เหตุการณ์
มีคนพูดลับหลังเรา คือเพื่อนคนนี้เขาส่งไลน์ผิดกลุ่ม
ไปลงในกลุ่มใหญ่แล้วเราก็อยู่ด้วย เราเห็นทุกอย่างที่เขาพิมพ์เรียกง่ายๆว่าจับได้คาหนังคาเขาเลยแหละ สักพักรู้ตัวมานั่งไล่ลบที่คุยๆไปออกหมด ปกติเรากับเพื่อนคนนี้สนิทกัน ไม่เคยมีปัญหาไรกันค่ะ เราหวังดีคุยกับเขา เพราะปกติไม่ค่อยมีใครอยากคุยกับเขาเพราะขี้ฟ้องเจ้านาย

- หลังจากวันนั้นเราไม่คุยกับเขาค่ะเว้นเรื่องงาน ไม่คุยเรื่องส่วนตัว ไม่สนิทแบบเมื่อก่อนแต่เราคุยกับเขาเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น เขาก็คงรู้ตัวว่าแปลกๆมาถามเราว่าเป็นอะไรบอกเขาตรงๆได้ เราเลยตัดสินใจบอกเขาตรงๆว่าที่เราเป็นแบบนี้เพราะอะไร ไม่ได้โกรธหรือเกลียดแต่มันไม่ไว้ใจแล้วระแวงทุกครั้งถ้าต้องคุยกับเขาเหมือนเมื่อก่อน เขาก็หาว่ามีคนหลอกใช้เราเป็นเครื่องมือเพื่อที่เราจะได้มีปัญหากับเขา555ประมาณแบบอยากให้เราแตกคอกัน ก็คิดนะนี่จับได้เองยังจะโทษคนอื่นอีก

มีคนบอกเราว่าก็ใส่หน้ากากคุยกับเขาเหมือนเดิมสิ เพราะมีไรเขาจะได้มาบอก(พี่คนที่พูดลับหลังเราเขาสนิทกับเจ้านายมาก)​แต่เราทำไม่ได้มันไม่สนิทใจ เคยพยายามทำเป็นลืมๆแล้วทำตัวปกติ แต่เราเหนื่อยค่ะไม่อยากมานั่งระแวงเลยตัดสินใจอยู่เฉยๆแล้วคุยแค่เรื่องงานพอเท่านั้น

หลายๆคนเขาบอกว่า การที่เราไม่ยอมใส่หน้ากากเข้าหาเขา ไม่ยอมทำเป็นลืมๆแล้วทำตัวปกติมันคือข้อเสียของเรา 

เลยอยากขอความเห็นเพื่อนๆว่าการที่เราทำแบบนี้มันคือขอเสียจริงๆเหรอ ส่วนตัวค่อนข้างเคารพความรู้สึกตัวเอง แสดงออกชัดเจนว่าเรารู้สึกยังไงตรงๆ

ขอบคุณ​ค่ะ​