จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาได้ตั้งกระทู้2-3กระทู้ เพื่อเตือนใจตัวเองและได้กำลังใจมากมายจากพี่ไปหลายคนขอบคุณมากนะครับและมีพี่ที่เค้าช่วยเหลือให้เงินไว้กินข้าวก่อน เราตื่นมาในวันที่18ก็ได้อาบน้ำเตรียมตัวไป สน อีกครั้งเผื่อตำรวจเค้าเเนะนำอะไรให้บ้าง หลังจากแต่งตัวเสร็จขี่รถออกไป รถยางรั่วเราก็ไปปะยางในมือนั้นมีเงินอยู่500 ป่ะยางเสร็จเราก็ขี่รถตั้งหน้าไป สน ต่อขี่ไปสักพักก็เจอด่านเอาเเล้วซวยอีกแล้ว โดนใบสั่งมา400 ก่อนหน้านี้โดนมาแล้ว1ใบยังไม่จ่ายเพราะประสบปัญหาหลายอย่างเลยขอตำรวจจ่ายแค่400เพราะ2ใบมันเป็น800ไม่คิดว่าจะได้นะเค้าก็เอา400ได้เฉยเลยเราก็ก็มีเงินในมือเหลือ70บาทก็ยิ้มอย่างน้อยเหลือกินข้าวขับรถออกจากด่านรถเจ้ากรรมมันยางรั่วอีกแล้วครับเรานี่กัดฟันเลยครับแต่ถ้าไม่ไปเปลี่ยนจะไปไม่ถึง สน เราเลยบดรถกลับมาที่ร้านซ่อมร้านเดิมห่างจากด่านอยู่1กิโลบดมาเรื่อยๆถึงร้านถาพี่เค้าว่าเปลี่ยนเท่าไหร่เค้าบอก100เราก็บอกเค้าว่าตังไม่พอเค้าเลยบอกว่าไม่เป็นไร30ค่าปะยางพี่คืนให้เราเลยบอกได้ครับพี่พร้อมส่งร้อยยิ้มแห้งๆ70บาทในมือรวม30เป็น100พอดี นั่งรอเค้าเปลี่ยนยางอยู่สักพักนึงเราก็มองนาฬิกามัน15:47แล้วเราตั้งใจจะไป สน ก่อน4โมง เพราะคู่กรณีให้เวลาเราหาตังถึง4โมงเย็นเราเลยใจสั่นนิดหน่อยแล้วก็เปลี่ยนยางเสร็จ เดินทางต่อกันครับขี่มาทางเดิมด่านยกเลิกไปแล้วเรามาเปลี่ยนยาง15-20นาทีคิดในใจมาช้ากว่านี้ดีกว่า😑แล้วก็ขับรถจนถึง สน ไปเจอร้อยเวรคนใหม่และโชคดีเค้ารับฟังเรื่องที่เราพูดและให้คำแนะนำเรื่องที่เราเจอไม่ทิ้งไปไหนเลยเค้าบอกให้เราโทรหาร้อยเวรที่รับแจ้งความคู่กรณีเราก็โทรกว่าจะได้เบอร์มือถือมายากมากเลยเราคุยกับร้อยเวรของคู่กรณีสักพักเค้าก็ว่าเรานะทั้งๆที่เราโทรมาเพื่อไกล่เกลี่ยเราบอกนัดน้องคู่กรณีไว้วันนี้จะจ่ายไม่เชิงว่านัดน้องหรอกครับเรื่องมันเกิดน้องเค้าบอกจะจ่ายค่าเทอมให้เวลามา3วันต้องหาคืนให้ได้ถ้าไม่หาจะประจานต่างๆนาๆกับทางรุ่นพี่เรา ซึ่งเราก็มานั่งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เสียงปลายสายก็ดังขึ้นมาว่ายังไงก็โทรไปไกล่เกลี่ยกับคู่กรณีดูนะไปตกลงดูพอดีมีงานเข้าเราก็บอก ขอบคุณมากครับจบบทสนทนา แล้ว้ข้าไปหาร้อยเวรเราเล่าให้ฟังว่าเค้าพูดมาแบบนี้เรารู้สึกหมดหวังนิดๆนะแต่เราก็คุยกับน้องเค้าขอผ่อนดูรวบรวมความกล้า


มีภาพประกอบนะครับ🙂