เสาหลัก บางครอบครัวมีแค่ 1 คนแต่ต้องเลี้ยงหลายคน เหมือนนกน้อยที่รอหัวหน้าครอบครัวออกไปหาอาหารและกลับมาให้ลูกน้อยกิน

ห้วงเวลานี้ บะหมี่ 5 บาทยังมีค่าเลย คนมีเงินเหลือที่จะซื้ออาหารกินได้ไปอีกหลายเดือน คงไม่ได้คิดไรมาก แต่ถ้าเงินที่มีในบ้านหมดลงไปเรื่อยๆและไม่มีทีท่าว่าจะมีรายได้ใดๆเข้ามาในช่วงนี้ 

ถามว่า มีหนี้จำเป็นต้องจ่าย จะเลือกอะไรกันหรือครับ ระหว่างใช้หนี้จำเป็นไปก่อน หรือต้องเก็บไว้ซื้อข้าวปลาอาหารให้กับครอบครัว

หลายแห่งประมาณว่า 80 % น่าจะอยู่บ้านแล้วครับ อีก 20% ยังคงต้องไม่ทำงานนอกบ้านกันอยู่

เรื่องเยียวยา 5000 บาท 3 เดือนถ้ามากันทั่วแต่ละหลังที่ได้รับผลกระทบก็ยังพอทุเลา และคงมีอีกนับพันที่จำเป็นอย่างยิ่ง

สายป่านแต่ละคนก็ไม่เท่ากันอีก ไม่เกี่ยวกับความเหลื่อมล้ำนะครับ

วิกฤติแบบนี้ไม่ใช่ว่า ใครจะตอบได้ถูกทุกข้อว่า ใครจำเป็นเงินหรือไม่จำเป็นอย่างไร

แต่ที่เห็นๆคือ กระเป๋าแบน แฟนอาจจะทิ้งแน่นอน

ยิ่งมีข่าวจากจีนว่า หลังจากวิกฤติไวรัสโควิด19 เบาบางลง อัตราการหย่าร้างสูงขึ้นมาก

ของเรา สู้ๆ อย่างเดียวจะพอให้ผ่านวิกฤติแบบนี้จะผ่านไปได้ไหมครับ