ผู้หญิงอายุ 30 ปี ลูกอายุ 4 ขวบ อยู่กับแฟนมา 7 ปี หน้าที่คือหาเงินเป็นหลัก และต้องไม่ต่ำกว่า 2 แสนต่อเดือน เพราะมีค่าบ้านที่ผ่อน แต่ดันสร้างเงินสด ค่าที่ๆสามีอยากได้ ค่าเทอมลูก ค่ากิน ซื้อของเข้าบ้านอาทิตย์ละ 4 รอบ สามีเล่นกับลูกเป็นหลัก หาเงินจ่ายค่ากินเองบ้าง ขอเราบ้าง ซื้อของอินเตอร์เน็ตและให้เก็บเงินปลายทางคือเรา เพราะเราทำงานออฟฟิตคือที่บ้าน ซื้อกับข้าวมา ทำกับข้าวล้างจานเองทุกอย่าง สามีกินเสร็จก็กองๆไว้ ให้ไปล้าง ถ้าไม่ขอก็ไม่ลงมาหุงข้าวตอนเช้า นอนคลุมผ้าห่มกับลูกจนถึงเก้าโมง ยิ่งปิดเทอมโควิด ยิ่งสายไปใหญ่ เหนื่อยล้าเหลือเกินค่ะ ที่รับไม่ได้คือเวลาสามีมีงานเข้ามาเล็กน้อยก็จะทำตัวให้ดูยุ่งเข้าไว้ ตะคอกลูก และด้วยความลูกติดแฟนเพราะตามใจและเล่นด้วยมากกว่า เราจะดูเรื่องกินข้าวเยอะมั้ย เขียนหนังสือนะลูก พูดภาษาอังกฤษกับลูก มารยาทและระเบียบวินัย ลูกก็จะติดคนที่เล่นด้วยมากกว่า
แต่เราเคยพยายามอธิบายแล้วว่า เราไม่อยากให้ลูกติดสามีเยอะไป เพราะเค้าจะได้ความทำอะไรไม่สำเร็จมาจากสามี เช่น ชวนลูกไปซื้อตัวต่อ ต่อไม่ได้ก็ทิ้ง ชวนลูกไปตกปลาซื้อเบ็ดใหม่ ทั้งๆที่ทำไม่เป็น ตกไม่ได้ ลูกก็กลับมาถามว่าทำไมพ่อทำไม่สำเร็จสักอย่างละแม่ ฯลฯ
เราอยากให้ จ.-พฤ ลูกอยู่กับเรา ศ-อ ลูกมีเรียนพิเศษ เรียนดนตรี เปียนโน ก็ให้เค้าไปส่ง เราจะได้พักบ้าง เค้าก็ไม่ยอมเลิก(เพราะไม่มีที่ไป ไม่มีเงิน ไม่มีงานเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะเราเป็นเสาหลักมานาน) แล้วก็อยู่กันไปแบบนี้ ไม่มีความสัมพันธ์เชิงลึกกันสักอย่าง แต่ด่าทอกัน ทะเลาะกัน ซึ่งบางครั้งลูกก็อยู่ด้วย มันไม่ดีมากๆ ตามหึงหวง ทั้งๆที่เราก็พูดคุยถึงสถานะกันมาหลายครั้งแล้ว ว่าอยู่แบบนี้ได้เราจะเลี้ยงดูเอง แต่ต้องเข้าใจสถานะ ก็ไม่ได้ ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นสักอย่าง หน้าที่โดยรวมสามีคือ ปั่นผ้า และเล่นกันลูก นอกนั้นเราก็จ้างแม่บ้านมาทำ เพราะเค้าด่าเราว่าเราเป็นผู้หญิง เป็นแม่บ้านดูซิ๊ไม่ทำอะไรสักอย่าง "อยากจะตะโกนใส่หน้าว่า หาเงินจ่ายหนี้กับเลี้ยงดูวัวอย่างคุณดูแลยันซื้อกางเกงในให้ แล้วยังต้องมาทำกับข้าวทุกมื้อเพราะคุณกินกับข้าวซ้ำมื้อข้ามวันไม่ได้ นี่ก็จะเป็นบ้าแล้ว"
....ขอแนวทางเลิกจากเหตุการณ์อะไรแบบนี้หน่อยค่ะ เพราะพยายามพูดคุยมานานมากแล้วค่ะ หรือถ้าไม่เลิกทำยังไงได้บ้างคะ นอกจากบอกให้อดทน ขอบคุณค่ะ
ผู้หญิงที่หาเงินเป็นหลัก ซื้อกับข้าว ทำกับข้าว เลี้ยงลูก และอยากเลิกกับสามี ต้องเริ่มต้นยังไงคะ
แต่เราเคยพยายามอธิบายแล้วว่า เราไม่อยากให้ลูกติดสามีเยอะไป เพราะเค้าจะได้ความทำอะไรไม่สำเร็จมาจากสามี เช่น ชวนลูกไปซื้อตัวต่อ ต่อไม่ได้ก็ทิ้ง ชวนลูกไปตกปลาซื้อเบ็ดใหม่ ทั้งๆที่ทำไม่เป็น ตกไม่ได้ ลูกก็กลับมาถามว่าทำไมพ่อทำไม่สำเร็จสักอย่างละแม่ ฯลฯ
เราอยากให้ จ.-พฤ ลูกอยู่กับเรา ศ-อ ลูกมีเรียนพิเศษ เรียนดนตรี เปียนโน ก็ให้เค้าไปส่ง เราจะได้พักบ้าง เค้าก็ไม่ยอมเลิก(เพราะไม่มีที่ไป ไม่มีเงิน ไม่มีงานเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะเราเป็นเสาหลักมานาน) แล้วก็อยู่กันไปแบบนี้ ไม่มีความสัมพันธ์เชิงลึกกันสักอย่าง แต่ด่าทอกัน ทะเลาะกัน ซึ่งบางครั้งลูกก็อยู่ด้วย มันไม่ดีมากๆ ตามหึงหวง ทั้งๆที่เราก็พูดคุยถึงสถานะกันมาหลายครั้งแล้ว ว่าอยู่แบบนี้ได้เราจะเลี้ยงดูเอง แต่ต้องเข้าใจสถานะ ก็ไม่ได้ ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นสักอย่าง หน้าที่โดยรวมสามีคือ ปั่นผ้า และเล่นกันลูก นอกนั้นเราก็จ้างแม่บ้านมาทำ เพราะเค้าด่าเราว่าเราเป็นผู้หญิง เป็นแม่บ้านดูซิ๊ไม่ทำอะไรสักอย่าง "อยากจะตะโกนใส่หน้าว่า หาเงินจ่ายหนี้กับเลี้ยงดูวัวอย่างคุณดูแลยันซื้อกางเกงในให้ แล้วยังต้องมาทำกับข้าวทุกมื้อเพราะคุณกินกับข้าวซ้ำมื้อข้ามวันไม่ได้ นี่ก็จะเป็นบ้าแล้ว"
....ขอแนวทางเลิกจากเหตุการณ์อะไรแบบนี้หน่อยค่ะ เพราะพยายามพูดคุยมานานมากแล้วค่ะ หรือถ้าไม่เลิกทำยังไงได้บ้างคะ นอกจากบอกให้อดทน ขอบคุณค่ะ