ทำงานโรงงาน3ปี สุดโหดดดดด มันโหดอย่างไงอ่ะหราาา มาฟังกันเลย เราเป็นนศ.จบใหม่ไม่มีประสบการณ์ทำงานมาก่อน เพราะเราเรียนมหาลัยเอกชน เลือกที่จะฝึกงานก็ได้ ไม่ฝึกก็ได้ และเราก็เป็นอีกคนที่เลือกไม่ฝึกงานนั่นเองค่ะ เรามาสมัครงานที่โรงงานใกล้บ้าน เราอยู่จังหวัดเพชรุบรี เป็นจังหวัดเล็กๆ แต่มีโรงงานอุตสาหกรรมเยอะมากๆ
             โรงงานที่เราไปสมัครอยู่ที่อำเภอเขาย้อย เป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในเพชรบุรีเลยก็ว่าได้ ตอนไปสมัครทางเข้าโรงงานค่อนข้างยุ่งยากกว่าจะได้เข้าต้องกรอกเอกสารก่อนนั่นนี้เยอะแยะ และพาจะไปตึกที่สมัครงานก็ไกลลลมากกก เพราะตัวโรงงานมีพื้นที่กว่า200ไร่ เดินเหนื่อยมากกกว่าจะเจอ แต่ไม่ต้องกลัวหลงเลยค่ะ มีพี่ๆรปภ.อยู่ทุกจุดถามได้เลย
เราไปถึงตึกที่สมัครงานก็ยื่นเอกสาร กรอกตำแหน่งงานที่เรามาสมัคร เราเลือกสมัคร แผนกเซลล์ไป เพราะตอนนั่นมันว่างอยู่ไม่กี่แผนก และโรงงานนี้รับคนที่พูดภาษาจีนได้ แถมให้ค่าภาษาอีกด้วยมันดีจริงๆ
             วันแรกไปถึงเราก็ได้สัมภาษณ์งานเลย หัวหน้าเป็นคนไต้หวัน ดูใจดีมากๆในเวลาตอนนั้น เขาถามว่าบ้านอยู่ไหน เคยทำงานที่ไหนมาก่อนไหม
เราก็บอกไปว่าไม่เคย เราเพิ่งจบมาใหม่ ที่นี่เป็นที่แรกที่เราเลือกมา เพราะมันใกล้บ้าน เขาเลยบอกว่างั้นก็โอเคมาทำงานด้วยกันนะ ทำสัญญาจ้าง2ปี
ดูก่อนว่าเราจะสามารถทำได้ไหม... โรงงานทำเกี่ยวกับการฉีดพลาสติก จำพักเคสคอม เคสเครื่องปริ้น
              เราได้เริ่มทำงานได้ทำเอกสารสำคัญๆเยอะแยะมากมาย เราทำผิดพลาดอยู่บ่อยครั้งเพราะเราเด็กใหม่สุดๆทำอะไรก็ช้า แถมสังคมโลกงานน่ากลัวชะมัด เกลียดกันแต่ก็คุยกัน บางแผนกเจอคนที่ดีก็ดีมากๆ ไม่ดีคือไม่ดีเลย เราทำงานไปได้สักระยะหนึ่ง2เดือน ช่วงนั่นหัวหน้าเราบินไปสาขาอื่นบ่อยมาก
เราต้องคอยทำเอกสารเบิกเงินและจองตั๋วเครื่องบิน และรถรับส่ง มีอยู่วันหนึ่งเขาต้องบินด่วน ส่งอีเมลมาให้เราจัดการให้เสร็จก่อน12.00ค่ะ
แต่เขาส่งเมลมาให้เราตอน 11.30 น. ซึ่งวันนั้นตรงกับวันเสาร์ แถมเอเจนซี่ปิด12.00 มันจะทันได้ยังไง.....ใช่ เราจองตั๋วเครื่อง-รถรับส่งให้เขาไม่ทนค่ะ
              เขาส่งอีเมลมาตำหนิเราการทำงานล่าช้า ส่งมาว่าเราไม่เท่าไรหรอก แต่กับ CC คนทั้งแผนกให้รับร็ถึงเรื่องนี้ด้วย แต่เพื่อนร่วมงาน คนไต้หวันก็เข้าใจเราเพราะหัวหน้าส่งเมลมาแจ้งช้าเกินไป เราก็คิดว่าเรื่องนี้จบแล้ว แต่จริงๆ ไม่จบง่ายๆค่ะ ต่อมามีเรื่อง ที่เราไม่สามารถแจ้งเอเจนซี่เปลี่ยนอาหารบนเครื่องให้เขาได้ เพราะว่าตั๋วเป็นชั้นประหยัด เขาว่าเราลั่นออฟฟิตเลยจ้ะ
             ช่วงเวลาตอนนั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่เขาจะต้องประเมินงานเราพอดี เขาให้เราไม่ผ่านโปรค่ะ แต่ยังดีมีแผนกอื่นมาติดต่อเราให้ไปร่วมงานด้วย เราก็เลยได้ย้ายไปอยู่แผนกส่วนกลางของโรงงาน เราเปลี่ยนหัวหน้าไปถึงสามคนด้วยกัน แผนกนี่เพื่อนร่วมงานเป็นคนไทยทั้งหมดก็เลย คุยง่าย สนุก แต่ก็ไม่จริงอย่างที่คิดเลย เพราะเราสนิทกับหัวหน้ามากเกินไป ทำให้ใครหลายๆคนในแผนกไม่พอใจ เราเลยโดนเล่นงานอยู่บ่อยครั้ง
             เราย้ายมาอยู่แผนกนี่จนครบ 2 ปี เราโดนใบเตือนเรื่องพนักงานแม่บ้านไม่มาทำงานและไม่มีการโทรแจ้ง ทำให้งานในแผนกล่าช้านั้นนี้ไม่มีความรับผิดชอบ เราโดนเล่นงานอยู่บ่อยๆ เราได้รับหน้าที่ดูแลลูกค้า ขายของเสียโรงงาน ซัพพอทหัวหน้าผู้จัดการโรงงาน บางครั้งงานเข้าพร้อมๆกัน ก็ไม่มีใครที่จะเข้ามาช่วยเรา เพราะพี่ในแผนกคนหนึ่งเค้าไม่ชอบเรา เค้าเลยพูดให้คนอื่นไม่ชอบเราไปด้วย เรารู้ แต่เราเลือกที่จะทำเป็นไม่สนใจ เพราะเหนื่อยกับงานก็พอแล้ว ถ้าจะให้มาเหนื่อยหรือสนใจแคร์ทุกคนก็คงไม่ไหว....
             โรงงานช่วงนี้มีการเลิกจ้างพนักงานด้วย ก็คงไม่พ้นเราที่จะโดนจ้างออกแน่ๆ เราก็เตรียมใจไว้แล้วละตอนนั่น แต่ก็เหมือนมีคนหยิบยื่นโอกาสมาให้อีกครั้ง เราได้ย้ายมาแผนกที่3 คือฝ่ายผลิต ทำหน้าที่เสมียนให้แผนกนั่นเอง หัวหน้าเป็นคนไต้หวันที่ใจดีมาก แต่เป็นคนที่จริงจังกับทุกอย่าง แต่ถ้าเลิกงานเหมือนกับตาลุงอ้วนหัวล้านขี้น้อยใจ555555 เราย้ายมาอยู่แผนกที่3 เราแฮปปี้มาก ๆๆ ในแผนกมีแค่ เรา เพื่อนร่วมงานคนไทย 3คน หัวหน้าใหญ่1 หัวหน้าเล็ก1 รวมเราก็เป็น 6 คน พนักงานพม่า 15คน ทั้งแผนกมีแค่ 21 คน ชิลล์มากก
             เราโชคดีที่ได้มาอยู๋โรงเล็ก ไม่ต้องดูแลคนเยอะๆ เหมือนโรงฝั่งใหญ่ ไม่งั้นเราคงตายแน่ๆ เพราะลูกน้องพม่าไม่ใช่จะเชื่อฟังกันทุกคนซะที่ไหน บางคนก็ดื้อ บางคนก็คิดช้ามีหลายรูปแบบมากๆ และตอนนี้เราก็ผ่านช่วงเวลาแย่ๆมาได้ เราเจออะไรที่มันหนักเกินจะแบก ร้องไห้ทุกวันในช่วงปีแรกๆของการทำงาน แต่หลังจากที่ย้ายมาถึง3แผนก งาน3งานที่ไม่เหมือนกันเลย เราก็อดทนกับมันมาได้ เราดีใจที่อดทนมาได้ถึงขนาดนี้ เพราะงานไม่เคยมีปัญหากับเราสักครั้ง มีแค่คนนั่นละที่มันมีปัญหา สู้ต่อไปเน้าะ ตัวเรา