ผมเป็นพี่ชายคนโต ตั้งแต่ตอนเล็กผมได้การเอาใจใส่ในคำพูด และต่างๆอย่างดี แต่พอน้องเกิดมา การเอาใจใส่ของผมก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ผมจะยกตัวอย่างตอนปัจจุบันที่พึ่งเจอคือ แม่บอกว่าจะไปบ้านตา ตาทำกับข้าวให้ แต่แม่ไม่ได้บอกว่าแม่จะทำกับข้าวไปด้วย ซึ่งตาผมทำอาหารโปรดผม พอถึงบ้านตา ผมก็กินข้าวตาได้ซักพัก แม่ก็คุยกับตาปกติ น้องผมก็อยากกินข้าวตาด้วย แต่พอแม่หันมา น้องก็เสแสร้งว่า กินของแม่อยู่ แต่ผมก็กินของตาอยู่ พอแม่เห็นผมกินของตา แม่ก็ว่าผมแบบไม่ชอบกินผัก บลาๆๆ ทำให้ผมดูไม่ดี แต่พอพูดถึงน้องก็พูดแต่สิ่งดีๆ ผมน้อยใจเลยกินข้าวปค่นิดเดียวแล้วก็ลุกออกไปเลย พอผมลุกไปแม่ก็ด่าผมนินทาผมไปเรื่อย ผมรู้สึกน้อยใจมาก ผมไม่ได้อิจฉาน้องสาวน่ะ ผมว่าผมน้อยใจแม่ที่ให้ความรักไม่เท่ากัน มาระบายแค่นี้แหละครับ ขอบคุณที่อ่านครับ