(ระบาย) พังจนไม่รู้จะว่าไง เราเตรียมตัวไม่ดีเอง ไปสัมภาษณ์งานด้านพัสดุ ทั้งที่ตัวเองแทบไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ พวกระเบียบพัสดุเราก็ไม่แม่น แต่กรรมการสัมภาษณ์เขาไม่ถามเรื่องระเบียบ เขาถามว่าทำไมเราจึงต้องการทำงานนี้
ตอนนี้เราทำงาน HR แต่อยากออก เพราะเจอหัวหน้าที่ไม่ดี เรากับเขาเข้ากันไม่ได้ เขาไม่ชอบเรา ให้คะแนนประเมินเราต่ำ เราตั้งใจทำงานก็ดันมองไม่เห็น เรารู้อนาคตตัวเองว่าจะทำงานอยู่ตรงนี้ได้อีกไม่นาน จึงตัดสินใจจะเปลี่ยนงาน >>> นี่คือเหตุผลที่แท้จริง...ซึ่งเราอยากตอบมาก แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ (งานใหม่ที่ไปสัมภาษณ์ก็อยู่ในหน่วยงานเดียวกัน)
เราก็ต้องมาเมคคำตอบใหม่ ทำไมถึงอยากทำงานพัสดุ แต่เราก็เมคได้ห่วยมาก เราตอบไปว่า "เพราะไม่ถนัดงาน HR งานที่ทำอยู่ตอนนี้ต้องสื่อสารกับคนเยอะ แต่เราสื่อสารไม่ค่อยเก่ง จึงคิดว่าตัวเองคงเหมาะกับงานพัสดุ เราชอบงานเอกสาร" บ้า ตอบไปได้ไง จริงอยู่ที่เราสื่อสารไม่เก่ง (ก็ไม่ค่อยพูดไง นิสัยเงียบๆ ถึงเข้ากับหัวหน้าไม่ได้ เพราะหัวหน้าชอบคนพูดเก่ง ระแวงคนพูดน้อย) ตอบแบบนี้กรรมการก็งง คือตัวเองเรียนจบ HR ได้เกียรตินิยม แล้วมาบอกว่าไม่ถนัดงาน HR
เราทำให้กรรมการเข้าใจว่า เราอยากทำงานที่ไม่ต้องสื่อสารกับใคร เขาก็บอกว่างั้นงานพัสดุก็ไม่เหมาะกับเราหรอก เพราะงานพัสดุต้องสื่อสารเยอะ ต้องมีการจัดซื้อจัดจ้าง ประสานงานทั้งคนนอกและคนใน เราเองก็ชี้แจงไม่ถูกแล้ว คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร รอสัมภาษณ์เป็นชั่วโมงจนล้าแล้ว (มีคนไปสัมภาษณ์เยอะ) แต่ก็ยังอุตส่าห์แถไปว่า การสื่อสารในงานพัสดุต่างจาก HR เพราะงาน HR สื่อสารแล้วมีโอกาสเกิดความขัดแย้งมาก" (ขนาดแถยังห่วย จริงๆเราก็ขัดแย้งแค่กับหัวหน้าเราคนเดียวแหละ)
สรุปว่าการสัมภาษณ์ของเราก็จบแค่นี้ พอสัมภาษณ์เสร็จเราถึงนึกได้ว่ามันมีคำตอบที่กว่านี้ว่าทำไมเราถึงอยากทำพัสดุและไม่อยากทำ HR ถ้าตอนนั้นเราตอบไปว่า "เพราะงานพัสดุมีการปฏิบัติงานอยู่ภายใต้กฏระเบียบ พรบ.ต่างๆ แค่ทำให้ถูกต้องตามนั้นก็ไม่มีปัญหา แต่งาน HR ต้องทำงานอยู่ภายใต้ความรู้สึกและความคิดของคน แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ไม่มีระเบียบหรือสูตรตายตัว มีความวุ่นวาย และโอกาสเกิดปัญหาความขัดแย้งสูง ซึ่งเราไม่ชอบงานลักษณะนี้" เอ้อ ถ้าเราตอบแบบนี้มันคงดูดีกว่าที่ตอบไปจริงๆ เยอะมาก แต่มาคิดได้ตอนนี้มันก็สายไปแล้ว ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่สมัครงานนี้ ช่วงนี้เราค่อนข้างมีอาการแพนิคด้วย ตื่นเต้นลนลานง่าย เหมือนจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว และชอบทำอะไรเด๋อๆ ถ้าเขารับเราเข้าทำงานจะถือว่าแปลกมาก
และข่าวร้ายอีกอย่างคือ เราลางานไปสัมภาษณ์ แต่มีคนในแผนกเราเห็นเราไปป้วนเปี้ยนอยู่ในตึกที่เราไปสัมภาษณ์ เราคิดว่าเขาต้องสงสัยเราแน่ๆ เพราะลางานแล้วยังมาที่หน่วยงานอีก แถมหัวหน้าก็เห็นเราแวบๆ ด้วย (จริงๆ เราเห็นหัวหน้า เห็นแบบไกลๆ เขาหันหน้ามาทางที่เราเดินอยู่ ไม่รู้หัวหน้าเห็นเราไหม แต่คิดว่าเห็น และเขาก็คงจะสงสัยเราด้วยอีกคน) เฮ้อ เรารู้สึกพังสุดๆ พังจนไม่สามารถคิดในแง่ดีได้เลย มันย่ำแย่ไปหมดทุกอย่าง
สัมภาษณ์งานวันนี้ พังมาก (ระบาย)
ตอนนี้เราทำงาน HR แต่อยากออก เพราะเจอหัวหน้าที่ไม่ดี เรากับเขาเข้ากันไม่ได้ เขาไม่ชอบเรา ให้คะแนนประเมินเราต่ำ เราตั้งใจทำงานก็ดันมองไม่เห็น เรารู้อนาคตตัวเองว่าจะทำงานอยู่ตรงนี้ได้อีกไม่นาน จึงตัดสินใจจะเปลี่ยนงาน >>> นี่คือเหตุผลที่แท้จริง...ซึ่งเราอยากตอบมาก แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ (งานใหม่ที่ไปสัมภาษณ์ก็อยู่ในหน่วยงานเดียวกัน)
เราก็ต้องมาเมคคำตอบใหม่ ทำไมถึงอยากทำงานพัสดุ แต่เราก็เมคได้ห่วยมาก เราตอบไปว่า "เพราะไม่ถนัดงาน HR งานที่ทำอยู่ตอนนี้ต้องสื่อสารกับคนเยอะ แต่เราสื่อสารไม่ค่อยเก่ง จึงคิดว่าตัวเองคงเหมาะกับงานพัสดุ เราชอบงานเอกสาร" บ้า ตอบไปได้ไง จริงอยู่ที่เราสื่อสารไม่เก่ง (ก็ไม่ค่อยพูดไง นิสัยเงียบๆ ถึงเข้ากับหัวหน้าไม่ได้ เพราะหัวหน้าชอบคนพูดเก่ง ระแวงคนพูดน้อย) ตอบแบบนี้กรรมการก็งง คือตัวเองเรียนจบ HR ได้เกียรตินิยม แล้วมาบอกว่าไม่ถนัดงาน HR
เราทำให้กรรมการเข้าใจว่า เราอยากทำงานที่ไม่ต้องสื่อสารกับใคร เขาก็บอกว่างั้นงานพัสดุก็ไม่เหมาะกับเราหรอก เพราะงานพัสดุต้องสื่อสารเยอะ ต้องมีการจัดซื้อจัดจ้าง ประสานงานทั้งคนนอกและคนใน เราเองก็ชี้แจงไม่ถูกแล้ว คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร รอสัมภาษณ์เป็นชั่วโมงจนล้าแล้ว (มีคนไปสัมภาษณ์เยอะ) แต่ก็ยังอุตส่าห์แถไปว่า การสื่อสารในงานพัสดุต่างจาก HR เพราะงาน HR สื่อสารแล้วมีโอกาสเกิดความขัดแย้งมาก" (ขนาดแถยังห่วย จริงๆเราก็ขัดแย้งแค่กับหัวหน้าเราคนเดียวแหละ)
สรุปว่าการสัมภาษณ์ของเราก็จบแค่นี้ พอสัมภาษณ์เสร็จเราถึงนึกได้ว่ามันมีคำตอบที่กว่านี้ว่าทำไมเราถึงอยากทำพัสดุและไม่อยากทำ HR ถ้าตอนนั้นเราตอบไปว่า "เพราะงานพัสดุมีการปฏิบัติงานอยู่ภายใต้กฏระเบียบ พรบ.ต่างๆ แค่ทำให้ถูกต้องตามนั้นก็ไม่มีปัญหา แต่งาน HR ต้องทำงานอยู่ภายใต้ความรู้สึกและความคิดของคน แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ไม่มีระเบียบหรือสูตรตายตัว มีความวุ่นวาย และโอกาสเกิดปัญหาความขัดแย้งสูง ซึ่งเราไม่ชอบงานลักษณะนี้" เอ้อ ถ้าเราตอบแบบนี้มันคงดูดีกว่าที่ตอบไปจริงๆ เยอะมาก แต่มาคิดได้ตอนนี้มันก็สายไปแล้ว ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่สมัครงานนี้ ช่วงนี้เราค่อนข้างมีอาการแพนิคด้วย ตื่นเต้นลนลานง่าย เหมือนจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว และชอบทำอะไรเด๋อๆ ถ้าเขารับเราเข้าทำงานจะถือว่าแปลกมาก
และข่าวร้ายอีกอย่างคือ เราลางานไปสัมภาษณ์ แต่มีคนในแผนกเราเห็นเราไปป้วนเปี้ยนอยู่ในตึกที่เราไปสัมภาษณ์ เราคิดว่าเขาต้องสงสัยเราแน่ๆ เพราะลางานแล้วยังมาที่หน่วยงานอีก แถมหัวหน้าก็เห็นเราแวบๆ ด้วย (จริงๆ เราเห็นหัวหน้า เห็นแบบไกลๆ เขาหันหน้ามาทางที่เราเดินอยู่ ไม่รู้หัวหน้าเห็นเราไหม แต่คิดว่าเห็น และเขาก็คงจะสงสัยเราด้วยอีกคน) เฮ้อ เรารู้สึกพังสุดๆ พังจนไม่สามารถคิดในแง่ดีได้เลย มันย่ำแย่ไปหมดทุกอย่าง