บูชายัญปล่อยสัตว์

    เรื่องบูชายัญอันเป็นกิจของฝ่ายศาสนาพราหมณ์ ต้องมีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต แต่วิธีบูชายัญของพระพุทธศาสนากลับสอนให้ปล่อยสัตว์ แผ่เมตตา ดังปรากฎในมหาสีหนาทสูตร แห่งมัชฌิมนิกาย  (เสถียร โพธินันทะ.  ๒๕๒๒.  ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา.  กรุงเทพฯ : บรรณาคาร, ๗๓.)

    ให้บูชายัญได้ แต่บูชายัญแบบปล่อยสัตว์ แต่ไม่ใช่ฆ่าสัตว์

    การบูชายัญด้วยการฆ่าสัตว์ เป็นความถูกต้องตามวาระธรรมในคติของเขา แต่ถ้าถามว่าถูกต้องในธรรมไหม? ไม่ถูกต้องในธรรม

    แต่ถ้าบูชายัญด้วยการปล่อยสัตว์ เป็นการบูชายัญที่ถูกต้องกว่าในธรรม แต่ถ้าถูกต้องตามธรรมก็คืออไปยุ่ง ไม่เกี่ยวข้อง ต้องไปตามวาระแห่งธรรม เราจะไปบงการไม่ได้

    ถ้าเราเลี้ยงปลา ก็ไม่ใช่ถูกต้องตามธรรม เพียงแต่ครึ่งๆ เช่น เราถึงจะมีตู้ปลา ฯลฯ มีขีดจำกัด ไม่ใช่ว่าธรรมแท้ทั้งหมด เพราะเรายังอยู่ในภูมินี้ เราจะต้องบริหาร จะเห็นได้จากเราจะต้องมีการกินปลาเป็นอาหารอยู่

    บูชายัญ ก็คือ ของไหว้อย่างพิเศษ แล้วขออย่างตามใจ เพื่อให้ท่านพอใจและให้เราพอใจ สรุปง่ายๆ เราให้ท่านอย่างพอใจ และท่านต้องให้ฉันอย่างพอใจ

    เป็นการบีบบังคับและแลกเปลี่ยน

    จะเห็นได้จากวรรณกรรม ที่เป็นโองการ "เหล็งมา ฝนตกเดี๋ยวนี้" นักพรตทั้งหลาย

    การบูชาไฟ ไม่ใช่การบูชายัญ เพียงแต่จุดไฟให้สว่างเพื่อบูชาเทพเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรเลย ไหว้ให้สวย

^_^  ..._/\_...  ^_^ 
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต

ภาพจาก https://mgronline.com/around/detail/9520000143362