ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ อัดอั้นมานานเหลือเกิน

ฉันถามอยากพวกคุณ(❌บางคน❌)ว่าทำไมถึงชอบมองลูกค้าด้วยสายตาดูถูก  คนรู้หรอว่าลูกค้าคนไหนมีเงินไม่มีเงิน แค่แต่งตัวซอมซ่อหรือแต่งตัวให้เกียรติสถานที่แล้วก็เหอะ นี่เรียกว่าคนมีจิตใจรักงานบริการหรอคะ แค่ลูกค้าคุณยังเลือกปฏิบัติเลย พวกคุณโดนเทรนมาแบบนี้หรือเป็นที่จิตใต้สำนึกของคุณ
เอาจริงๆคุณก็ไม่ได้เลิศเลอมาจากหรอกนะ ยังไงคุณก็คือพนักงานอยู่ดี (ไม่ได้ดูถูกนะคะ ที่เห็นๆก็เป็นแบบนี้ค่อนข้างเยอะ คนดีๆก็มีอันนี้ก็ขอชื่นชม)

จากใจ จขกท เวลาไปเดินห้างแล้วเข้าร้านขายเครื่องสำอางค์ เช่น วัตสัน อีฟแอนด์บอย อะไรพวกนี้ หน้าฉันเหมือนขโมยหรอคะดูยาจกมากเลยหรอเดินสอดส่องอยู่นั่น จะบอกว่าฉันไม่ขโมยหรอกค่ะฉันมีปัญญาซื้อ รู้สึกเฟลมากเฟลจนไม่อยากเข้าร้านพวกนี้ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ (เราแต่งตัวให้เกียรติสถานที่อยู่นะคะ เสื้อยืดสีขาว ยีนส์แบรนด์เนม ผ้าใบแบรนด์เนม แต่ราศีไม่จับ😞) เราซื้อเครื่องสำอางค์ตามบิ้กซี โลตัส ยังไม่เคยมองเราแบบนี้เลย

อย่างล่าสุดไปซื้อของที่วัตสัน ตอนเราเดินเข้าไป พนง ก็เดินตามหลังมา แต่ไม่ได้คิดอะไร สักพักมายืนข้างหลังขณะที่ดิฉันกำลังเลือกของอยู่แล้วนางตะโกน “สอบถามได้นะคะ” พูดดังมาก จนสะดุ้งอะ คือแบบมันใช่หรอ มาตะโกนอยู่ข้างหลังดิฉันอะ ที่อื่นมีเยอะแยะ กลัวขโมยของมากหรอ ชิ้นเบ้อเร้อขนาดนั้นน่ะ บ้าเปล่า  อันนี้เจอที่สาขาศรีนครินทร์นะคะ ที่สาขาอื่นก็เจอบ้างแต่ไม่ถึงขนาดมาตะโกนข้างหลังแบบนี้ บอกเลยไม่ชอบค่ะ   

ปล. ทำไมพนงต้องคิดว่าลูกค้าจะขโมยของ?  ทำไมชอบมองเหยียดลูกค้า ?
คนเราก็ต้องมองคนที่เปลือกนอกก่อนอันนี้เข้าใจ แต่ก็ไม่เห็นจะต้องมองจนลูกค้ารับรู้ถึงสายตาดูถูกขนาดนั้น

ช่วยตอบให้หายคล่องใจหน่อยค่ะ