คงได้แต่ฝากคำนำสื่อสารผ่านวานวัน นานเนิ่น เกินหน่ายหนีด้วยฤทัย หมายมั่น กานท์กวีวาดวลี มีพ้รอม  ที่น้อมนำ ตั้งแต่เริ่ม เติมฝัน หมายฟันฝ่าหญิงคนหนึ่ง ด้นดั้น จนถลำมนต์กวี ชี้ช่อง เหมือนจองจำให้กรอ

สะอื้นอั้นกลั้นโศกวิโยคซ้อน ดั่งไฟรอนร้อนรุมสุมทรวงเศร้า สะทกถอนสะท้อนสั่นมิบรรเทา ดั่งไฟเร้าแรงร้อนซ่อนไฟรุม เก็บกลืนกลั้นอั้นอกสะทกสะท้าน ร้าวดวงมานรานรอนดังฟอนสุม หักอาลัยไม่หายกลายเกาะกุม น้ำตาชุ

เทวษร่ำกล้ำโศกวิโยคแสน ทั้งดินแดนแคว้นไทยไห้โศกศัลย์ ด้วยอาลัยสิ้นแล้วองค์ราชันย์ สู่สวรรคาลัยในวิมาน ดั่งดวงใจถูกพรากกระชากผึง ดั่งถูกดึงดวงฤทัยไปเผาผลาญ ดั่งถูกเข็มแทงทะลุทุกดวงมาลย์ ดั่งวิกาลมืดดั

"ฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า" เมื่อฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้ากาลเวลายังแทะเล็มอย่างเข้มข้นฝันยังคงเป็นฝันในวันวนเหมือนหลุดพ้นก็วนเวียนไม่เปลี่ยนแปลง เศษฝุ่นฝันคลุ้งกระจายตามรายทางเคว้งคว้างว่างเว้นไม่เ

https://www.youtube.com/watch?v=7zMd3OXwkV0 💔 ดวงเนตรมองสบเจ้า                จดจำ     ตอนที่เฮาสองนำ