ขอต่ออีกกระทู้เรื่องบาปของทางพุทธทาส
http://ppantip.com/topic/33861298

ชอบที่ท่าน thaithinker แยกแยะบาปของแต่ละศาสนาไว้
------------------------------------------------------------------------------
ศาสนาฮินดู (พราหมณ์) สอนว่า ธรรมคือการทำหน้าที่

ศาสนาพุทธ สอนว่า ธรรมคือการทำตัวให้สอดคล้องกับกฎธรรมชาติ

ศาสนาไชนะ (ศาสนาเชน) สอนว่า ธรรมคือการไม่เบียดเบียนผู้อื่น



เมื่อสามศาสนานี้นิยามธรรมะต่างกัน หลักการปฏิบัติหรือหลักการสำหรับตัดสินว่าความดีความชั่วคืออะไรก็ต่างกัน

ธรรมตามทัศนะของพุทธศาสนา คือ การทำตัวให้สอดคล้องกับกฎธรรมชาติ


การฆ่านั้นพุทธศาสนาถือว่าผิด ไม่ว่าจะฆ่าใคร ฆ่าที่ไหน หรือฆ่าภายใต้สถานการณ์เช่นใดก็ตาม ที่พุทธศาสนาเชื่อเช่นนั้นก็เพราะพิจารณาว่าการฆ่าเป็นอกุศลกรรมตามธรรมชาติ และสิ่งที่เป็นอกุศลกรรมตามธรรมชาตินั้นย่อมส่งผลให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้กระทำเสมอ ไม่ว่าผู้กระทำจะอ้างว่าทำไปเพราะไม่มีทางเลือก เพราะสงสาร หรือเพราะถูกบังคับก็ตาม การไปรบแล้วฆ่าศัตรู การกินยาฆ่าพยาธิ การฆ่าม้าขาหักในทะเลทรายล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่ผิดตามหลักการของพุทธศาสนาทั้งสิ้น


แม้ว่าพุทธศาสนาจะมองว่าความผิดถูกเป็นเรื่องตามธรรมชาติ มนุษย์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผิดให้ถูกหรือที่ถูกให้ผิด แต่พุทธศาสนาก็มีจารีตในการที่จะไม่ใช้ศาสนาบีบบังคับให้บุคคลทำตามศีลธรรมของศาสนาหากเขาไม่ยินดี ชาวพุทธที่จำเป็นต้องทำบาปเช่นต้องประกอบอาชีพประมงเพื่อเลี้ยงชีพและไม่มีอาชีพอื่นให้ทำในท้องถิ่นนั้น (เช่นบริเวณชายทะเลที่ไม่สามารถทำการเกษตรได้) พุทธศาสนาก็อนุโลมให้เจ้าตัวพิจารณาเองว่าจะจัดการกับชีวิตตนเองอย่างไร ถ้าเจ้าตัวเขาเห็นว่าต้องทำไม่เช่นนั้นจะอดตายก็ทำได้ แต่พุทธศาสนาก็ยังยืนยันว่าการทำประมงนั้นเป็นบาป และชาวประมงก็ต้องรับกรรมที่กระทำนั้นในอนาคต การต้องทำบาปไม่เช่นนั้นจะอดตายพุทธศาสนาก็ยังถือว่าไม่พ้นความผิด ในขณะที่ศาสนาฮินดูอาจจะมองว่าการทำประมงเป็นหน้าที่ ถ้าไม่มีชาวประมงเราก็ไม่มีปลากิน ดังนั้นการทำประมงจึงไม่ผิด แต่การตกปลาเพื่อความสนุกสนานโดยไม่มีหน้าที่รองรับต้องถือว่าผิด
--------------------------------------------------------------------------------

อย่างนี้บาปของทางพุทธคือกฏธรรมชาติที่นิยามตายตัว  ไม่ว่าเจตนาจะเป็นอย่างไร   เจตนาอาจมีผลแค่ให้ว่าเป็นกรรมหนัก กรรมเบา (แต่ก็มีหนังสือบอก  ไม่รู้ว่าบาป ยิ่งบาปหนักกว่าอีก)                
สรุปคือ  ถ้านับตามศีล 5
1.คนตาบอด เดินเหยียบสัตว์ ทำสัตว์ ทำแมลงตาย   บาปแน่นอน แม้จะไม่รู้    
2.คนที่หยิบสิ่งของผิดเพราะเข้าใจผิดว่าเป็นของตัว เช่นหยิบเสื้อผิด ก็ผือว่าบาป  
3. ผู้หญิงโดนผู้ชายหลอกว่ายังไม่มีเมีย  หลอกไปจดทะเบียนซ้อน ยอมมีอะไรด้วยกัน ก็ถือว่าบาป ถ้าผู้ชายยังไม่ได้เลิกกับเมียจริงๆ แม้ผู้หญิงจะโดนหลอก
4.พูดเรื่องไม่จริงเจตนาไปเช่นตอนเล่านิทาน  คนฟังไปคิดว่าบางส่วนเป็นเรื่องจริง   ก็ถือว่าคนพูดบาป
5.กินอาหารที่ผสมแอลกอฮอล์  โดนไม่รู้มาก่อน เช่นตามงานเลี้ยง  หรือมีคนจัดไว้ให้ ก็บาป  

อย่างนี้เข้าใจถูกไหมครับ