คุณคิดว่าชีวิตของคนเรานั้น มันถูกห่อหุ้มด้วยอะไร?  ความสุข ความทุกข์ ความรัก ความเชื่อ ความโลภ โกรธ หลง หรือความดี ความชั่ว!! 

                เมื่อเราทุกคนเกิดมาบนโลกใบนี้ เราต่างถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกแห่งความบริสุทธิ์ที่พ่อและแม่ของเราต่างช่วยกันสร้างมันขึ้นมา มันเป็นความบริสุทธิ์ทั้งร่างกาย และจิตใจ  มันบริสุทธิ์ในความคิด และการมองโลก บริสุทธิ์ในความอิสระไม่ยึดติด ไร้ซึ่งความมีตัวตน ปราศจากมายาต่าง ๆ  ซึ่งเปลือกแห่งความบริสุทธิ์นี้ จะคอยปกป้องพวกเราไว้จากสิ่งไม่ดีทั้งทางร่ายกาย และจิตใจ

                อยู่มาวันหนึ่ง เราต่างเติบใหญ่ใช้ชีวิตที่เติบโตขึ้น เปลือกแห่งความบริสุทธิ์ที่พ่อแม่เราสร้างเอาไว้ ก็เริ่มกะเทาะแตกออกไปทีละน้อย ทีละนิด ตามชีวิตที่ดำเนินไปของพวกเรา แน่นอนเปลือกแห่งความบริสุทธิ์นี้ มันห่อหุ้มตัวเรามานานตั้งแต่เด็กจนเราเติบโต ระหว่างนั้นมันได้สร้างความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ติดกับจิตใจของเรา ซึ่งขอเรียกมันว่า ความรู้สึกปลอดภัย

                เรารู้สึกปลอดภัยจากการปกป้องของพ่อแม่เรา เรารู้สึกปลอดภัยจากการอยู่ภายในครอบครัวที่อบอุ่น มีพี่น้องคอยดูแลซึ่งกันและกัน เมื่อวันหนึ่งความรู้สึกปลอดภัยภายในจิตใจที่ว่านี้ ถูกกะเทาะหลุดออกไปจากชีวิต  ความรู้สึกไม่ปลอดภัยจึงเข้ามาแทนที่  พวกเราจึงต้องดิ้นรนหาเปลือกอันใหม่มาห่อหุ้มตัวเอง เพื่อให้เรารู้สึกปลอดภัยเช่นเดิม

                แต่เปลือกที่เราพยายามดิ้นรนหามาใหม่นี้ มันเป็นเปลือกที่ไม่มีความบริสุทธิ์หลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยนิด หากเพียงเราคิดว่ามันเหมาะสมกับเราในช่วงวัยนั้น ๆ บางช่วงในวัยที่เราเปลี่ยนจากด.ช. ไปเป็นนาย(ในช่วงเริ่มต้น) เราเรียกช่วงนี้ว่าช่วงวัยรุ่น 

               แน่นอนวัยรุ่นส่วนใหญ่นั้น จะห่อหุ้มตัวเองด้วยเปลือกแห่งความกล้า แต่ออกจะเป็นความกล้าที่ขาดซึ่งการยั้งคิดในการกระทำไปสักหน่อย แม้ว่าผลกระทบจากความกล้าเช่นนี้ บางทีอาจแปรเปลี่ยนชีวิตวัยรุ่นหลาย ๆ คน ให้ชีวิตต้องพบเจอกับสิ่งที่เลวร้ายแบบไม่คาดฝัน สำหรับตัวเอง และพ่อแม่ 
กระนั้น เหล่าวัยรุ่นทั้งหลายก็ยังคงแสดงความกล้าแบบแปลก ๆ นี้อยู่เป็นเนือง ๆ  เหตุเพราะเขารู้สึกปลอดภัยในหมู่เพื่อน ๆ  อยากเป็นที่ยอมรับในสิ่งที่พวกเขาแสดงออกมา

               ภายหลังจากที่พวกเราเดินทางผ่านช่วงวัยรุ่นแสนวุ่นนี้มาได้  เราต่างก็ก้าวเข้าสู่วัยทำงานเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว   และอีกเช่นกัน เปลือกแห่งความกล้าที่เคยห่อหุ้มชีวิตเราไว้ในช่วงวัยรุ่น มันก็เริ่มกะเทาะออกไปตามบริบทของชีวิต  ความรู้สึกปลอดภัยก็เริ่มหดหายไป เนื่องเพราะเราเปลี่ยนช่วงชีวิตอีกครั้ง มันก็เป็นสัญชาตญานของการเอาตัวรอดของเราทุกคน เราจึงเริ่มหาเปลือกอันใหม่มาทดแทนเปลือกอันเก่าที่มันใช้ไม่ได้แล้ว 
 
              แต่ในครั้งนี้มันเป็นเปลือกที่เราอาจจะไม่คิดว่า เราจะได้พบเจอกับมัน นอกจากจะไม่หลงเหลือความบริสุทธิ์แล้ว มันยังเต็มไปด้วยความรัก โลภ โกรธ หลง เราเรียกเปลือกของช่วงชีวิตนี้ ว่า “เปลือกแห่งมายา”  เราอาจยังจะไม่รู้ว่าเปลือกแห่งมายาอันนี้มันดี หรือไม่ดีอย่างไร  หรือมันจะทำให้เรารู้สึกปลอดภัยเหมือนเปลือกเก่า ๆ ของเราหรือไม่  แต่เรารู้ว่าบางทีมันอาจจะสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราได้ เราจึงเต็มใจที่จะห่อหุ้มชีวิตด้วยเปลือกแห่งมายานี้ 

               ต่อเมื่อเราได้ดำเนินชีวิตไปได้สักพักใหญ่ เราจึงเริ่มรับรู้ว่า เปลือกแห่งมายานี้มันมีทั้งคุณและโทษ มันสามารถทำลายชีวิตเรา และผู้อื่นได้โดยง่าย หากเราขาดสติในการยั้งคิด และดำเนินชีวิตไปด้วยภาพมายาเหล่านี้มากจนเกินไป 

              เราจึงกลับมาหวนคิด ใคร่ครวญกระบวนชีวิตที่ผ่านมา   เรากลับค้นพบว่า แท้จริงแล้ว มันไม่มีเปลือกอันไหนเลย ที่จะทำให้เรามีความสุขในบั้นปลายชีวิตได้  จึงทำให้เรากลับไปรำลึกถึงเปลือกแห่งความบริสุทธิ์ที่พ่อแม่ของเราให้ไว้ในตอนต้นของชีวิต ทั้งยังคิดต่อไปว่า เราจะทำอย่างไร เพื่อให้เราได้กลับไปมีเปลือกแห่งความบริสุทธิ์มาห่อหุ้มชีวิตของเราอีกครั้ง

               คำถามคงไม่ได้อยู่ที่ว่า เราจะนำมันหวนย้อนกลับคืนมาได้อย่างไร?
               เพราะมันคงไม่สามารถย้อนวนกลับมาหาเราได้อีกครั้ง   แต่สิ่งที่เราควรถามตัวเอง ก็คือ เราจะทำอย่างไรกับเปลือกที่ห่อหุ้มชีวิตเราในปัจจุบันนี้ ให้กลับมาเป็นเปลือกแห่งความสุข ความสงบทางจิตใจ เสียมากกว่า!  

                เราจะยอมสละเปลือกต่าง ๆ ที่ห่อหุ้มชีวิตเรามาเป็นเวลานานนับแรมปีเช่นนี้ได้อย่างไร?  
                หรือหากเรายอมสละเปลือกต่าง ๆ นี้ได้จริง ชีวิตของเราจะดำเนินต่อไปได้อย่างไร?  และการหล่นหายไปของความรู้สึกปลอดภัยนี้ จะทำให้เราสามารถดำรงอยู่บนโลกใบนี้ได้หรือไม่?  มันก็จะมีคำถามตามมาอีกมากมายให้เราได้ขบคิด ตราบใดที่เรายังอยู่ในวังวนของการมีตัวตนในปัจจุบันนี้อยู่ 
หลังจากที่เราใคร่ครวญความคิด พินิจชีวิตใหม่แล้ว เราก็จะพบว่าเมื่อเราได้ถอดเอาเปลือกต่าง ๆ ที่ห่อหุ้มชีวิตของเราออกไปแล้ว  สิ่งที่เราเหลืออยู่ก็คือ “ความว่างเปล่า”  ซึ่งมันอาจเป็นคำตอบที่เราเฝ้าค้นหามาตลอดชีวิตของเราก็เป็นไปได้   มันอาจเป็นความว่างเปล่าจากจิตภายในสู่โลกภายนอก ว่างเปล่าจากความสงบร่มเย็ม ไม่ทุกข์ร้อน ว่างเปล่าจากภาพมายาสู่ปัญญา  

                จึงพอสรุปได้ว่า ชีวิตไร้เปลือก คือชีวิตแห่งความว่างเปล่า  ชีวิตแห่งความว่างเปล่า คือชีวิตที่เรียบง่าย ชีวิตที่เรียบง่าย คือชีวิตที่มีแต่ความสงบภายในจิตใจ  ชีวิตที่มีแต่ความสงบภายในจิตใจ คือชีวิตที่พร้อมเดินจากโลกนี้ไป ด้วยใจที่ว่างเปล่า เช่นกัน
 
Cr. เปลือกชีวิต The Series   (Series ที่จะทำให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้น)  By ดช.จุ่น

ติดตามบทความอื่น
   มุมมองแห่งความสุข!!! https://ppantip.com/topic/39280633
   ปัญญา...มืด https://ppantip.com/topic/39307577
   เรือ…/เกาะร้าง..../ปัญญา!!  https://ppantip.com/topic/39337326
   เมื่อรัก....จ..า.....ง!!!  https://ppantip.com/topic/39360619
   ยา.../..รักษา../อารมณ์  https://ppantip.com/topic/39540873
   ความรักอัน..บริสุทธิ์   https://ppantip.com/topic/39558608
   ความเข้าใจ ที่ลวงหลอก   https://ppantip.com/topic/39601635
   ต้นกล้า...ปัญญา และชีวิต  https://ppantip.com/topic/39688815