มนุษย์เงินเดือน น่าจะเคยได้ยินคำนี้กันทุกคน เวลาที่หัวหน้า หรือผู้บริหาร ออกมาพูดในโอกาสสำคัญต่างๆ
" พนักงานทุกคนมีความสำคัญเท่ากันหมด " " เราทุกคนล้วนเป็นฟันเฟืองที่สำคัญขององค์กร จะขาดคนใดคนหนึ่งไม่ได้ "

บริษัทที่ผมทำงานอยู่ก็เช่นกัน ผมได้ยินจนเบื่อ มาหลังๆนี้ ได้ยินที ก็หัวเราะที
ตั้งแต่อยู่มาสิบห้าปี เคยผ่านวิกฤติถึงขั้น ปรับโครงสร้างองค์กร ลดจำนวนพนักงาน มาแล้วถึง3ครั้ง
ตามสไตล์บริษัทฝรั่งยักษ์ใหญ่ ไม่เคยลดเงินเดือน แต่ปรับโครงสร้างที ก็คือทำใจได้เลย มีคนไม่ได้ไปต่อแน่ๆ

ตำแหน่งที่เปรียบเหมือน เฟอร์นิเจอร์ ช่างเสริมสวย ไม้ประดับ ที่รับเข้ามาตอนบริษัทกำไรงาม พวกนี้ไปก่อนเพื่อนเลย
บางตำแหน่งที่ดูเหมือนจะสำคัญ แต่พอถึงเวลาต้องตัด ก็ตัดได้เช่นกัน 
บางตำแหน่ง มีหลายคน พวกที่ความสามารถอยู่หางแถว ก็ไม่รอด

สุดท้ายบริษัทก็ดำเนินธุรกิจต่อไปได้
กลุ่มคนที่เหลืออยู่ ก็ทำงานขับเคลื่อนไปได้ อาจจะเหนื่อยกว่า ยากกว่า สักพักก็ชิน
พอรายได้กลับมาอู้ฟู่ ก็จ้าง เฟอร์นิเจอร์ ช่างเสริมสวย และไม้ประดับ มาใหม่

รอบนี้ วิกฤติโควิด และราคาน้ำมัน องค์กรมีแววต้องปรับโครงสร้างใหม่อีก
Work From Home ยิ่งทำให้เห็นได้ชัด ว่าใคร ตำแหน่งอะไร มีความสำคัญแค่ไหน ตัดได้หรือตัดไม่ได้
สุดท้าย คนอยู่รอดปลอดภัย ก็เป็นกลุ่มคนเดิมๆ ที่ยึด Job Security อย่างเหนียวแน่น
Job Security อาจไม่ใช่ตำแหน่งใหญ่โตอะไรมากมาย แต่ถึงวิกฤติ พวกนี้จะรอดตาย
หรือถ้าบริษัทเลิกกิจการ เขาก็จะตกงานเป็นคนสุดท้ายเสมอ