บันทึกของแม่เลี้ยงเดี่ยว
วันที่ 22 มีนาคม 2563
ลูกสาวแสนดีเกิดความคิดว่าตัวเองไม่มีค่าเป็นคนโง่!!!
นี่คือความคิดของเด็กอายุ 6 ปี 9 เดือน ซึ่งคนเป็นแม่อย่างฉันก็งงและแทบจะตั้งรับไม่ทันกับคำพูดของลูกสาว
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อก่อนที่จะเข้านอนกัน...อยู่ๆแสนดีก็พูดขึ้นมาว่า หนูอยากเก่งเหมือนแม่จัง นี่คือคำชื่นชมจากลูกปกติ แม่ก็ตอบกลับไปเหมือนทุกครั้งว่าลูกก็เก่งแล้วค่ะ 
แล้วแสนดีก็พูดขึ้นมา....หนูมันโง่หนูไม่เก่งเลยสักอย่างหนูมันไม่มีค่าเลย แล้วแสนดีก็ก้มหน้าฟุบลงกับผ้าห่ม ในความรู้สึกของคนเป็นแม่ก็ตกใจมากกับคำพูดของลูกที่พูดมา แต่ต้องตั้งสติแล้วเอื้อมไปเอาลูกเงยหน้าขึ้นมาแล้วเอาลูกมากอดแนบอก...พร้อมปลอบลูกว่าหนูเก่งแล้วลูก หนูไม่ได้โง่ หนูมีค่ากับแม่นะคะ
แต่ลูกสาวก็ยังพูดออกมาเรื่อยๆว่า หนูโง่ขนาดเงินทอนหนูยังไม่รู้เลย หนูไม่มีค่าอะไรซักอย่างเลย😭😱 
คนเป็นแม่อย่างฉันมันจุกในอก ตกใจกับคำพูดของลูกมากเลยได้แต่ปลอบว่าหนูมีค่ากับแม่ หนูไม่โง่แค่ตอนนี้หนูไม่รู้เดี๋ยวอีกหน่อยหนูก็รู้เรื่องค่ะ ปากพูดปลอด อ้อมแขนก็กอดลูกไว้แน่นแล้วมือคอยลูบหลังลูบหัวลูก ให้เขสได้ผ่อนคลาย พอลูกเริ่มมีอารมณ์ที่เบาลง ก็เอาเข้านอนแล้วพูดกับแสนดีว่า จำไว้นะคะว่าหนูมีค่าสำหรับแม่ หนูคือคนเก่งของแม่ หนูไม่ใช่คนโง่ อย่าคิดแบบนี้อีกนะคะ ลูกพลางพยักหน้า แล้วจูบหน้าผากลูกพร้อมบอกว่าแม่รักหนูนะแบบที่บอกทุกคืน
บันทึกไว้เตือนความจำ
ความคิดของลูกที่แม่คิดไม่ถึงว่าลูกจะคิดขนาดนี้
ไม่รู้ว่าลูกคิดอะไรอยู่ ภายนอกดูเป็นเด็กร่าเริง แต่ความคิดของหนูหลายๆครั้งที่หนูพูดว่า บางทีแม่ก็คิดไม่ถึงจริงๆ
ขอให้หนูอย่าเป็นเด็กเก็บกด หรือคิดมากเลยนะลูกสาวของแม่ เรื่องแบบนี้มันถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ด้วยเหรอ
ให้แม่เป็นคนเดียวเถอะนะลูก
“โรคซึมเศร้า”
แม่กังวล ขณะพิมพ์น้ำตาก็ไหลไป แต่ต่อหน้าลูกแม่ก็ต้องทำเข้มแข็งไว้เสมอ