลาสอยู่เพื่อเช็คชื่อ ในบางประเทศหากคุฯเข้าไปเช็คชื่อในห้องเรียนไม่ครบตามที่รัฐบาลเค้ากำหนด คุณจะโดนเพิกถอนวีซ่า
3.คนวัยทำงานบางคน บริษัทยังไม่มีประกาศWFH ที่แน่ชัดในระรอกแรก หากคุณกลับไทย มีโอกาสตกงานเลยสูงเนื่องจากคุณทำผิดสัญญา
แต่มีอีกหลายคนที่เรารู้จักไม่ได้คิดจะกลับเนื่องจากมีญาติ หรือครอบครัวอยู่ และไม่ได้เดือนร้อนมากมาย
ดังนั้นมีอีกหลายพันเหตุผลที่แต่ละคนมีไม่เหมือนกัน
ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือรัฐบาลต้องมีมาตรการที่เข้มงวดมากๆในการรับเข้ามาและคัดแยกโรค ต้องมีการแยกตัวออกไปกักกันโรคตามวันที่กำหนด ไม่ใช่ให้เข้ามาใช้ชีวิตในเมืองเลยตั้งแต่กลับมาถึง
แสดงความคิดเห็น
คนไทยที่ไปท่องเทึ่ยว - ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ ส่วนมาก ทำไมมักเดินทางกลับมาประเทศไทยในตอนนี้ ทำไม ?
แต่ทำไม เขาเหล่านั้น ถึงไม่เชื่อฟัง และยังจะเดินทางกันอยู่อีก คือเขาน่าจะมีจิตสำนึก ต่อมาตรการ ต่อเพื่อนร่วมโลกบ้าง ด้วยการหยุดการเดินทางนั้นไว้เสียก่อน รอให้สถานการณ์โควิด-19 คลี่คลายไปในทางที่ดีเสียก่อน แล้วถึงค่อยเดินทาง
ก็เข้าใจ ว่าคนไทย ย่อมมีสิทธิ์ ที่จะกลับประเทศบ้านเกิด แต่ จะเป็นการดีกว่าไหม ถ้าท่านเหล่านั้น ทำตามมาตรการ หยุดการเดินทางนั้นไว้ก่อน เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแด่สังคมโลก ?
https://www.thairath.co.th/news/local/central/1835779
ที่มา > ไทยรัฐ
ด้วยความเคารพ
ขอบคุณครับ