ผมเป็นคนที่เกลียดการโกหกมาก มากขนาดที่ว่า ใครพูดอะไรไว้แล้วไม่ทำ ความเชื่อใจจะหายหมดทันที
ผมไม่สนใจเหตุผลหรือข้ออ้างอะไรทั้งนั้น มันเป็นหน้าที่ของคนพูดที่ต้องทำตามที่พูด สักแต่พูดไปเรื่อย มันไม่ต่างจากพวกขี้โกหก
ผมเลยเป็นคนที่ ถ้าลั่นวาจาอะไรไปแล้ว จะทำได้จริงทุกครั้ง ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เคยเกิด บอกคนในห้องว่าผมจะสอบวิชาหนึ่งให้ตะแนนมากสุดของห้อง 
ผมก็อ่านหนังสือ ติวหนัก จนทำได้ แล้วก็ ผมแนะนำเพื่อนคณะอื่นให้มาจีบผู้หญิงในห้องผม แล้วบอกว่า ถ้า1อาทิตย์จีบไม่ติด ผมให้5พัน
สรุปผมไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีแฟนแล้ว ผมก็หาเงินมาให้เพื่อนผมใน3วันจนได้ 
ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ขนาดไหน ผมก็ไม่เคยกลืนน้ำลายตัวเองสักครั้ง
แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้มีแฟนคนแรก ผมให้ทุกอย่างเลยนะ ใส่ใจเต็มที่ ตอนคบกันแรกๆผมบอกว่า อยากได้อะไรบอกมา เดะจะหาให้ และผมก็หาได้เสมอ
แล้วสัญญาไว้ว่า ผมจะไม่ทิ้งแฟนคนนี้เด็ดขาด จะไม่โมโหใส่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมขอเป็นคนง้อเอง แล้วผมก็ขอให้มีแค่ผมคนเดียวแล้วไม่ทิ้งผม
แล้วมีอยู่วันหนึ่ง เขาไปดื่มแล้วกลับบ้านดึก ผมก็เตือน เขาก็บอกว่าจะไม่ไปละ เสียเงิน ปวดท้อง บลาๆๆ แล้วก็ไปอีก แล้วก็บ่นว่าเงินไม่พอใช้
ผมก็โอนเงินให้ แล้วบอกว่าอย่าไปกินบ่อย มันไม่ดี แล้วกลับดึกมันอันตราย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมสัญญาว่าจะไม่ด่าว่าแฟนคนนี้ 
ก็อย่างว่าแหละ แฟนคนแรก อะไรก็ยอมๆ จนมีอยู่วันหนึ่งนางก็ไปดื่ม ผมก็นั่งรอนางกลับบ้าน เพราะเป็นห่วง สักพักส่งคลิปมาให้ดู
คือเมาแล้วก็ไปดูดปากคนในร้านเหล้า ผมโมโหมาก แต่ก็ยังรอนางกลับบ้าน แล้วรอวันรุ่งขึ้นค่อยคุยเรื่องนี้ นางก็บอกว่า เมาไม่รู้เรื่อง ผมก็บอกว่าอย่าทำอีก
ไม่กี่วันหลังจากนั้น ผมเป็นห่วงเลยโทรไปหานาง นางบอกอยู่ร้านเหล้า ผมก็บอกว่าเมายัง ถ้าเมาก็กลับได้แล้ว
ตี1ยังไม่กลับ...
ผมเลยvideo call ไปหานางเลย ภาพที่เห็นคือกำลัง...กับผู้ชายที่ไปดูดปากเมื่อคืนก่อน 
หลังจากนั้น ผมไม่เอาแล้ว ผมเสียใจมามากพอแล้ว ไม่ว่านางจะทักมาทางไหน บัญชีไหนผมก็ไม่ตอบ และนี่คือการผิดคำพูดครั้งแรกของผม ว่าจะไม่เลิก