[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โปรดพิจารณาธรรมอันลึกซึ้ง
ไม่มีผู้เข้าถึงนิพพาน
เพราะหากผู้นั้นยังไม่รู้สภาพของคน-สัตว์-อัตตา
ผู้นั้นย่อมไม่เห็นนิพพาน
ไม่ใช่ไป
ละความเป็นสัตว์ บุคคล เรา เขา ละอัตตาทั้งปวง
แต่เมื่อใดผู้นั้น ละตัณหาได้
นิพพานย่อมมาปรากฏแก่บุคคลนั้นเอง
นิพพานคือละตัณหา
ไปละตัวตนแล้วใครจะรู้รสนิพพาน
ไปละตัวตน อายตนะนิพพานก็ไม่มี
ละตัวตนไม่ได้เพราะตัวตนคืออายตนะนิพพาน
ละต้องละให้ถูกใน
อริยสัจจ์4
คือกำหนดทุกข์
ละสมุทัยไม่ใช่ไปละตัวตน
ตนไปยึดมั่นถือมั่นในขันธ์5 ให้ละตัวยึด ไม่ใช่ไปละตน
ละตัวยึดได้ตนก็ เกิดมรรค เกิดนิโรธ
อัตตาคือเห็นนิพพานว่าเป็นนิพพาน
อัตตาคือเห็นว่า เที่ยง ว่าเป็นสิ่งที่เที่ยง
อัตตาคือเห็นตัวตนว่าเป็นตน
อัตตาคือเห็นว่าสิ่งไม่เที่ยงเป็นสิ่งไม่เที่ยง
อัตตาคือเห็นขันธ์5ว่าเป็นขันธ์5
อัตตาคือเห็นว่านิพพานมีจริง คนสามารถไปนิพพานได้
อัตตาคือเห็นว่ามรรคมีจริงคนสามารถเดินไปได้
อัตตาคือ เห็นว่าธรรมทั้งหลาย เป็นไปตามความเป็นจริง สามาถรู้ได้ด้วยตนเอง
รู้อัตตาคือรู้ว่าตนทำได้จนถึงนิพพาน
ไปคิดว่าอนัตตา ก็รู้ว่าตน ไม่สามารถปฏิบัติตามได้
เพราะเห็นว่าไม่ใช่ตนเลยไม่คิดจะปฏิบัติตน
ธรรมทั้งหลายตนต้องยึดเป็นเกาะเป็นที่พึ่งจึงจะปฏิบัติตามได้
ทำไมนิพพานต้องเป็นอัตตา