ตามหัวข้อครับ อยู่ๆแฟนก็ขอเลิก ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาไม่มีความสุขที่อยู่กับเรา ทั้งที่ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน อยู่ๆเค้าก็เปลี่ยนไป ผมก็สงสัยในสิ่งที่เกิดขึ้น ยอมรับว่าตั้งตัวไม่ทันจริงๆ เสียใจมาก ร้องไห้ ข้อร้องให้เขาไม่ไปจากเราได้มั้ย เขาก็มีท่าทีที่เฉยชามาก ผมเลยถามว่า มีคนอื่นหรือป่าว เขาก็ตอบว่า ไม่มี แค่อยากอยู่คนเดียว เราเข้ากันไม่ได้ ผมก็พยายามทุกวิถีทางแล้วครับ แต่ก็ไม่เป็นผล เธอบอกเป็นเพื่อนกันดีกว่า คือ ผมไม่เข้าใจว่า คนเรามันเปลี่ยนใจกันได้เร็วขนาดนั้นเลยหรอ วันนี้ยังคุยกันดีๆ บอกรัก บอกคิดถึง วันต่อมา เธอบอกไปกินเลี้ยงกับพี่ๆที่ทำงาน ผมก็ทักหา ก็ไม่ค่อยตอบ โทรตามก็ไม่รับ แล้วเธอก็โทรกลับมาผมก็โมโห พูดไปว่า อยู่กับใครถึงไม่อยากรับสายเรา กลัวคนอื่นรู้หรือป่าว เธอก็พูดว่า แล้วแต่จะคิด แล้วก็วางสายไปเลย ผมก็เสียใจว่า ทำไมไม่แคร์กันเลย หลักจากนั้นผมก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย ผมนอนไม่หลับจนเช้า แล้วก็โทรไปเธอก็รับสายด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาแล้วก็วางสายไป ผมรู้สึกได้ทันทีว่ามันไม่เหมือนเดิม จากนั้นเธอก็ไม่ค่อยตอบไลน์ผม ทักไปอีกทีก็ไม่ตอบ ผมก็เลยโทรไป เธอบอกว่ามาทำงานกับพี่ผมได้ยินเสียงผู้ชายพูด ด้วยความที่ผมคิดลบไปแล้วและก็เสียใจมาก เลยบอกว่า เราไม่ไหวแล้วทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ เธอก็ตอบสั้นๆว่า เอาเท่าที่ไหวแล้วกัน แล้วก็วางสายไป ผมเสียใจมากครับ ในหัวก็คิดได้อย่างเดียวว่าเธอคงมีคนใหม่ คนที่ดีกว่า หลังจากนั้นเราก็พูดคุยกัน เธอก็บอกว่า ไม่ได้รักผมแล้ว เราเข้ากันไม่ได้ ผมก็เลยถามว่า มีคนอื่นหรอ เขาตอบว่า ไม่ได้มี เขาแค่ไม่มีความสุขที่อยู่กับเรา แต่ผมก็ไม่เข้าใจทั้งที่ผ่านมาทำดี รักและซื่อสัตย์กับเขาเสมอ เขาก็บอกว่ารักเรา แต่ก็มาเปลี่ยนไปเพียงแค่ข้ามคืน ผมพยายามง้อทุกอย่าง ร้องไห้ อ้อนวอน ขอร้องว่าอย่าไปเลย แต่เขาก็เหมือนไม่ใยดีเลย เขาบอกว่าเป็นเพื่อกันดีกว่า ก็ต้องยอมทำใจครับ พยายามเต็มที่แล้ว พยายามถามแล้วว่ามีคนอื่นหรือป่าว เขาก็ยืนยันว่าไม่มี แต่ผมก็ยังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามหาคำตอบ บอกตามตรงเลยว่าทรมานมากครับ ผมก็พยามทักหา เธอก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่แคร์กันเลยแม้แต่น้อย เสียใจมากครับ โทรไปก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เหมือนไม่อยากคุย เธอบอกว่า เราจะเป็นเพื่อนกันแบบนี้ จนกว่าผมจะไม่ต้องการ แต่มันจะไม่มีอะไรไปมากกว่านี้ แต่ด้วยความที่ผมยังรักเธอสุดหัวใจ ก็พยายามทักไปหา ทักไปพูดคุยด้วย บอกรัก บอกคิดถึง แต่เธอก็เฉยชาเหมือนคนไม่ได้รักกัน เวลาผ่านไปผมก็ทรมานมากครับ พยายามตัดใจ ทำใจให้ได้เพราะรู้สึกว่าเจ็บเหลือกัน ผมเรื่มทักไปหาน้อยลง แต่เวลาผมเงียบไปธอก็ทักมาถามบ้าง ด้วยความคิดถึงเราก็รีบตอบ แบบอยากคุยด้วย แต่เธอก็หายนานๆถึงมาตอบ เจ็บมากๆครับ เจ็บจนไม่อยากทำอะไร ผมก็พยายามทำใจ มันก็ดีขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังรักและคิดถึงเสมอ พยายามไม่ทักไปนานๆทีทักไปคุยบ้าง เธอก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เจ็บไปอีกครับ กะว่าจะไม่ทักไปเลยก็อดไม่ได้ เวลาผ่านไปประมาณ 20 วัน ผมก็ทักเธอไปบ้างนานๆที เธอก็ตอบตามมารยาท ผมโทรไปไม่รับเลย ในหัวผมคิดลบตลอดว่าเธอคงมีคนอื่นจริงๆแต่ในใจลึกๆก็คิดว่าคงไม่ใช่เข้าข้างตัวเองว่าเรายังมีโอกาสง้อเขาอยู่ แต่ก็ทรมานมากครับ ผมเริ่มทำใจได้บ้าง อดทนที่จะไม่ทักไป แต่ด้วยความคิดถึงก็ทักไปบ้างแบบเป็นเพื่อนไม่ได้ฟูมฟายพยายามดึงเกมไว้ เพราะเชื่อลึกๆว่าเขาก็คงแคร์เราอยู่ เธอก็ตอบแบบ ถามคำตอบคำ ผ่านไปเกือบๆเดือนครับ ผมก็ทักไปปกติ เธอก็บอกว่า มากินข้าวกับทีมงาน ผมก็อ่านแล้วไม่ตอบพยายามดึงเกมไว้ 555 คิดว่าจะไม่ทักอีกแล้ว ทรมานเหลือเกิน แต่ก็อดไม่ได้ เลยทักไปว่า ดื่มด้วยมั้ย เธอก็ตอบมาเร็วมากว่า ดื่มอยู่ ผิดปกติที่นานๆกว่าจะตอบ ด้วยใจที่ยังรักอยู่และหวังว่าจะมีโอกาสได้กลับมา ผมก็เลยพิมพ์ไปอย่างยาว ประมาณว่าขอโอกาสอีกครั้ง ตอนนี้ปรับปรุงตัวแล้ว ดีขึ้นแล้ว ให้โอกาสอีกสักครั้งได้มั้ย ไม่ต้องตัดสินใจตอนนี้ก็ได้แค่กลับมาคุยกันบ้าง เธอก็อ่านสักพักและตอบว่า "เค้าจะลองคิดูนะ" 

เพื่อนๆว่ามันหมายความว่ายังไงหรอครับ ผมก็ไม่กล้าคาดหวัง กลัวจะผิดหวัง แต่ใจผมก็หวังอยากให้เธอกลับมา เพราะยังรักเธอมาก แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอมีคนอื่น แต่ก็พยายามถามแล้ว เธอก็ตอบว่าไม่ แค่ไม่ได้รักผมแล้ว เพื่อนคิดยังไงกันบ้างครับ