การที่ผมเป็นคนรักเดียว ใจเดียว ไม่เคยแอบคุยกับคนอื่นเลย แม้คนอื่นอาจจะดีกว่าเขา แต่ผมก็ยังรักและให้เกียรติเขาเสมอ เพราะผมกลัวว่าจะต้องเสียเขาไป แต่เมื่อเวลาผ่านไปทำไมเขาถึงเปลี่ยนไป กลายเป็นผมต้องคอยว้อและยอมเขาทั้งๆ ที่ผมรักและเชื่อใจเขาตลอด พอตอนบอกลากันทำไมถึงเป็นผมเองที่เสียใจอยู่คนเดียวคับ ผมมีแค่เขาแต่สุดท้ายผมกลับเป็นฝ่ายเสียใจ
   รักมาก ก็คงต้องเจ็บมากใช่ไหมคับ รักโดยไม่เผื่อใจผมควต้องรับทุกข์อยู่คนเดียวใช่ไหมคับ ต่อไปผมควรรักใครหลาย ๆ คนเหรอคับ ผมถึงจะได้ไม่เสียใจแบบนี้คับ