เดิมที เราไม่ค่อยชอบเด็กเท่าไรหรอกน่ะ คือแบบเด็กดื้อๆมึนๆ เพราะเราสอนคนไม่เป็น กลัวการมีลูกมาๆ แต่ดันพลาดจนได้ เราคุมมาตลอดล่ะ แต่ถึงช่วงๆหนึ่งของชีวิตเราทำงานหนักเกินไปหน่อย จนไม่มีเวลาพักผ่อนมากหนัก จึงลืมกินยาบางวัน วันต่อๆไปก็ต้องกินเพิ่ม เป็น2เม็ด เคยลืมกินยาคุมมาก็ถึง4เม็ดเพราะลืมอ่ะน่ะ จนเราเกิดท้อง ด้วยความที่อายุน้อยๆอยู่ เรื่องใหญ่เลย ไม่พร้อมหรอกน่ะ มี2ทางใช่ม่ะสำหรับเราตอนนี้ มีเอาเด็กออก กับเก็บเค้าไว้ เราเลือกเก็บน้องไว้
(ฝังยาคุมด้วยน่ะ5ปี) น้องตอนเล็กก็ทำตัวน่ารักดีน่ะ แต่พอโตขึ้นหน่อย เราไม่ค่อยมีเวลาให้หรอก ทำงาน บ้างที่ว่างๆเราก็ไม่อยากเล่นกับน้องหรอกน่ะ เราหงุดหงิด อยากพัก เราเหนื่อย จากการทำงานบ้างล่ะ
ทำแบบนี้เป็นเวลานาน ปล. นานๆทีจะตีน้องน่ะ ส่วนใหญ่พ่อน้องจะสอนน้องและทำโทษน้องแทนเรา เพราะบอกแล้วว่าเราสอนเด็กไม่เป็นจริงๆ


ตอนนี้น้องเป็นแบบนี้ เวลาเล่นอะไรก็จะทำให้เสียงดังไป รบกวนข้างห้อง เราก็ค่อยดุว่าอย่าเสียงดัง ไม่เกิน5นาทีก็ตะโกนเสียงขึ้นมาอีก เวลาทำงานกะดึกแล้วนอนตอนเช้า น้องก็จะปลุกเราขึ้นมา กวนทุกวิถีทางให้ตื่นขึ้น แล้วก็บอกว่า นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วห่ะแม่ แบบนี้ และเราโมโห น้องก็แอบหัวเราะเรา ขำเรา แบบนี้เป็นประจำ (ตัวเราไม่ค่อยได้ตีลูกหรอ เพราะพ่อน้องบอกว่าถ้าสอนลูกไม่ได้ก็อย่าตีลูกเลย เค้าจะสอนเอง เราทำได้แค่ดุแล้วร้องไห้ให้ลูกสงสารใช่ไหม ลูกถึงจะฟังเรา)