เช้าวันที่ 2 ของการเดินทาง ผมตื่นแต่เช้ามืด ประมาณ 04:00 น. ก็รีบจัดแจงเก็บสัมภาระ จุดเตาต้มเนสวีต้ากินรองท้อง เสร็จแล้วรอเวลา พอฟ้าสว่าง       ก็รีบออกเดินทางทันที
เช้านี้อากาศดีมาก อุณหภูมิสบายๆ 19 องศา แต่เวลาปั่นจักรยานแล้วโดนลมค่อนข้างเย็น ผมเอาเสื้อกันหนาวมาสวมใส่เพื่อสร้างความอบอุ่นให้กับร่างกาย สองข้างทางมองเห็นสายหมอกคลอเคลียกับทิวเขาที่แลดูไกลตา วิถีชนบท ที่ชาวบ้านยังคงดำเนินชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย มองเห็นท้องนาที่ผ่านการเก็บเกี่ยวอยู่สองข้างทางดูแล้วสบายใจยิ่งนัก ตอนนี้ยังไม่มีการปลูกข้าว ซึ่งคงเป็นเพราะไม่ใช่ฤดูกาลทำนา อาชีพเกษตรกรรมปศุสัตว์ยังคงเป็นอาชีพหลักที่ชาวลาว นิยมทำกันมาก แทบทุกหลังคาเรือน 
ผมปั่นผ่านหมู่บ้านต่างๆ มาเป็นระยะ จนก่อนที่จะถึงสะพานลาว-ญี่ปุ่น ที่ข้ามน้ำลิก มีตลาดเล็กๆ ริมทาง ผมแวะซื้อไก่ย่าง เนื้อย่าง ข้าวเหนียวติดไปด้วย กะว่าจะไปกินริมแม่น้ำ เพื่อชมวิวไปด้วย
ช่วงนี้เส้นทางรู้สึกจะเจออุปสรรคบ้างแล้ว แม้นทางจะมีขึ้นเขาลงเนินบ้าง แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร แต่อุปสรรคมันไม่ได้อยู่ที่เนินหรือเขาหรอกครับ  แต่มันอยู่ที่ทางที่กำลังทำนี่แหละครับ ถนนช่วงนี้มีการก่อสร้างตลอด บางช่วงจะเป็นทางลูกรังล้วนๆ ฝุ่นนี่ตลบอบอวนเลย โดยเฉพาะเวลามีรถใหญ่วิ่งสวนไปมา
ปั่นต่อไปเรื่อยๆ ขึ้นเนินลงเนินสลับกันไป สองข้างทางเป็นป่าเบญพรรณแล้งๆ รอผลิใบเมื่อเข้าฝน  ผมเจอศาลาริมทาง เลยจอดพักเหนื่อยแล้วกินข้าวโพด
จากนั้นผมก็ปั่นไปต่อจนถึงสะพานข้ามห้วยปามอม ก่อนบ้านท่าเฮือ ถ้าดูจากแผนที่ดาวเทียมทางอากาศ จะห็นว่าลำห้วยปามอมนี้ เป็นส่วนหนึ่งลำน้ำ      ที่ไหลลงเขื่อนน้ำงึมเหมือนกับน้ำลิกที่ผมผ่านมาครับ
ไม่นานนัก ผมก็ปั่นมาถึงวังเวียงในเวลา 14.30 น. วังเวียงวันนี้ยังคงคึกคักเหมือนเดิม ผมเคยมาที่นี่เมื่อ 12 ปีแล้ว ตอนนั้นที่พัก ร้านอาหารยังไม่เยอะ  ขนาดนี้ กาลเวลาผ่านไป สิ่งต่างๆก็ต้องเปลี่ยมตาม ตามสัจจะธรรมครับ
ผมได้ที่พัก ก่อนที่จะมาถึงแล้วครับ ชื่อ ริเวอร์ไซด์การ์เดนบังกะโล โดยจองผ่านเว็บอโกด้า ราคา 230 บาท ที่พักเป็นบังกะโล แยกเป็นหลังๆ มีระเบียงให้นั่งชิวๆ    เพื่อชมวิวภูเขาหินปูนเบื้องหน้าด้วย แต่ห้องไม่มีแอร์นะครับ ห้องน้ำแบบรวม มีหลายห้อง ดูสะอาดดีครับ ผมเห็นแล้วก็โอเคเลยครับ เราผู้ชายคนเดียวยังไงก็ได้ครับเรื่องห้องน้ำ ที่สำคัญมีน้ำอุ่นให้ด้วย อยู่หลังที่พักเลยครับ เดินไม่ถึง 10 ก้าวก็ถึง